Prawo łowieckie.

DEKRET

z dnia 29 października 1952 r.

o prawie łowieckim.

Na podstawie art. 4 Przepisów wprowadzających Konstytucję Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej - Rada Ministrów postanawia, a Rada Państwa zatwierdza, co następuje:

Rozdział  I.

Przepisy ogólne.

Art.  1.

1. Łowiectwo w rozumieniu dekretu oznacza planowe gospodarowanie zwierzyną, zgodnie z potrzebami gospodarstwa narodowego i ochrony przyrody.

2. Gospodarowanie zwierzyną odbywa się na podstawie zatwierdzonego planu hodowlanego. Obejmuje ono hodowlę i ochronę zwierzyny, polowanie oraz wprowadzenie upolowanej zwierzyny do obrotu gospodarczego. Gospodarowanie zwierzyną należy do Państwa.

3. Hodowla w rozumieniu dekretu oznacza planowe kierowanie rozwojem zwierzostanu.

4. Polowanie w rozumieniu dekretu oznacza: tropienie, ściganie, strzelanie oraz łowienie sposobami dozwolonymi zwierzyny żywej, zmierzające do wejścia w jej posiadanie. Powyższe czynności wykonywane w ogrodzonych bażantarniach, zwierzyńcach, parkach narodowych oraz niektórych rezerwatach nie są polowaniem w rozumieniu dekretu.

5. Zaliczenie poszczególnych terenów do bażantarni, zwierzyńców oraz rezerwatów, o których mowa w ust. 4, nastąpi w drodze zarządzeń Ministra Leśnictwa.

Art.  2.

1. Zwierzyna w rozumieniu dekretu oznacza następujące dzikie zwierzęta łowne: jelenie, daniele, sarny, muflony, zające-szaraki, zające-bielaki, króliki, wiewiórki, dziki, wilki, lisy, rysie, borsuki, wydry, kuny leśne, tchórze, szopy, dropie, głuszce, cietrzewie, jarząbki, bażanty, kuropatwy, przepiórki, czaple siwe, słonki, dubelty, derkacze, bekasy, bekasiki, bataliony, łyski, dzikie gęsi, dzikie kaczki, grzywacze, turkawki, kwiczoły, paszkoty.

2. Minister Leśnictwa może uznać w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego i Państwowej Rady Ochrony Przyrody inne jeszcze gatunki zwierząt za zwierzęta łowne lub też wyłączyć ze spisu dzikich zwierząt łownych poszczególne ich gatunki.

3. Zaprowadzenie hodowli dzikich zwierząt łownych nie występujących dotychczas w kraju wymaga zezwolenia Ministra Leśnictwa, wydanego w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa, po zasięgnięciu opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody i Polskiego Związku Łowieckiego.

Rozdział  II.

Obwody łowieckie.

Art.  3.

Polowanie może być wykonywane wyłącznie w obwodzie łowieckim, a na innych terenach za zezwoleniem Ministra Leśnictwa.

Art.  4.

1. Obwód łowiecki stanowi obszar gruntu o ciągłej powierzchni, wystarczającej do samodzielnego prowadzenia łowiectwa.

2. Obszar całego Państwa zostaje podzielony na obwody łowieckie. Parki narodowe i rezerwaty nie podlegają włączeniu do obwodów łowieckich.

3. Obwód łowiecki obejmuje powierzchnię nie mniejszą niż 3.000 ha. W wyjątkowych przypadkach Minister Leśnictwa może zezwolić na tworzenie obwodów o powierzchni mniejszej.

4. Obszary gruntu pozostające w zarządzie organów wojskowych lub bezpieczeństwa publicznego albo przydzielone tym organom do terenowego wykorzystania mogą być włączone do obwodów łowieckich jedynie za zgodą tych organów.

5. Podziału na obwody łowieckie oraz zmian granic obwodów łowieckich dokonują prezydia wojewódzkich rad narodowych na wniosek prezydiów powiatowych rad narodowych w porozumieniu z Polskim Związkiem Łowieckim i po zasięgnięciu opinii dyrektorów okręgów lasów państwowych.

6. Minister Leśnictwa ustali tryb i zasady tworzenia obwodów łowieckich oraz określi, jakie obszary poza wymienionymi w niniejszym artykule nie podlegają włączeniu do obwodów łowieckich.

Art.  5.

