Podwyższenie opłat pocztowych, telegraficznych i telefonicznych.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA POCZT I TELEGRAFÓW

z dnia 29 listopada 1922 r.

w sprawie podwyższenia opłat pocztowych, telegraficznych i telefonicznych.

Na mocy art. 10 ustawy z dnia 27 maja 1919 r. o państwowej wyłączności poczty, telegrafu i telefonu (Dz. P. P. P. № 44, poz. 310) zarządza się co następuje:

§ 1. Podwyższa się opłaty pocztowe, telegraficzne i telefoniczne według załączonej taryfy (załącznik).

§ 2. Nowe opłaty pocztowe dla obrotu wewnętrznego i dla obrotu zagranicznego (§ 1) obowiązują począwszy od 15 grudnia 1922 r.

Korespondencji nadanej przed tym dniem a nadeszłej do urzędów oddawczych po 15 grudnia 1922 r. nie należy obciążać dopłatą.

Opłaty wymienione pod pozycją 12, 13 i 14 specjalnych należytości pocztowych b. dzielnicy pruskiej obowiązują dopiero od 1 stycznia 1923 r.

§ 3. Podwyższa się granicę nadanej wartości przy listach i paczkach do 300.000 mk.

§ 4. Dopuszcza się przekazy pocztowe do kwoty 300.000 mk. jak również obciążanie przesyłki listowej, paczki lub listu wartościowego, pobraniem do kwoty 300.000 mk.

§ 5. Wprowadza się należytość za przyjęcie listów poleconych, listów z podaną wartością, przekazów pocztowych, przekazów P. K. O., paczek i telegramów przez listonoszów wiejskich.

§ 6. W związku z podwyższeniem kwot przekazowych i granicy podanej wartości ustanawia się 3 stopnie należytości za doręczanie listów wartościowych, przekazów pocztowych i przekazów P. K. O.

§ 7. Znosi się czasowo przyjmowanie paczek przez organ doręczający paczki b. dzielnicy pruskiej; nie dotyczy to jednak listonoszów wiejskich.

§ 8. Wprowadza się w b. dzielnicy pruskiej należytość manipulacyjną przy zamawianiu czasopism w drodze pocztowej.

§ 9. Ekwiwalent franka złotego dla opłat za przesyłki listowe zagraniczne wynosi 1 fr. zł. = 400 mk. najwyższa zaś kwota odszkodowania za polecone przesyłki listowe do zagranicy: 20.000 mk.

§ 10. Za każdy międzynarodowy kupon na odpowiedź (Coupon-réponse international) należy wydawać znaczki pocztowe ogólnej wartości:

a)	za	kupon	nowy	wartości	50	centymów	200	mk.
b)	"	"	dawny	"	25	"	100	"

§ 11. Nowe opłaty telegraficzne dla obrotu wewnętrznego obowiązują od 15 grudnia 1922 roku z wyjątkiem opłat kwartalnych, wymienionych pod pozycją 15 i 16 taryfy telegraficznej, które obowiązują dopiero od 1 stycznia 1923 r.

Z powodu podwyższenia wewnętrznej taryfy telegraficznej podwyższa się opłatę za telegramy do Rumunji i Węgier. Opłata od wyrazu telegramu zwykłego do Rumunji równa się podwójnej opłacie wewnętrznej; do Węgier zaś pojedynczej opłacie wewnętrznej więcej 7 (siedm) centymów obliczonych na marki polskie według każdocześnie obowiązującego ekwiwalentu franka zł. do marki polskiej.

§ 12. Nowe opłaty telefoniczne obowiązują od 15 grudnia 1922 r. z wyjątkiem opłat abonamentowych, które obowiązują od 1 stycznia 1923 r. według załączonej taryfy z następującemi wyjątkami:

a) do sieci miejscowych w Warszawie, Lodzi, Lublinie, Białymstoku, Zagłębiu borysławskiem i dąbrowskiem, które z dniem 1 lipca 1922 r. przeszły na własność polskiej spółki akcyjnej telefonów, mają zastosowanie tylko postanowienia taryfy odnoszące się do rozmów międzymiastowych i telefonicznego pośrednictwa w nadawaniu i odbieraniu telegramów przez telefon, zatem tylko §§ 26, 27, 28, 29, 30, 31 i 33;

b) w b. dzielnicy pruskiej obowiązują tylko należytości budowlane: to znaczy §§ 6, 7, 8, 9 i 10, następnie §§ 22, 23, 24 i 25, dalej należytości .za. rozmowy międzymiastowe tzn. §§ 26, 27, 23, 29 i 30, opłaty za rozmaite inne świadczenia tzn. §§ 31, 32 i 33, wreszcie cały rozdział III.

Abonenci dla których podwyższone opłaty nie będą dogodne mogą wypowiedzieć abonament na 2 tygodnie przed 1 stycznia 1923 r.

§ 13. 1 Podwyższone należytości pocztowe, telegraficzne i telefoniczne dla obrotu wewnętrznego obowiązują:

a) w obrocie na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej z wyjątkiem górnośląskiej części województwa śląskiego;

b) w obrocie z Polski do górnośląskiej części województwa śląskiego;

c) w obrocie z Polski z wyjątkiem górnośląskiej części województwa śląskiego do obszaru W. M. Gdańska.

W relacji c) (z Polski do obszaru W. M. Gdańska) nie mają zastosowania pozycje 9, 10c i 11 taryfy pocztowej.

Podwyższone należytości za rozmowy telefoniczne międzymiastowe obowiązują także w ruchu z W. M. Gdańskiem, z Austrją i z Czechosłowacją.

§ 14. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 15 grudnia 1922 r. Jednocześnie tracą moc obowiązującą wszystkie dotychczasowe sprzeczne z niniejszem rozporządzenia taryfowe, w szczególności rozporządzenia z dnia 12 sierpnia 1922 roku (Dz. U. R. P. № 72, poz. 655) oraz z dnia 28 sierpnia 1922 r. (Dz. U. R. P. № 80, poz. 721).

ZAŁĄCZNIK 

WEWNĘTRZNA TARYFA POCZTOWA.

