Skarga wniesiona dnia 28 lipca 2004 r. przez Clearstream Banking Aktiengesellschaft i Clearstream International société anonyme Luxembourg przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich(Sprawa T-301/04)
(2004/C 262/75)
(Język postępowania: niemiecki)
(Dz.U.UE C z dnia 23 października 2004 r.)
Dnia 28 lipca 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich została wniesiona skarga przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich przez Clearstream Banking Aktiengesellschaft z siedzibą we Frankfurcie nad Menem i Clearstream International société anonyme Luxembourg z siedzibą w Luksemburgu, reprezentowane przez Horst Satzky i Bernhard M. Maasen, adwokatów.
Skarżące wnoszą do Sądu Pierwszej Instancji o:
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 2 czerwca 2004 r. skierowanej do skarżących w sprawie COMP/ 38.096 dotyczącej (i) stwierdzenia nadużywania pozycji dominującej na rynku i (ii) zobowiązania do zaniechania naruszenia
– obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania
Zarzuty i główne argumenty
W zaskarżonej decyzji Komisja zarzuca skarżącym naruszenie art. 82 WE. Zdaniem Komisji skarżące nadużyły pozycji dominującej na rynku poprzez rzekome odmawianie, przez okres prawie dwóch lat, świadczenia na rzecz Euroclear Bank S.A. ("EB") tak zwanych pierwotnych usług clearingu i rozliczeń w zakresie niemieckich akcji imiennych oraz poprzez cenowe dyskryminowanie EB przy świadczeniu pierwotnych usług clearingu i rozliczeń przez okres pięciu lat.
Skarżące kwestionują ten zarzut i wnoszą o stwierdzenie nieważności decyzji. Główny zarzut skarżących skierowany jest przeciwko przyjęciu przez Komisję, że skarżąca Clearstream Banking AG ("CB") posiada na przedmiotowym rynku pozycję dominującą.
Skarżące podnoszą, że negocjacje pomiędzy CB i EB, dotyczące zawierania transakcji w zakresie papierów wartościowych mających za przedmiot niemieckie akcje imienne nie trwały dwa lata, lecz maksymalnie dziewięć miesięcy. Przyczyna tak długiego okresu tkwiła po stronie EB, a nie po stronie CB. W żadnym czasie CB nie miała interesu ani nawet zamiaru, aby odmawiać EB usług, które CB świadczyła na rzecz innych klientów.
Skarżące podnoszą dalej, że przy negocjacjach nie można przeoczyć, że zawieranie transakcji w zakresie papierów wartościowych mających za przedmiot niemieckie akcje imienne jest całkowicie pozbawione znaczenia dla wymiany usług pomiędzy CB i EB. Przy kształtowaniu cen skarżące kierowały się zasadą równego traktowania porównywalnych klientów. EB nie jest porównywalna z grupą klientów wskazaną przez Komisję dla uzasadnienia zarzutu o dyskryminację.
Ponadto skarżące podnoszą, że Komisja nigdy nie twierdziła, że Clearstream International S.A. Luxembourg ("CI") jest przedsiębiorstwem dominującym na rynku. Już z tego powodu nie mogło ono nadużyć pozycji dominującej. Nadto, zawarte w decyzji określenie granic przedmiotowo właściwego rynku jest nieodpowiednie. Skarżące uważają, że dokonane przez Komisję rozróżnienie pomiędzy "pierwotnymi" i "wtórnymi" usługami rozliczeń jest merytorycznie nieuzasadnione, a nawet pozostające w sprzeczności. Istnieje jedynie jeden przedmiotowo właściwy rynek dla usług clearingu i rozliczeń. Na tym właściwym rynku dla wszystkich usług clearingu i rozliczeń, CB nie posiada pozycji dominującej. W związku z tym ani CB, ani CI nie są adresatami normy art. 82 EW. Już ze względu na błędne określenie granic rynku - a co za tym idzie - wobec braku zaistnienia pozycji dominującej, należy stwierdzić nieważność przedmiotowej decyzji.