1. Prezydia wojewódzkich rad narodowych wydzierżawiają obwody łowieckie Polskiemu Związkowi Łowieckiemu lub innym zrzeszeniom, wskazanym przez Polski Związek Łowiecki. W obwodach łowieckich zawierających ponad 30% powierzchni leśnej lub ponad 30% powierzchni rolnej, znajdującej się w zarządzie państwowych gospodarstw rolnych, prezydia wojewódzkich rad narodowych zobowiązane są uzgodnić osobę dzierżawcy z przedsiębiorstwami lasów państwowych lub z okręgami państwowych gospodarstw rolnych.

2. Obwody łowieckie, do których włączono obszary pozostające w zarządzie organów wojskowych lub bezpieczeństwa publicznego albo przydzielone tym organom do terenowego wykorzystania - mogą być wydzierżawiane tylko za zgodą tych organów i na warunkach przez nie określonych.

3. Od decyzji prezydium wojewódzkiej rady narodowej, odmawiającej wydzierżawienia obwodu łowieckiego, przysługuje odwołanie do Ministra Leśnictwa.

4. Minister Leśnictwa może z pominięciem trybu przewidzianego w ust. 1 i 3 wyłączać określone obwody łowieckie od wydzierżawiania przez prezydia wojewódzkich rad narodowych, wydzierżawiać takie obwody bezpośrednio oraz ograniczyć prawo dzierżawcy do polowania na określone gatunki zwierzyny.

5. Obwody łowieckie wydzierżawia się na czas nie krótszy niż 10 lat. Umowa z dzierżawcą gospodarującym zwierzyną wadliwie może być rozwiązana przez prezydium wojewódzkiej rady narodowej.

6. Minister Leśnictwa określi zasady wydzierżawiania obwodów łowieckich i sposób wykonywania polowania na zwierzynę, o której mowa w ust. 4.

7. Minister Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Finansów określi zasady ustalania czynszu dzierżawnego za dzierżawę obwodów łowieckich.

Art.  6.

1. Zarząd nie wydzierżawionych obwodów łowieckich zawierających ponad 30% powierzchni leśnej sprawują przedsiębiorstwa lasów państwowych, a zarząd nie wydzierżawionych obwodów łowieckich, zawierających ponad 30% powierzchni rolnej, lecz mniej niż 30% powierzchni leśnej, znajdującej się w zarządzie państwowych gospodarstw rolnych, sprawują okręgi państwowych gospodarstw rolnych.

2. Zarząd nie wydzierżawionych obwodów łowieckich, których obszary znajdują się w zarządzie organów wojskowych lub bezpieczeństwa publicznego, sprawują te organy.

3. Zarząd pozostałych nie wydzierżawionych obwodów łowieckich sprawują prezydia powiatowych rad narodowych.

4. Minister Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Ministrem Państwowych Gospodarstw Rolnych określi zasady i tryb zarządu obwodami nie wydzierżawionymi lub wyłączonymi od wydzierżawienia w myśl przepisów art. 5 ust. 4 oraz sposób gospodarowania zwierzyną w tych obwodach.

Rozdział  III.

O hodowli, ochronie i obrocie zwierzyną.

Art.  7.

1. Dzierżawca, a w obwodach nie wydzierżawionych zarządca obwodu łowieckiego ma obowiązek hodować i ochraniać zwierzynę zgodnie ze wskazaniami planu hodowlanego.

2. Minister Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego określi sposób i zasady opracowywania oraz zatwierdzania planu hodowlanego, jak również kontroli wykonania i opracowywania sprawozdań z wykonania planu.

Art.  8.

1. Właściciele, posiadacze oraz zarządcy gruntów obowiązani są zezwolić bez odszkodowania na wznoszenie urządzeń, związanych z hodowlą zwierzyny; urządzenia te nie mogą w sposób istotny utrudniać korzystania z gruntów.

2. W razie nieuzgodnienia miejsca i rodzaju urządzeń, o których mowa w ust. 1, spór rozstrzyga prezydium powiatowej rady narodowej, po wysłuchaniu stron i zasięgnięciu opinii miejscowego organu Polskiego Związku Łowieckiego.

3. Dzierżawca, a w obwodach nie wydzierżawionych zarządca obwodu łowieckiego ma prawo zakładać na gruntach stanowiących własność Państwa przewidziane w planie hodowlanym pólka łowieckie, bez obowiązku wypłaty odszkodowania.