1.	Listy zwykłe:
	a) obrót miejscowy:														mk.
	do wagi 250 gramów														100
	b) obrót zamiejscowy:
	do wagi 20 gramów														100
	ponad 20 gr. do 250 gramów.														200
	urzędowe ponad 20 gr. do 2.000 gr.														200
2.	Kartki pocztowe:
	a) pojedyncze														50
	b) z odpowiedzią.														100
3.	Kartki widokowe i świąteczne, zawierające pozdrowienia lub inne formy grzeczności ujęte najwyżej w pięciu wyrazach.														20
4.	Druki zwykłe:														mk.
	do		wagi	50				gramów							20
	"		"	100				"							40
	"		"	250				"							100
	"		"	500				"							150
	"		"	1.000				"							200
	urzędowe ponad 1.000 g. do 2.000 g.														200
5.	Druki dla ociemniałych:
	do		wagi	500				gramów							5
	"		"	1.000				"							10
	"		"	1.500				"							15
	"		"	2.000				"							20
	"		"	2.500				"							25
	"		"	3.000				"							30
6.	Papiery handlowe (takie manuskrypty bez korekty):
	do		wagi	250				gramów							100
	"		"	500				"							150
	"		"	1.000				"							200
7.	Próbki towarowe i przesyłki mieszane:
	do		wagi	250				gramów							100
	"		"	500				"							150
	"		"	1.000				"							200
8.	Czasopisma:
	Opłatę za czasopisma wraz z ewentualnem doręczeniem oblicza się procentowo od miesięcznej lub kwartalnej miejscowej ceny prenumeraty (bez doręczenia) i pobiera w gotówce ryczałtem z góry.
	Opłata wynosi:
	I. Za czasopisma wychodzące najmniej 6 razy w tygodniu bez względu na wagę:
	a) przy dwurazowem wydawnictwie dziennem i dwukrotnej wysyłce 14%, najmniej, jednak miesięcznie.														400
	b) przy jednorazowej wysyłce 10% najmniej jednak miesięcznie.														300
	II. Za czasopisma wychodzące wogóle rzadziej niż czasopisma grupy I, których pojedynczy egzemplarz przekracza wagę 25 gramów 7%, najmniej jednak miesięcznie.														100
	III. Za czasopisma pod II, których pojedynczy egzemplarz nie przekracza wagi 25 gramów 4%, najmniej jednak miesięcznie.														50
9.	Przekazy:
	do		3.000		marek										50
	"		6.000		"										70
	"		10.000		"										100
	"		15.000		"										125
	"		20.000		"										150
	"				"										175
	"		30.000		"										200
	"		40.000		"										250
	"		50.000		"										300
	"		60.000		"										350
	"		70.000		"										400
	"		80.000		"										450
	"		90.000		"										mk. 500
	"		100.000		"										550
	za każde dalsza 10.000 lub część tychże. Najwyższa dopuszczalna kwota przekazu 300.000 mk.														50
10.	Listy wartościowe:
	Za listy wartościowe zamknięte (opieczętowane przez nadawcę):
	a) należytość za list zwykły do 20 gr.														100
		"					"		"		"		"	250 "	200
	należytość za list zwykły urzęd. ponad 20 gr. do 2.000 gr.														200
	b) należytość za polecenie,														100
	c) należytość od deklarowanej wartości za każde 10.000 marek lub część tychże														50
	Za listy .wartościowe otwarte (przeliczone) pobiera się należytość od wartości podwójnej wysokości.
	Za listy wartościowe kas i urzędów skarbowych i państwowych z dotacjami i nadmiarami kasowemi i t. p. (Dz. Urz. M. P. i T. № 27 z 1920 r.) pobiera się:
	Oprócz należytości jak za list zwykły odpowiedniej wagi i należytości za polecenie-należytość od wartości:
	do		10.000		marek										5
	"		50.000		"										20
	"		100.000		"										25
	Za każde dalsze 100.000 mk. lub część tychże														25
11.	Paczki:
	do		wagi	1		kg.									200
	"		"	5		"									800
	"		"	10		"									1.700
	"		"	15		"									2.600
	"		"	20		"									3.500
	Za paczki ochronne pobiera się należytość od wagi w podwójnej wysokości.
	Za paczki z podaną wartością pobiera się oprócz tego:
	a) należytość od wartości za każde 10.000 mk. lub część tychże														50
	b) przy paczkach do 30.000 mk. wartości: dodatkową należytość manipulacyjną od każdej paczki														200
	c) przy paczkach ponad 30.000 mk. wartości: dodatkową należytość manipulacyjną od każdej paczki														1.000
	Za paczki kas i urzędów skarbowych i państwowych z dotacjami i nadmiarami kasowemi i t. p. (Dz. Urz. M. P. i T. № 27 z 1920 r.) pobiera się:
	prócz opłaty od wagi jak wyżej, należytość od wartości:
	do		10.000		mk.										5
	"		50.000		"										20
	"		100.000		"										25
	za każde dalsze 100.000 mk. lub część tychże														25

Należytości dodatkowe.
Należytości przy nadaniu:
							mk.
Polecenie przesyłek pocztowych							100
Zwrotne poświadczenie odbioru (recepis zwrotny):
a) przy nadaniu							100
b) po nadaniu.
Zwrotne poświadczenie wypłaty (potwierdzenie wypłaty):
a) przy nadaniu							100
b) po nadaniu.							200
Za ściągnięcie pobrania od odbiorcy							50
Pisemne doniesienie na blankiecie P. K. O.							50
Za doręczenie pospieszne (przez umyślnego posłańca): przesyłek listowych oraz zawiadomień o nadejściu listów wartościowych, przekazów i paczek							400
Za wszystkie przesyłki adresowane "poste restante" opłata dodatkowa							50
Za przyjęcie przez listonosza wiejskiego:
a) przesyłki poleconej							50
b) listu wartościowego, przekazu pocztowego lub przekazu P. K. O.							100
c) paczki, za każde 5 kg. wagi							250
d) telegramu							50
Należytości przy odbiorze:
Za doręczenie w miejscowym i zamiejscowym okręgu doręczeń gdzie ten rodzaj służby już zaprowadzono:
A) listów wartościowych, przekazów pocztowych oraz przekazów P. K. O. z pieniędzmi:
a)	do 50.000						50
b)	ponad 50.000 mk. do 150.000 mk.						100
c)	"	150.000	"	"	300.000	"	200
B) Przekazów P. K. O. stanowiących uposażenie emerytalne, zaopatrzenie wdów, pensje sieroce, pensje rencistów, prowizjonistów, weteranów, dary z łaski, wypłacanych z funduszów Skarbu Państwa:
a) do 10.000 mk. nie pobiera się żadnej należytości,
b) ponad 10.000 mk.							5
Za doręczanie pensji emerytalnych weteranów z r. 1863 przesyłanych bądź to przekazami pocztowemi, bądź przekazami P. K. O., bądź to listami wartościowemi - nie pobiera się żadnej należytości.
C) paczek:

			W MIEJSCOWOŚCIACH
			I kl.	II kl.	III kl.
do	5	klg.	300	200	100
"	10	"	400	300	200
"	15	"	500	400	300
"	20	"	600	500	400