Art.  9.

1. Dzierżawca, a w obwodach nie wydzierżawionych zarządca obwodu łowieckiego ma prawo wznoszenia niezbędnych urządzeń ochronnych, jak: nie raniących pułapek na szkodniki, zabezpieczeń przeciwko kaleczeniu i zabijaniu się zwierzyny oraz innych.

2. Zakładanie w obwodzie łowieckim pułapek na szkodniki nie może zagrażać bezpieczeństwu ludzi, zwierząt domowych, zwierząt podlegających ochronie gatunkowej ani zwierzyny łownej.

Art.  10.

1. Chwytanie i przetrzymywanie zwierzyny łownej jest zabronione z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 2, oraz przypadków, gdy czynności te wykonywane są na podstawie zezwolenia Ministra Leśnictwa.

2. Chwytanie i przetrzymywanie zwierzyny łownej dla celów hodowlanych może być dokonywane na podstawie zatwierdzonego planu hodowlanego; w przypadkach takich nie obowiązuje zachowanie czasów ochronnych.

3. Podbieranie jaj, wybieranie piskląt i niszczenie gniazd ptaków łownych jest zabronione.

Art.  11.

1. Uprawnionemu do wykonywania polowania w rozumieniu art. 14 dekretu i dozorcy łowieckiemu, a na terenach leśnych ponadto pracownikom lasów państwowych wolno zabijać włóczące się w obwodzie łowieckim psy niemyśliwskie i koty.

2. Osoby wymienione w ust. 1 mają prawo chwytać i zatrzymać psa myśliwskiego, włóczącego się w obwodzie łowieckim, zawiadamiając o tym jego właściciela lub prezydium gminnej rady narodowej, na terenie której pies został schwytany.

3. Psami myśliwskimi w rozumieniu dekretu są psy legawe (wyżły), płochacze (spaniole), gończe, tropowce, posokowce, jamniki i terriery.

Art.  12.

1. Uprawnieni do wykonywania polowania (art. 14) oraz właściciele, posiadacze i zarządcy gruntów zobowiązani są zawiadomić najbliższe prezydium rady narodowej o dostrzeżonych w obwodzie łowieckim objawach chorób zwierzęcych, które mogą być przeniesione na ludzi (enzeotycznych chorób zwierzyny).

2. W przypadku stwierdzenia enzeotycznych chorób zwierzyny dzierżawca, a w obwodach nie wydzierżawionych zarządca obwodu łowieckiego obowiązany jest podporządkować się zarządzeniom władz wydanym w zakresie hodowli, ochrony, odstrzału i użytkowania zwierzyny.

3. Dla obwodu łowieckiego, w którym przeprowadzono likwidację gatunku zwierzyny, dotkniętego enzeotycznymi chorobami, należy opracować nowy plan hodowlany z uwzględnieniem potrzeb sanitarnych.

Art.  13.

Minister Leśnictwa w drodze rozporządzenia wydanego w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i Ministrami Handlu Wewnętrznego oraz Zdrowia określi zasady obrotu zwierzyną żywą oraz ubitą, nie przeznaczoną na własny użytek uprawnionego do wykonywania polowania.

Rozdział  IV.

O wykonywaniu polowania.

Art.  14.

1. Polowanie może być wykonywane wyłącznie w granicach planu hodowlanego.

2. Do wykonywania polowania uprawnia zezwolenie na posiadanie broni myśliwskiej łącznie z dowodem członkostwa Polskiego Związku Łowieckiego oraz upoważnieniem wydanym w obwodach wydzierżawionych przez dzierżawcę obwodu łowieckiego, a w obwodach nie wydzierżawionych - przez zarządcę obwodu łowieckiego (art. 6).

3. Na obszarach nie włączonych do obwodów łowieckich upoważnienie, o którym mowa w ust. 2, wydaje zarządca tych terenów za zgodą Ministra Leśnictwa. Na obszarach nie włączonych do obwodów łowieckich, a pozostających w zarządzie organów wojskowych lub bezpieczeństwa publicznego, upoważnienia wydają te organy, na obszarach zaś nie włączonych do obwodów łowieckich, a przydzielonych do terenowego wykorzystania tym organom, wydanie upoważnienia wymaga ich zgody.

Art.  15.