	mk.
Do miejscowości I klasy należą: Warszawa i Łódź.
Do miejscowości II klasy należą: Będzin, Biała, Białystok, Bielsko, Borysław, Brody, Bydgoszcz, Chrzanów, Cieszyn, Częstochowa, Dąbrowa Goimcza, Drochobycz, Dziedzice, Gorlice, Grudziądz, Jarosław, Jasło, Jaworzno, Kalisz, Kielce, Kołomyja, Kraków, Lublin, Lwów, Łomża, Łuck, Nowy Sącz, Opatów Kielecki, Ostrowiec, Poznań, Przemyśl, Radom, Równe Wołyńskie, Rzeszów, Sambor, Sanok, Siedlce, Sosnowiec, Stanisławów, Stryj, Suwałki, Szczakowa, Tarnopol, Tarnów, Toruń, Trzebinia, Wierzbnik, Włocławek, Zawiercie, Złoczów.
Do miejscowości III klasy należą: pozostałe miejscowości.
Przenoszenie miejscowości z klasy III do II ewentualnie z klasy II do III należy do zakresu działania Dyrekcji Poczt i Telegrafów.
Za doręczenie paczki przez listonosza wiejskiego: za każde 5 kg. wagi	250
Za skrytki lub przegródki (zastrzeżenie odbierania na poczcie) miesięcznie:
a) dla przesyłek listowych i gazet	2.000
b) dla przesyłek pod a) i listów wartościowych oraz przekazów	5.000
c) dla paczek wyłącznie	10.000
Opłatę pod b) i c) pobiera się tylko tam, gdzie wskazane przesyłki doręcza się do domu np. przekazy z pieniędzmi, paczki, listy wartościowe i t. d.
(Patrz Dz. Urz. № 2 str. 27 z 1921 r.)
Składowe za paczki za każdy dzień
zwłoki i za każdą paczkę	100
najwyżej za jedną paczkę	2.000
Inne opłaty.
Należytość za wniesioną reklamację od każdej przesyłki	100
Zmiana adresu lub zarządzenie zwrotu przesyłki	100
Duplikat poświadczenia nadania	100
Zniesienie lub zmniejszenie pobrania	100
Zawiadomienie o niedoręczalności paczki włącznie z zarządzeniem nadawcy	100
Należytość za zarządzenie nadawcy, aby go zawiadomiono, któremu z odbiorców doręczono paczkę	100
Należytość za pośrednictwo przy ocleniu:
a) przesyłek listowych	50
b) paczek	100
Za wyładowanie z okrętów i przewiezienie do składów pocztowych paczek amerykańskich w Gdańsku	300
Za przepakowanie paczek pobiera się należytość w wysokości faktycznie poniesionych kosztów.
Za zastrzeżenie osobistej interwencji odbioru przy ocleniu, miesięcznie	500
Upoważnienie wypłaty (duplikaty) w razie zgubienia przekazu przez odbiorcę	100
Pełnomocnictwo do odbioru przesyłek (niezależnie od opłaty skarbowej)	200
Za osobne zastrzeżenie odbierania czasopism i listów na dworcach kolejowych (przesyłki dworcowe) miesięcznie.	1.000
Za nadanie przesyłki poleconej poza godzinami urzędowemi, opłata dodatkowa	100
Pisma sądowe do stron w Małopolsce.
a) za pismo sądowe doręczone w miejscu siedziby sądu	50
b) za pismo sądowe doręczone w innej miejscowości.	100
Specjalne należytości pocztowe w b. dzielnicy pruskiej.
1) Za listy zleceniowe celem pobrania pieniędzy, uzyskania przyjęcia lub zaprotestowania.	100
2) Za protestowanie weksli przez pocztę, bez względu na wysokość kwoty wekslowej-od sztuki	300
3) Za doręczenie dokumentu sądowego i zwrócenie dowodu doręczenia	50
4) Za nadanie paczek poza godzinami urzędowemi od sztuki	100
5) Za kredytowanie opłat pocztowych za późniejszem rozliczeniem się za każdą markę	0.20
najmniej miesięcznie	100
6) Za przewóz torb zamkniętych miesięcznie	1.000
7) Za wystawienie zaświadczenia upoważniającego do podejmowania w urzędzie przesyłek pocztowych	100
8) Za wystawienie legitymacji pocztowej.	50
9) Za zamówienie dodatkowych okazów gazet	50
10) Za bagaż podróżujących pocztą do 10 kg.:
a) do 10 km.	200
b) ponad 10 km.	300
od 10 kg. do 20 kg.:
a) do 10 km.	400
b) ponad 10 km.	600
11) Za jazdę pocztą od kilometra	250
12) Za przekazywania czasopism w razie zmiany mieszkania abonenta w obrębie tej samej miejscowości o ile nowa dzielnica należy do okręgu doręczeń innego urzędu pocztowego, kwartalnie.	100
13) Za przekazywanie czasopism w razie zmiany pobytu abonenta do zamiejscowych miejscowości lub innego urzędu, kwartalnie.	200
14) Należytość manipulacyjna przy zamawianiu w drodze pocztowej:
a) czasopism dziennych, od egzemplarza abonowanego czasopisma-miesięcznie.	150
b) czasopism rzadziej wychodzących: od każdego numeru abonowanego przez odbiorcę czasopisma	5

ZAGRANICZNA TARYFA POCZTOWA

(ważna od 15 grudnia 1922)

1) Listy zwykłe:

a) do Czechosłowacji, Rumunji i Węgier:
do wagi 20 gramów	150	mk.
za każde dalsze 20 gramów	100	"
b) do innych krajów:
do wagi 20 gramów	200	mk.
za każde dalsze 20 gramów	100	"

Waga listów nie może przekraczać 2 kilogramów, a wymiary w każdym z trzech kierunków nie mogą być większe niż 45 centymetrów, lub, jeżeli list ma formę rulonu - niż 75 centymetrów w kierunku długości i 10 centymetrów w średnicy.

2) Kartki pocztowe:

a) do Czechosłowacji, Rumunji i Węgier:
Za kartkę pojedynczą lub za każdą z obu części kartki z opłaconą odpowiedzią	90	mk.
b) do innych krajów:
za kartkę pojedynczą lub za każdą z obu części kartki z opłaconą odpowiedzią	120	"

Największy dopuszczalny wymiar kartek pocztowych: długość 14 centymetrów - szerokość 9 centymetrów, najmniejszy zaś wymiar: długość 10 centymetrów-szerokość 7 centymetrów.

3) Druki zwykłe i czasopisma:

za każde 50 gramów

40 mk.

Dla wzajemnego ruchu czasopism między Polską a Czechosłowacją i Węgrami obowiązują taryfy wewnętrzne.

Waga druków zwykłych i czasopism nie może przekraczać 2 kilogramów. Waga pojedynczo wysyłanych tomów dzieła może wynosić 3 kilogramy.

Wymiary najwyższe: jak dla listów.

4) Druki wypukłe dla ociemniałych:

a) do Czechosłowacji i Węgier:
za każde 500 gramów	5 mk.
b) do innych krajów:
za każde 500 gramów	20 "

Waga druków wypukłych dla ociemniałych nie może przekraczać 3 kilogramów.

Wymiary najwyższe: jak dla listów.

5) Papiery handlowe:

za każde 50 gramów	40 mk.
najmniej jednak	200 "

Waga papierów handlowych nie może przekraczać 2 kilogramów/.

Wymiary najwyższe: jak dla listów.

6) Próbki towarów:

za każde 50 gramów	40 rok.
najmniej jednak	80 "

Waga próbek towarów nie może przekraczać 500 gramów, a wymiary nie mogą być większe niż 30 centymetrów na długość, 20 centymetrów na szerokość i 10 centymetrów na wysokość; lub, jeżeli mają formę rulonu, niż 30 centymetrów na długość i 15 centymetrów w średnicy.

7) Różnolita zawartość (złączenie w jedną przesyłkę próbek, druków i papierów handlowych):

za każde 50 gramów	40 mk.
przyczem jeżeli przesyłka zawiera:
a) tylko druki i próbki:
najmniej	80 mk.
b) również papiery handlowe:
najmniej	200 mk.

Waga najwyższa: 2 kilogramy, przy dołączeniu zaś druków dla ociemniałych: 3 kilogramy.

Wymiary najwyższe: jak dla każdego poszczególnego rodzaju przedmiotów złączonych w jedną przesyłkę.

8) Polecenie przesyłek listowych	200 mk.
9) Zwrotne poświadczenie odbioru na przesyłką poleconą:
a) przy nadaniu	200 mk.
b) po nadaniu	400 "
10) Reklamacja przesyłek zwykłych lub
poleconych	400 mk.
11) Należytość za doręczenie pośpieszne
(przez ekspresa)	400 mk.
12) Żądanie wycofania lub zmiany adresu:
a) drogą pocztową	400 mk.
b) drogą telegraficzną, należytość za telegram według zwyczajnej taryfy zagranicznej.

Za nieopłacone lub niedostatecznie opłacone zagraniczne przesyłki listowe pobiera się od adresatów dopłatę w podwójnej wysokości brakującej opłaty, przyczem powyższa dopłata nie może być mniejsza niż 120 marek.

Zasadniczo wszystkie przesyłki listowe w obrocie zagranicznym mają być w całości opłacone przez nadawców.

Nieopłacone lub niedostatecznie opłacone przesyłki listowe wszelkiego rodzaju należy zatem zwracać, o ile możności, nadawcom celem uzupełnienia brakującej opłaty.

Nieopłacone druki, czasopisma, próbki towarów i papiery handlowe wykluczone są od przewozu, a w razie niemożności zwrotu nadawcy uważane są jako przesyłki niedoręczalne.

TARYFA TELEGRAFICZNA WEWNĘTRZNA.

№ porządkowy	PRZEDMIOT	Należytość	UWAGI
		Mk.
1	Za telegramy zamiejscowe i miejscowe państwowe (S) i prywatne zwykłe:		Za telegramy nadawane w kolejowych urzędach telegraficznych w miejscowościach, gdzie są także państwowe urzędy telegraficzna, pobiera się dodatek do należytości od każdego wyrazu na rzecz skarbu kolejowego. Telegramy miejscowe pilne, z zapłaconą odpowiedzią, ze sprawdzeniem i o kilku adresach są niedozwolone. Telegramy państwowe (S) muszą mieć podpis i pieczęć urzędu wysyłającego. Najmniej 800 mk. pobiera się za telegramy o ilości słów od dwóch do włącznie dziesięciu.
	opłata od wyrazu	80
	najmniej jednak	800
2	Za telegramy zamiejscowe prywatne pilne (D):		Najmniej 2.400 mk. pobiera się za telegramy prywatne pilne o ilości słów od dwóch do włącznie dziesięciu.
	opłata od wyrazu	240
	najmniej jednak	2.400
3	Za zapłaconą odpowiedź zwykłą =RPx = : opłata od ilości wyrazów na odpowiedź		Najmniej można opłacić z góry dziesięć słów. Pozatem ilość słów opłaconej odpowiedzi, którą zawsze trzeba podać, jest nieograniczona.
	za każdy wyraz po	80
	najmniej jednak	800
	i ponadto należytość za blankiet na tę odpowiedź	20
4	Za zapłaconą odpowiedź pilną = RPDx = : opłata od ilości wyrazów na odpowiedź pilną za każdy wyraz po	240	Co do ilości słów zapłaconej odpowiedzi pilnej, obowiązuje to samo co pod 3 powiedziano o odpowiedzi zwykłej.
	najmniej jednak	2.400
	i ponadto należytość za blankiet na tę odpowiedź	20
5	Za telegramy prasowe: opłata od wyrazu o 50% niższa od opłaty za telegram zwykły t. zn. od wyrazu	40	Telegramy prasowe oznaczone przed nagłówkiem słowem "Presse" przyjmuje ale za zniżoną opłatą tylko od godz. 18 do godz. 9. Telegramy prasowe pilne są niedozwolone.
6	Za telegramy prasowe Polskiej Agencji Telegraficznej:		Inne warunki jak pod 5.
	opłata od wyrazu	15
7	Za sprawdzenie telegramu = TC =: 25% opłaty telegramu o takiej samej ilości słów jednakże bez dodatkowych opłat np. za odpowiedź, posłańca i t. p.
8	Za poświadczenie odbioru:
	a) telegraficzne zwykłe = PC =	800
	b) " pilne-PÓJ)-	2400
	c) pocztą = PCP =* jak za list zwykły do 20 gramów wagi
9	Za doręczenie telegramu pocztą jako list polecony «PR<= jako też za odebrania telegramu na poczcie jako list polecony = GPR= pobiera się należytość pocztową za polecenie listu bez porta listowego.		Za doręczenie telegramu pocztą jako list zwykły nie pobiera się żadnej należytości. Również nie pobiera się żadnej należytości za telegramy "poste restante" 1 "telegraphie restante".
10	Za telegramy o kilku adresach =»TMx=»:
	a) za odpis każdych 100 wyrazów lub części tychże telegramu zwykłego. .	200
	b) za odpis każdych 100 wyrazów lub części tychże telegramu pilnego	400
11	Za telegramy ze znakiem umówionym = XPT = i o = XPP = opłaca się prócz normalnej należytości za sam telegram:		Za telegramy ze znakami = XPP = lub - XPT = różnicę między złożoną przedpłatą a rzeczywistemi kosztami za posłańca ponosi nadawca, któremu też | zwraca się w danym razie ewentualną nadwyżkę lub też cały depozyt jeżeli telegram doręczono inną okazją a nie umyślnym posłańcem. O doręczeniu telegramu ==XPT= posłańcem zawiadamia urząd odbiorczy telegramem służbowym urząd nadawczy. O doręczeniu telegramu - XPP = posłańcem zawiadamia urząd odbiorczy bezpłatną kartką urzędową urząd nadawczy. W obu wypadkach należy zawsze podać ile wypłacono posłańcowi za doręczenie telegramu.
	a) jako przedpłatę (depozyt) na koszta doręczenia umyślnym posłańcem do wszystkich miejscowości	2.000
	z wyjątkiem Wileńszczyzny i województwa wołyńskiego, poleskiego i nowogródzkiego do tych ostatnich	5.000
	b) za telegraficzne doniesienie (XPT) do urzędu nadawczego o wysokości wypłaconej posłańcowi należytości	800
	zaś za pocztowa doniesienia (XPT) do urzędu nadawczego o wysokości wypłaconej posłańcowi należytości jak za zwykłą kartkę pocztową
12	Za nadanie lub odebrania telegramu za pomocą telefonu przez abonentów telefonicznych za każde 100 słów lub część tychże.	150	W razie cofnięcia telegramu nadanego telefonem nie zwraca się należytości za pośrednictwo telefoniczne, lecz wpisuje się abonentowi do rachunku miesięcznego.
13	Za pokwitowanie nadania telegramu prywatnego	80	Wydaje się tylko na wyraźne życzenie nadawcy.
14	Za wydanie uwierzytelnionego odpisu telegramu nadanego lub nadeszłego:		Pismo prosząca o wydanie odpisu nie podlega opłacie stemplowej (patrz Dz. CL M. P. i T. Ki 27 str. 619 pkt. 12).
	a) do stu słów	200
	b) za każde dalsze 100 słów lub część tychże po	200
15	Za umówiony adres:		Adresat może zgłosić i opłacić także więcej aniżeli jeden adres umówiony dla swych telegramów.
	a) w Warszawie i Łodzi kwartalnie	12.000
	b) we wszystkich innych urzędach kwartalnie	9.000
16	Za doręczanie telegramów o pewnych porach dnia do oznaczonych dwóch rozmaitych miejsc w tej samej miejscowości:
	a) w Warszawie i Łodzi kwartalnie	12.000
	b) we wszystkich innych urzędach kwartalnie	9.000
17	Za cofnięcie telegramu jeszcze nie odtelegrafowanego	200	Należytość potrąca się ze złożonej Opłaty, resztę zwraca się nadawcy.
18	Za telegramy nadane na rachunek złożonej zaliczki opłata dodatkowa od każdego telegramu	80	W razie cofnięcia takiego telegramu należytości dodatkowej nie zwraca się, lecz wpisuje nadawcy do rachunku.
19	Za wniesienie reklamacji z powodu niedoręczenia lub opóźnienia telegramu i t. p. pobiera się opłatę jak za reklamację pocztową.		Opłatę uiszcza się przez nalepienie znaczków pocztowych na podaniu, które nie podlega opłacie stemplowej (patrz Dz. U. M. P. i T. Na 27 str. 619 pkt. 12). Jeżeli w jednem podaniu reklamuje wnoszący kilka telegramów, opłaca należytość od każdego reklamowanego telegramu.
20	Za blankiet telegraficzny nadawczy	20