Jeżeli niewykonanie przewidzianego w planie hodowlanym odstrzału lub odłowu dzika, jelenia, daniela i wilka spowoduje szkody w gospodarstwie narodowym, prezydium wojewódzkiej rady narodowej zleca zastępcze wykonanie odstrzału Polskiemu Związkowi Łowieckiemu. W obwodach łowieckich zawierających ponad 30% powierzchni leśnej prezydium wojewódzkiej rady narodowej może zlecić zastępcze wykonanie odstrzału dyrektorowi rejonu lasów państwowych. Wykonanie zastępczego odstrzału następuje z zachowaniem przepisów dekretu i na koszt dzierżawcy, a w obwodach nie wydzierżawionych - na koszt zarządcy obwodu łowieckiego.

Art.  16.

Uprawniony do wykonywania polowania może poszukiwać przy pomocy psa na otoku i zabrać z sąsiedniego obwodu łowieckiego postrzelonego dzika, jelenia, daniela lub muflona, powiadamiając o tym dzierżawcę lub zarządcę sąsiedniego obwodu łowieckiego lub osobę reprezentującą ich prawa.

Art.  17.

1. Nie wolno polować na jelenie, daniele, sarny i muflony przez urządzanie czatów, stanowisk i zasadzek w obwodzie łowieckim, w którym wymieniona zwierzyna nie ma swej ostoi, w odległości mniejszej niż 200 metrów od granicy sąsiedniego obwodu łowieckiego, bez zgody dzierżawcy, a w obwodach nie wydzierżawionych bez zgody zarządcy tego obwodu.

2. Nie wolno strzelać do zwierzyny w odległości mniejszej niż 500 metrów od miejsc zebrań publicznych w czasie ich trwania oraz w odległości mniejszej niż 100 metrów od zabudowań mieszkalnych.

3. Nie wolno polować na przelotne ptactwo łowne na wybrzeżu morskim w pasie 1.000 metrów od brzegu w głąb morza i 5.000 metrów od brzegu w głąb lądu.

4. Nie wolno polować z psami i z nagonką w czasie od 1 marca do 31 sierpnia włącznie. Nie dotyczy to polowania na ptactwo łowne, błotne i wodne oraz polowania z nagonką na wilki i dziki.

5. Nie wolno polować w czasie od zachodu do wschodu słońca. Nie dotyczy to polowania na jelenie w okresie rykowiska, daniele, sarny, muflony, wilki, lisy, borsuki, wydry i króliki oraz głuszce i cietrzewie w czasie toków, na słonki w czasie ciągów, na kaczki na zlotach i przelotach.

Art.  18.

1. Nie wolno wchodzić w posiadanie zwierzyny przy pomocy broni i amunicji wojskowej, granatów, trutek, karmy o środkach odurzających, lepów, wnyków, samostrzałów, dołów, ostrokołów, żelaz, sideł, pułapek, rozkopywania nor i innych podobnych środków. Wolno jest jednak chwytać w żelazo i potrzaski nie raniące zwierzyny zwierzęta uznane zgodnie z prawem rybackim za szkodliwe dla rybactwa, chwytać w pułapki oraz wykopywać z nor króliki, jak również chwytać w sieci i pułapki zwierzynę dla celów hodowlanych i naukowych.

2. Nie wolno strzelać do jeleni, danieli, sarn, muflonów i dzików inaczej niż kulami z broni myśliwskiej.

3. Minister Leśnictwa może ustalić inne zabronione sposoby polowania.

Art.  19.

1. Na głuszce-kury, cietrzewie-kury i dropie wolno polować jedynie po uzyskaniu zezwolenia Ministra Leśnictwa.

2. Przez cały rok wolno polować na wilki i króliki. Zwierzęta te może zabijać i chwytać każdy w promieniu 100 metrów od miejsca swego zamieszkania.

Art.  20.

Minister Leśnictwa w drodze rozporządzenia określa dla obszaru całego Państwa lub jego części czas ochronny dla zwierząt łownych.

Rozdział  V.

O dozorcach łowieckich.

Art.  21.

1. Dzierżawca, a w obwodach nie wydzierżawionych zarządca obwodu łowieckiego ma obowiązek utrzymywać dozorców łowieckich dla ochrony łowiectwa i zwierzyny.

2. Dozorca łowiecki przy wykonywaniu swych czynności korzysta z ochrony prawnej i podlega odpowiedzialności karnej na zasadach ustalonych dla pracowników państwowych.