TARYFA TELEFONICZNA

ważna na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej z wyjątkiem polskiej części Górnego Śląska.

I.

SIEĆ TELEFONICZNA1).

§ 1. Sieć telefoniczna Państwa Polskiego składa się z:

a) sieci lokalnych,

b) połączeń międzymiastowych, tworzących razem sieć międzymiastową.

Korzystanie z sieci lokalnej dostępne jest za stałą opłatą roczną, abonament.

Za korzystanie z sieci międzymiastowej opłaca się należytości od poszczególnej rozmowy.

§ 2. Sieci lokalne służą do porozumiewania -się miedzy sobą mieszkańców pewnego określonego terytorjum. mającego własny ośrodek życia miejscowego (przeważnie terytorjum powiatu z ośrodkiem w mieście powiatowem).

Sieć lokalna może posiadać:

a) jedną tylko centralę główną, lub

b) jedną centralę główną oraz jedną lub kilka centrali pomocniczych, zależnie od miejscowych warunków.

§ 3. Centrala główna sieci lokalnej mieści się przeważnie w mieście powiatowem, w poszczególnych wypadkach również w większym ośrodku przemysłowym lub handlowym.

Centrale pomocnicze znajdują się w mniejszych miastach.

Określenie charakteru poszczególnych centrali I przynależności ich do pewnej sieci lokalnej należy do kompetencji Dyrekcji Poczt i Telegrafów.

§ 4. Teren, obsługiwany przez centralę główną łub pomocniczą, stosownie do odległości od niej, dzieli się na dwie strefy²):

a) pierwsza strefa obejmuje teren, leżący w promieniu 1-go, 2-ch lub 3-ch kilometrów od centrali głównej lub pomocniczej, a to zależnie od ilości abonentów danej sieci, mianowicie:

Dla sieci z ilością do 100 abonentów teren w promieniu 1 klm.

Dla sieci z ilością od 101 do 2.000 abonentów teren w promieniu 2 klm.

Dla sieci z ilością od 2.001 wzwyż teren w promieniu 3 klm.

b) druga strefa obejmuje pozostały teren poza granicą pierwszej strefy.

§ 5. Sieć międzymiastową tworzą połączenia między wszystkiemi stacjami centralnemi oraz pomocniczemi odrębnych sieci lokalnych; dostępna jest ona do użytku publicznego za opłatą od poszczególnej rozmowy, której wysokość określa się w zależności od czasu trwania rozmowy i wzajemnej odległości krańcowych stacji łączących.

______

¹⁾ Nie obowiązuje w b. dzielnicy pruskiej.

²⁾ Patrz § 35.

II.

NALEŻYTOŚCI.

A.

Opłaty za przyłączenie i przeniesienie aparatów.

§ 6. Kto chce zostać abonentem telefonicznym płaci za oddanie do użytku aparatu telefonicznego następujące należytości, a mianowicie:

a¹) abonenci zamieszkali w obrębie strefy pierwszej za połączenie z centralą bez względu na ilość abonentów tejże jednorazowo po 25.000 mk. za każde 100 metrów lub ich część rzeczywistej długości linji telefonicznej;

b) abonenci zamieszkali w drugiej strefie oprócz opłaty podług punktu a) ponadto za każde 100 mtr. lub część ich rzeczywistej długości linji telefonicznej, położonej poza strefą pierwszą po 30.000 mk.;

c) za roboty instalacyjne w lokalu abonenta przy zakładaniu telefonu pobiera się jednorazowo 15.000 mk. O ile zachodzi potrzeba ustawienia nowych słupów, obowiązek ich dostarczenia do miejsca budowy w odpowiedniej ilości i jakości ciąży na nowym abonencie.

W razach wyjątkowych słupy mogą być dostarczone przez Zarząd Poczt i Telegrafów za zwrotem wartości tychże i kosztów transportu do miejsca ustawienia.

______

¹⁾ Patrz § 35.

§ 7. Przyłączenie aparatu dodatkowego, dzwonka dodatkowego lub kontaktów zatyczkowych uskutecznia się za jednorazową opłatą ryczałtową, a mianowicie:

a) za przyłączenie w tym samym pokoju, co i aparat główny 15.000 mk.;

b) za przyłączenie w tym samym mieszkaniu, co i aparat główny 20,000 mk.;

c) za przyłączenie w tym samym budynku, co i aparat główny 30.000 mk.;

d) o ile aparat dodatkowy ma być ustawiony w innym budynku, płaci abonent oprócz opłaty ryczałtowej (15.000 mk.) za linję, łączącą aparat główny z dodatkowym, jak za linję dla aparatu głównego t. j. należytości według § 6 wraz z uwagą co do słupów.

§ 8. Do centrali państwowej mogą być również przyłączone za zgodą właściwej Dyrekcji P. i T. egzystujące lub nowopowstające telefoniczne centrale prywatne pod następującemi warunkami:

a) system urządzeń centrali prywatnej winien odpowiadać systemowi urządzeń centrali państwowej;

b) wszystkie aparaty, obsługiwane przez taką centralę mają się znajdować w jednej posiadłości:

c) liczba aparatów centrali prywatnej nie może być mniejszą niż 6:

d) obsługa oraz konserwacja centrali, aparatów 1 urządzeń wewnętrznych należy wyłącznie do właścicieli centrali prywatnej,

e) na każde 10 aparatów centrali prywatnej musi wypadać nie mniej niż jedno połączenie z centralą państwową przyczem ich budowę uskutecznia się za opłatą należytości podług § 6.