3. Minister Leśnictwa w drodze rozporządzenia wydanego w porozumieniu z Ministrem Bezpieczeństwa Publicznego określi: kwalifikacje zawodowe, obowiązki i uprawnienia, zasady wynagradzania, wzory legitymacji i odznaki służbowe, tryb powoływania i zwalniania dozorców łowieckich oraz władzę powołaną do wykonywania nad nimi nadzoru.

Rozdział  VI.

O szkodach łowieckich.

Art.  22.

Dzierżawca, a na terenach nie wydzierżawionych zarządca obwodu łowieckiego, jak również zarządca obszarów rolnych i leśnych, nie włączonych do obwodu łowieckiego, ma obowiązek wynagrodzenia szkód wyrządzonych przy wykonywaniu polowania.

Art.  23. ¹

1. Państwo odpowiada za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez dziki, jelenie i daniele.

2. W przypadku stwierdzenia, iż dzierżawca obwodu łowieckiego bez usprawiedliwionych przyczyn nie wykonał we właściwych terminach łowieckiego planu hodowlanego w zakresie zagospodarowania obwodu i pozyskania zwierzyny, Państwo może dochodzić od dzierżawcy zwrotu kwot wypłaconych tytułem odszkodowania. Zwrot wypłaconego odszkodowania należy się w takiej części, w jakiej niewykonanie łowieckiego planu hodowlanego przyczyniło się do powstania szkód.

3. Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia zasady i tryb ustalania i wypłaty odszkodowania.

Art.  24.

1. Każdy może zabezpieczyć swe grunty od wdzierania się zwierzyny. Urządzenia poczynione w tym celu nie mogą służyć do chwytania, ranienia lub zabijania zwierzyny. Wolno również każdemu odstraszać zwierzynę od swoich gruntów.

2. Gdyby zwierzyna w wyniku poczynionych urządzeń odpowiadających wymaganiom ust. 1 lub dokonanych czynności zraniła się albo zabiła, dzierżawca, a w obwodach nie wydzierżawionych zarządca obwodu łowieckiego nie ma prawa do odszkodowania.

Art.  25.

Dzierżawca, a w obwodach nie wydzierżawionych zarządca obwodu łowieckiego może ochraniać teren obwodu lub inne tereny przed szkodami, czynionymi przez zwierzynę, za pomocą ogrodzeń i innych urządzeń, które by jednak nie przeszkadzały w sposób istotny w korzystaniu z gruntu. Właściciel lub posiadacz gruntu nie może żądać z tego tytułu odszkodowania.

Rozdział  VII.

O Polskim Związku Łowieckim.

Art.  26.

1. Polski Związek Łowiecki jest zrzeszeniem posiadającym osobowość prawną i działającym wyłącznie na podstawie przepisów niniejszego dekretu i nadanego mu statutu.

2. Członkiem Polskiego Związku Łowieckiego może być osoba określona statutem Związku.

Art.  27.

1. Do zadań Polskiego Związku Łowieckiego należy troska o rozwój łowiectwa i współdziałanie z organami Państwa w zakresie wykonywania ustawodawstwa łowieckiego, a w szczególności: wydawanie opinii i składanie wniosków, przewidzianych w dekrecie, szkolenie i wychowywanie członków w zakresie łowiectwa, nadzór nad działalnością organizacji łowieckich i członków Związku, współpraca z pokrewnymi organizacjami za granicą, wykonywanie w zakresie łowiectwa czynności zleconych przez organy Państwa.

2. Minister Leśnictwa w porozumieniu z Ministrami: Bezpieczeństwa Publicznego, Obrony Narodowej i Finansów nada statut Polskiemu Związkowi Łowieckiemu.

Art.  28.

Nadzór nad działalnością Polskiego Związku Łowieckiego sprawuje Minister Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Bezpieczeństwa Publicznego i Ministrem Obrony Narodowej.

Art.  29.

Działalność Polskiego Związku Łowieckiego jest finansowana z funduszów własnych oraz z dotacji w granicach określonych w budżecie Państwa.

Rozdział  VIII.

O organach administracji w zakresie łowiectwa.

Art.  30.

1. Naczelnym organem administracji w zakresie łowiectwa jest Minister Leśnictwa.

2. Organami terenowymi są prezydia rad narodowych.

Rozdział  IX.

Przepisy karne.

Art.  31.