Przy ilości aparatów dodatkowych do 5 włącznie urządzenie centrali i utrzymanie aparatów wchodzi bezwzględnie w zakres działania Zarządu Poczt i Telegrafów podług norm dla aparatów dodatkowych. Obsługa centrali w tym wypadku należy do abonenta.

§ 9. Za przeniesienie aparatu głównego lub dodatkowego względnie dzwonka dodatkowego pobiera się jednorazowe opłaty jak następuje:

a)	za przeniesienie w tym samym pokoju				15.000 mk.
b)	za przeniesienie do innego pokoju tego samego lokalu				20.000 "
c)	za przeniesienie do innego lokalu tego samego budynku				30.000 "
d)	za przeniesienie do innego budynku na tej - samej lub innej posesji, prócz ryczałtowej opłaty				30.000 mk.
	według punktu c) dopłaca abonent za każde 100 metrów lub ich część rzeczywistej długości linji nowej lub przedłużenia użytkowanej dotychczas:				25.000 "
	w	obrębie	strefy	pierwszej
	"	"	"	drugiej	30.000 "
e)	za wymianę aparatu telefonicznego ściennego na stołowymi odwrotnie na żądanie abonenta				10.000 "

Ponadto w sprawie nowych słupów obowiązują postanowienia § 6. Co do należytości budowlanych obowiązują te same zastrzeżenia co przy § 6.

§ 10. Opłaty powyższe pobiera się przed rozpoczęciem robót. Zwraca się je tylko w tym wypadku, jeżeli aparat telefoniczny nie mógł być oddany do użytku abonenta z winy Zarządu Telefonów, jeżeli jednak ubiegający się o telefon po wniesieniu podania, a przed oddaniem mu telefonu do użytku, prośbę swą cofnął, a Zarząd Telefonów poniósł już do tej chwili jakie wydatki z powodu przygotowań lub rozpoczęcia budowy, winien jest proszący wydatki te zwrócić. Przy obliczaniu takich wydatków nie uwzględnia się wartości użytych już materjałów.

§ 11. Wszystkie przepisy i taryfy, zawarte v/ powyższych paragrafach rozciągają się również na sieć podmiejską warszawską, którą należy uważać za sieć lokalną (§ 2), a jej centrala poza Warszawą za pomocnicze względem centrali głównej w Warszawie.

Dla abonentów załączonych bezpośrednio lub pośrednio t. j. za pomocą centrali pomocniczych, którzy pragną korzystać ze stałej komunikacji telefonicznej w obrębie całej sieci lokalnej w Warszawie, wysokość abonamentu zasadniczego określa się jak dla sieci o ilości abonentów ponad 5.000.

§ 12. Abonenci warszawskiej sieci telefonicznej podmiejskiej prócz opłat przewidzianych w §11 obowiązani są opłacać jeszcze dodatkowe należytości za użytkowanie kabla podziemnego, za pomocą którego są połączeni z centralą podmiejską.

Opłata ta wynosi za każda bezpośrednie połączenie z tą centralą 75.000 mk. kwartalnie.

B.

Opłaty abonamentowe za korzystanie z sieci lokalnej1).

§ 13. Wysokość opłaty abonamentowej dla abonentów, połączonych z centralą główną lub pomocniczą za pomocą oddzielnych dla każdego abonenta przewodów, uzależnia się od:

a) kategorji abonamentu,

b) grupy, do której zaliczona jest dana sieć,

c) strefy, w obrębie której znajduje się aparat abonenta,

d) od tego, czy abonament załączony do stacji pomocniczej korzysta z komunikacji telefonicznej w obrębie całej sieci lokalnej za stałą roczną opłatą, czy też za opłatą poszczególnej rozmowy.

______

¹) W b. dzielnicy pruskiej nie obowiązują paragrafy 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20 i 21.

§ 14. Rozróżnia się następujące kategorje abonamentu:

a) Abonament prywatny: Do tej kategorji należą aparaty założone w mieszkaniach prywatnych i przeznaczone wyłącznie do użytku abonenta i jego rodziny. Aparaty w mieszkaniach osób zawodów wyzwolonych (lekarzy, adwokatów, inżynierów, dentystów, felczerów, akuszerek i t. p.) mogą być zaliczone do tej kategorji wtedy tylko, gdy osoby powyższe nie zatrudniają w tych mieszkaniach pomocników, lub innych pracowników, oraz gdy odwiedzająca ich klijentela nie ma dostępu do telefonu.

b) Abonament zbiorowy. Do tej kategorji zaliczają się aparaty, urządzone w instytucjach państwowych, społecznych, handlowych lub przemysłowych, w kantorach, agenturach, sklepach, domach zdrowia, ambulatorjach, szkołach, kancelarjach, biurach adwokackich i t. p. i przeznaczone do użytku abonenta i osób u niego pracujących.

c) Abonament publiczny. Do tej kategorji zaliczają się aparaty, dostępne dla publiczności, jako to: w hotelach, restauracjach, kawiarniach, cukierniach, teatrach, giełdach, klubach, salach ogólnych domów bankowych, dla lokatorów jednego domu i t. p., również i sklepach, gdzie aparat założony jest w miejscu dostępnem dla użytku publiczności.

d) Abonament towarzyski. Do tej kategorji zaliczają się aparaty dwóch, trzech lub czterech różnych abonentów, połączonych ze stacją centralną za pomocą jednego wspólnego przewodu.

§ 15. W zależności od ilości abonentów, załączonych do danej centrali bądź to głównej bądź pomocniczej, zalicza się ona do grupy:

I-ej	przy	ilości	abonentów	do 50
II-ej	"	"	"	od 51 do 100
III-ej	"	"	"	od 101 do 2.000
IV-ej	"	"	"	od 2.001 do 5.000
V-ej	"	"	"	ponad 5.000.

§ 16. Opłata abonamentowa w zależności od kategorji abonamentu i grupy wynosi w pierwszej strefie:

Grupa	Ilość abonentów sieci	w strefie pierwszej t.j. w promieniu km.	Abonam. kwartalny			Abonam. towarzyski
						kwartalne
			prywatny	zbiorowy	publiczny	w dwójkę	w trójkę	w czwórkę
			Mk.	Mk.	Mk.	Mk.	Mk.	Mk.
I	do 50	1	4.200	12.000	24.000	2.400	1.800	1.400
II	od 51-100	1	9.600	19.200	36.000	6.000	4.000	3.000
III	od 101-2.000	2	21.000	36.000	72.000	12.000	9.000	7.200
IV	od 2001-5.000	3	30.000	54.000	84.000	18.000	14.000	12.000
V	ponad 5.000	3	42.000	78.000	102.000	30.000	24.000	8.000

Ponadto o ile do abonowanego aparatu załączone są dodatkowo aparaty i przyrządy, umieszczone w tym samym budynku, od abonenta pobiera się kwartalnie:

a) za aparat dodatkowy.	mk.	6.000
b) za dzwonek dodatkowy	"	1.200
c) za słuchawkę dodatkową (bez ryczałtu za załączenie)	"	1.200
d) za dodatkowy kontakt zatyczkowy	"	2.400
e) za aparat załączony na stałe do kontaktu stanowiący własność abonenta	"	2.400
f) za aparat załączony na stałe do kontaktu stanowiący własność skarbu pocztowego	"	6.000

§ 17. Oznaczona w § 16 opłata zasadnicza dotyczy abonentów w obrębie strefy pierwszej. Od abonentów położonych poza strefą pierwszą pobiera się oprócz zasadniczej jeszcze opłatę za konserwację linji, a mianowicie: rocznie po mk. 2.000 za każde 100 metrów lub część tychże rzeczywistej długości linji, leżącej poza strefą pierwszą.