Kto:

1) poluje na jelenie, daniele, sarny i muflony przez urządzanie czatów, stanowisk i zasadzek w obwodzie łowieckim, w którym wymieniona zwierzyna nie ma ostoi, w odległości mniejszej niż 200 metrów od granicy sąsiedniego obwodu łowieckiego, bez zgody dzierżawcy, a w obwodach nie wydzierżawionych - zarządcy tego obwodu,

2) strzela do zwierzyny w odległości mniejszej niż 500 metrów od miejsca zebrań publicznych lub w odległości mniejszej niż 100 metrów od cudzych zabudowań mieszkalnych,

3) poluje na przelotne ptactwo łowne na wybrzeżu morskim w pasie 1.000 metrów od brzegu w głąb morza lub 5.000 metrów od brzegu w głąb lądu,

4) poluje w czasie między zachodem a wschodem słońca na inną zwierzynę niż: jelenie w okresie rykowiska, daniele w okresie bekowiska, sarny, wilki, lisy, borsuki, wydry i króliki oraz głuszce i cietrzewie w czasie toków oraz słonki w czasie ciągów, jak również kaczki na zlotach i przelotach,

5) chwyta lub przetrzymuje zwierzynę bez odpowiedniego zezwolenia albo

6) kto z osób wymienionych w art. 12 ust. 1 dekretu nie zawiadomi o dostrzeżonej enzeotycznej chorobie zwierzyny lub nie wykona zarządzeń władz w tym przedmiocie -

podlega karze grzywny do 500 złotych.

Art.  32.

Kto:

1) strzela do jeleni, danieli, sarn, muflonów i dzików inaczej niż kulami z broni myśliwskiej,

2) poluje z psami i z nagonką w czasie od 1 marca do 31 sierpnia na inną zwierzynę łowną niż ptactwo błotne lub wilki i dziki,

3) sprawując zarząd z ramienia dzierżawcy, a w obwodach nie wydzierżawionych - zarządcy, zezwoli na polowanie w obwodzie łowieckim bez zatwierdzonego planu hodowlanego dla tego obwodu,

4) sprawując zarząd z ramienia dzierżawcy, a w obwodach nie wydzierżawionych - zarządcy zezwoli na przekroczenie zatwierdzonego w planie hodowlanym odstrzału zwierzyny -

podlega karze grzywny do 2.000 złotych lub

karze aresztu do 3 miesięcy.

Art.  33.

Kto:

1) poluje na głuszce-kury, cietrzewie-kury i dropie bez zezwolenia,

2) podbiera jaja, wybiera pisklęta lub też niszczy gniazda ptaków łownych,

3) poluje nie posiadając uprawnień do wykonywania polowania,

4) poluje w czasie ochronnym,

5) wchodzi w posiadanie zwierzyny przy pomocy broni i amunicji wojskowej, granatów, trutek, karmy o środkach odurzających, lepów, wnyków, samostrzałów, dołów, ostrokołów, żelaz, sideł, pułapek, rozkopywania nor i innych sposobów, uznanych za zabronione przez Ministra Leśnictwa -

podlega karze grzywny do 3.000 złotych lub

karze aresztu do 3 miesięcy.

Art.  34.

W przypadku skazania za czyny wymienione w art. 33 można orzec przepadek broni i narzędzi, za pomocą których uzyskano zwierzynę, jeżeli wejście w jej posiadanie nastąpiło w obwodzie nie wydzierżawionym lub na terenie nie wchodzącym w skład obwodu łowieckiego.

Art.  35.

Kto wprowadza do obrotu zwierzynę łowną ubitą - naruszając przepisy o zasadach obrotu tą zwierzyną -

podlega karze aresztu do jednego roku lub

karze grzywny do 3.000 złotych lub

obu tym karom łącznie.

Art.  36.

W przypadku skazania za przestępstwo z art. 35 sąd może orzec przepadek ubitej zwierzyny łownej.

Art.  37.

1. Zwierzyna ubita lub złowiona bezprawnie w cudzym obwodzie łowieckim należy do dzierżawcy, a w obwodach nie wydzierżawionych - do zarządcy obwodu łowieckiego.

2. Ponadto osoba, która uzyskała bezprawnie zwierzynę, zobowiązana jest wyrównać dzierżawcy, a w obwodach nie wydzierżawionych - zarządcy obwodu łowieckiego różnicę między ceną ubitej i żywej zwierzyny według cennika urzędowego.