Za stacje sezonowe pobiera się od abonentów opłaty: za abonament za ¹/₂ roku, a za konserwację linji za cały rok.

§ 18. W abonamencie towarzyskim opłatę za konserwację linji poza strefą pierwszą obliczoną w stosunku do rzeczywistej długości całej linji wraz z odgałęzieniami według § 17, uiszczają poszczególni udziałowcy według zasady, iż każdy z nich płaci:

a) za te części linji, z których korzysta wspólnie z innymi udziałowcami, należność podzieloną przez ilość udziałowców, korzystających z danej części linji,

b) za część linji, która służy do jego wyłącznego użytku-całkowitą należność.

§ 19. Jeżeli aparat dodatkowy umieszczony jest w innym budynku niż główny, pobiera się oprócz zasadniczej opłaty według § 16 ponadto opłatę za konserwację linji po 2.000 mk. rocznie za każde 100 metrów lub część tychże rzeczywistej długości linji, łączącej aparat główny z dodatkowym.

§ 20. Abonenci utrzymujący własnym kosztem prywatną centralę telefoniczną połączoną z centralą państwową, opłacają za każdą linję łączącą według kategorji abonamentu zbiorowego, za każdy zaś aparat dodatkowy załączony do centrali prywatnej po 10.000 mk. rocznie.

§ 21. Abonent stacji pomocniczej, który chce korzystać z komunikacji telefonicznej w obrębie całej sieci lokalnej za stałą opłatą roczną, oprócz zwykłego abonamentu według § 16 i należności za konserwację według § 17 dopłaca za odległość centrali pomocniczej od centrali głównej według poniższej tabelki:

Odległość stacji pomocniczej od centralnej licząc w kierunku prostym		Opłata za odległość rocznie marek
do 10 klm.		25.000
od 11 do 20	klm.	35.000
od 21 do 30	"	50.000
od 31 do 40	"	70.000
od 41 wzwyż	"	90.000

Abonenci centrali pomocniczej, opłacający powyższy dodatek za odległość, mają prawo wzywać do rozmów abonentów wszystkich innych centrali w obrąbie całej sieci lokalnej, natomiast wzywanymi być mogą do rozmowy tylko przez tych abonentów centrali pomocniczych, którzy taki sam dodatek złożyli. Abonenci centrali głównej są uprawnieni wzywać do bezpłatnych rozmów abonentów tylko tych centrali pomocniczych, za których odległość złożyli powyższy dodatek. Czas trwania rozmowy może być jednak ograniczony do 6 minut, o istnieje więcej zgłoszeń na rozmowy za pośrednictwem tego samego przewodu, łączącego stacje, pomocniczą ze stacją centralną. Obsługa komutatora stacji pomocniczej odbywa się tylko w godzinach normalnych czynności danego urzędu.

Abonenci stacji pomocniczej, którzy nie złożyli powyższej opłaty za odległość, płacą za rozmowy z abonentami innych stacji w obrębie tejże sieci lokalnej każdorazowo na zasadach ustanowionych dla rozmów międzymiastowych.

§ 22. Zaliczenie sieci telefonicznej do tej lub innej grupy odnośnie do wymiaru opłat odbywa się perjodycznie na podstawie obliczenia ilości głównych aparatów abonentowych danej centrali w ostatnim dniu kwartału kalendarzowego, przyczem ilość stwierdzona w dniu 31/XII powoduje zmianę taryfy od dnia 1 kwietnia.

ilość	stwier.	w dn.	31/III	powoduję	zmianę	tar.	od	1 lipca
"	"	"	30/VI	"	"	"	"	1 paźdz.
"	"	"	30/IX	"	"	"	"	1 stycz.

Aparaty służbowe przy ustalaniu tej ilości nie są brane w rachubę.

§ 23. Opłaty abonamentowe winny być wnoszone z góry: pierwsza rata za czas co dnia otwarcia telefonu u abonenta do końca kwartału kalendarzowego zaraz po oddaniu telefonu do użytku i otrzymania rachunku, następne zaś raty za każdy kwartał kalendarzowy t. j. w terminach pierwszego stycznia, pierwszego kwietnia, pierwszego lipca, pierwszego października.

Opłaty abonamentowe winny być uiszczone przez abonenta najpóźniej w ciągu 7 dni od powyższych terminów bez specjalnego przypomnienia. Opłaty już wniesione zwrotowi podlegają tylko wtedy, jeżeli abonent nie z własnej winy nie- mógł używać telefonu przez najmniej 30 dni, licząc od dnia, w którym o tern doniósł właściwemu urzędowi telefonicznemu.

§ 24. W razie nieuregulowania należności w ciągu 7 dni, aparat abonenta wyłącza się z centrali, a po upływie dalszych 7 dni usuwa się z lokalu abonenta. Aparat może być włączony do sieci względnie ponownie założony dopiero po uregulowaniu należności przez abonenta, przyczem winna być pokryta również należność za czas rozłączenia z siecią da nago aparatu, i rzeczywiste koszta poniesione przez Skarb Pocztowy przy odnotowaniu i ponownem załączeniu apartu, jeżeli aparat został zdjęty. W tym ostatnim wypadku prócz zaległych należności winien abonent wnieść dodatkową opłatę za ponowne założenie aparatu według § 6 punkt c.

§ 25. Abonenci nie mają prawa odstępować za opłatą umieszczonego u nich aparatu telefonicznego do użytku osób obcych.

W razie stwierdzenia nadużyć pod tym wzglądem abonent pozbawiony będzie niezwłocznie komunikacji telefonicznej bez zwrotu wniesionych opłat.

C.

Opłaty za rozmowy międzymiastowe.

§ 26. Czas trwania rozmowy międzymiastowej oblicza się według jednostek 3-minutowych, przyczem część 3 minut uważa się za całą jednostkę.

Odległość, według której określa się wysokość opłaty za jednostkę czasu, oblicza się w linji powietrznej pomiędzy głownemi stacjami, do których bezpośrednio załączeni są rozmawiający abonenci względnie rozmównice.

Dla obliczenia tej odległości stosuje się system kwadratów taksowych według instrukcji podanej w spisie urzędów na str. VI.

§ 27. Rozmowy międzymiastowe podlegające opłacie dzielą się na państwowe i prywatne. Prywatne dzielą się na zwyczajne i pilne.