Art.  38.

Orzekanie w sprawach o czyny wymienione w art. 31, 32 i 33 odbywa się w trybie postępowania karno-administracyjnego.

Rozdział  X.

Przepisy przejściowe i końcowe.

Art.  39.

1. Przewidziane w dekrecie obwody łowieckie będą utworzone w terminie do 18 miesięcy od dnia wejścia w życie dekretu.

2. Utworzenie obwodu łowieckiego następuje w drodze zarządzenia prezydium właściwej wojewódzkiej rady narodowej. Zarządzenie to podlega ogłoszeniu w dzienniku urzędowym wojewódzkiej rady narodowej.

3. Dotychczasowe obwody łowieckie ulegną likwidacji z chwilą utworzenia nowych.

Art.  40.

1. Do chwili utworzenia nowych obwodów łowieckich w trybie przepisów art. 39 dzierżawca obwodu łowieckiego na podstawie dotychczasowych tytułów prawnych może wykonywać swoje uprawnienia pod warunkiem zachowania przepisów niniejszego dekretu.

2. Z dniem ogłoszenia zarządzenia, o którym mowa w art. 39 ust. 2, umowy dzierżawy obwodów łowieckich wygasają, przy czym zapłacony czynsz nie podlega zwrotowi.

Art.  41.

1. Z dniem powstania zrzeszenia pod nazwą Polski Związek Łowiecki Minister Leśnictwa za zgodą Prezesa Rady Ministrów zarządzi likwidację dotychczasowego stowarzyszenia pod nazwą "Polski Związek Łowiecki". Likwidację dotychczasowego stowarzyszenia pod nazwą "Polski Związek Łowiecki" przeprowadzi zrzeszenie pod nazwą Polski Związek Łowiecki, które przejmie majątek tego stowarzyszenia.

2. Do dnia powstania zrzeszenia pod nazwą Polski Związek Łowiecki, najdalej jednak do dnia 31 grudnia 1952 r., uprawnienia i obowiązki przewidziane dekrecie dla tego zrzeszenia wykonuje dotychczasowe stowarzyszenie pod nazwą "Polski Związek Łowiecki".

Art.  42.

1. Tracą moc wszelkie przepisy dotyczące przedmiotów unormowanych w dekrecie, a w szczególności:

1) rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 grudnia 1927 r. o prawie łowieckim (Dz. U. Nr 110, poz. 934 i z 1932 r. Nr 67, poz. 622),

2) śląska krajowa ustawa łowiecka z dnia 13 stycznia 1903 r. znowelizowana ustawą z dnia 12 grudnia 1923 r. (Dz. Ust. Śl. Nr 43, poz. 212),

3) ustawa łowiecka z dnia 15 lipca 1907 r. (Zb. u. prusk. str. 207),

4) przepis art. 30 ustawy z dnia 10 lutego 1949 r. o obrocie zwierzętami gospodarskimi i produktami uboju oraz o ich przetwórstwie (Dz. U. Nr 21, poz. 135) w zakresie obrotu dziczyzną.

2. Do czasu wydania rozporządzeń i zarządzeń na podstawie art. 1 ust. 5, art. 4 ust. 6, art. 5 ust. 6 i 7, art. 6 ust. 4, art. 7 ust. 2, art. 13, art. 18 ust. 3, art. 20, art. 21 ust. 3 będą miały zastosowanie przepisy dotychczasowe w zakresie, w jakim one nie są sprzeczne z dekretem.

3. 2 (skreślony).

Art.  43.

Wykonanie dekretu porucza się Prezesowi Rady Ministrów, Ministrowi Leśnictwa i innym zainteresowanym ministrom.

Art.  44.

Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

1 Art. 23 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 18 kwietnia 1955 r. (Dz.U.55.18.108) zmieniającego nin. dekret z dniem 1 stycznia 1955 r.

2 Art. 42 ust. 3 skreślony przez art. 1 pkt 2 dekretu z dnia 18 kwietnia 1955 r. (Dz.U.55.18.108) zmieniającego nin. dekret z dniem 1 stycznia 1955 r.

• Identyfikator: Dz.U.1952.44.300
• Rodzaj: Dekret
• Tytuł: Prawo łowieckie.
• Data aktu: 29/10/1952
• Data ogłoszenia: 12/11/1952
• Data wejścia w życie: 12/11/1952