Oplata za jednostkę 3 min. rozmowy międzymiastowej wynosi:

na	odległość	do	25	klm.	po	mk.	400
"	"	"	50	"	"	"	800
"	"	"	100	"	"	"	1.200
i za każde dalsze			100	"	"	"	600

Za rozmowy pilne pobiera się opłatę potrójną.

§ 281). Abonenci mogą zgłaszać rozmowy międzymiastowe z abonentami innych sieci wymieniając naprzód nazwisko osoby, z którą chce się mówić lub wzywać do rozmównicy osoby, nie abonujące telefonu, zamieszkałe w miejscowym okręgu doręczeń.

a) W pierwszym wypadku pobiera się prócz opłaty za rozmowę: za przesłanie nazwiska osoby wezwanej do rozmowy piątą część opłaty, przypadającej za 3 minutową rozmowę do danej miejscowości; jeżeli rozmowę zgłoszono jako pilną, oblicza się tę jedną piątą część należytości od taksy za rozmową pilną.

Jeżeli zgłaszający rozmowę czy to w centrali czy to w mównicy publicznej z jakiegokolwiek bądź powodu rozmowę cofnie, pobiera się za cofnięcie ¹/₅ część opłaty przypadającej za jednostkę zwykłej rozmowy w danej relacji. Całą należytość zwraca się tylko w wypadkach, jeżeli zgłoszona rozmowa nie przyszła do skutku z winy urzędu lub też złego stanu przewodu albo aparatów. Zgłoszenia mają ważność do końca godzin urzędowych w centralach o służbie ograniczonej, a w centralach o służbie

"N" do godz. 24. Jeżeli zgłoszone rozmowy w ciągu tego czasu nie mogły być przeprowadzone, muszą być ponownie zgłoszone dnia następnego, o ile zgłaszający trwa w zamiarze przeprowadzenia rozmowy.

b) W drugim wypadku:

oprócz opłaty za przesłanie wezwania obliczonej jak w p. a) ponadto za posłańca w obrębie miejscowego okręgu doręczeń 200 mk.

______

¹⁾ Dla wyjaśnienia dodaje się, że rozmowy międzymiastowe "zamawiać" można tylko na godziny nocne od 18 do 9 w formie abonamentu miesięcznego, za który opłaca się, przypadające należytości z góry. Pozatem można rozmowy międzymiastowe tylko "zgłaszać" i to albo z podaniem nazwiska osoby, z którą chce się. mówić, albo ber. takiej zapowiedzi. Przy, zgłoszeniu należy wymienić miejscowość, numer telefonu, czas trwania rozmowy t. zn. trzy minuty lub sześć minut i rodzaj rozmowy t. zn. pilna czy zwykła. Jeżeli zgłaszający chce podać nazwisko osoby wezwanej ma to uczynić zaraz po wymienieniu numeru.

§ 29. Jeżeli wzywający lub wezwany nie stawił się do rozmowy, rozmowę uważa się za cofniętą, przyczem pobiera się opłatę jak za cofnięcie rozmowy w wysokości jak powiedziano w § 23.

Za reklamacje wnoszone w sprawach rozmów telefonicznych międzymiastowych wyncsi opłata jak za reklamacje pocztowe, którą się uiszcza przez nalepienie znaczków pocztowych na podaniu.

§ 30. Za rozmowy miejscowe prowadzone z rozmównic z abonentami tej samej co i rozmównica centrali pobiera się po 200 mk, za każde 3 minuty rozmowy, za rozmowy prowadzone z rozmównic z abonentami innych centrali opłaty według taryfy dla rozmów międzymiastowych.

D.

Inne. opłaty.

1. Połączenia poza godzinami urzędowemi.

§ 31. a) W ruchu miejscowym:

Za połączenie jednorazowe przez jedną noc lub jedno południe		60	mk.
Miesięcznie	za jednorazowo dziennie	1.000	"
"	za dwu razowe dziennie	2.000	"

b) W ruchu zamiejscowym:

W ruchu zamiejscowym dopuszczalne są stałe połączenia nocne tylko na krótką odległość jeżeli się temu nie sprzeciwiają względy technicznej natury i względy, na korespondencję sieci i przewodów, które w danym razie wchodzą w rachubę.

Zezwolenia udziela właściwa Dyrekcją Poczt i Telegrafów.

Prawo pierwszeństwa pomiędzy proszącymi przysługuje władzom państwowym, a w razie kolizji kilku władz, urzędom policji państwowej.

Jeżeli do uskuteczniania połączeń takich potrzebne są jakie specjalno urządzenia techniczne, winien proszący zwrócić koszty ich zakupna i przysposobienia do użytku.

W ruchu międzymiastowym pobiera się:

a) za każde połączenie dwóch abonentów różnych miejscowości z centralnemi telefonicznemi bez nocnej służby potrójną należytość za rozmowę jednakie najmniej 2000 mk.,

b) za połączenie abonenta w miejscowości bez służby nocnej z miejscowością ze służbą nocną za każdą rozmowę nocną opłatę taryfową, prócz tego za wykonanie połączenia tak jak w ruchu miejscowym 60 mk.

W ruchu międzymiastowym miesięczny abonament na połączenia poza godzinami urzędowemi jest niedozwolony.

2. Spis abonentów.

§ 32. Za spis abonentów, który otrzymuje każdy główny telefon abonentowy z urzędu, pobiera się cenę kosztów ustaloną przez Dyrekcję Poczt i Telegrafów a zatwierdzoną przez Ministerstwo Poczt i Telegrafów.

Doręczenie odbywa się bezpłatnie.

Za każdy dalszy egzemplarz spisu poza pierwszym egzemplarzem urzędowym czy to do użytku aparatu głównego czy to dla aparatów bocznych dopłaca żądający 25% dodatek do ceny kosztów.

To samo odnosi się do dodatków do spisu abonentów.

Każdy uczestnik posiadający jeden główny aparat abonentowy ma prawo do jednorazowego bezpłatnego umieszczenia w spisie; kto abonuje więcej aniżeli jeden aparat główny, ma prawo być tyle razy umieszczonym bezpłatnie, ile abonuje aparatów głównych.

Abonentów umieszcza się pod literą, którą sami oznaczą, w przeciwnym zaś razie, którą urząd uzna za stosowną.

Umieszczenie bezpłatne nie może przekraczać objętości trzech wierszy druku przy dwuszpaltowym układzie spisu.

Za każde umieszczenie dodatkowe pod innemi literami o objętości do trzech wierszy pobiera się po 2.000 mk.

Treść umieszczenia można zastosować naogół do życzeń abonentów, jeżeli przeciw temu nie zachodzą jakie ważne przeszkody.

3. Nadawanie telegramów telefonem.

§ 33. Za telegramy nadawane telefonem przez abonentów pobiera się:

a) za każdy telegram do stu słów	150	mk.
b) za każde dalsze sto słów łub część tychże po	150	"

W razie jeżeli abonent nadany przez telefon telegram cofnie przed odtelegrafowaniem go, nie zwraca się mu należytości za pośrednictwo telefoniczne t. zn. wstawia się ją do rachunku miesięcznego prócz należytości za cofnięcie telegramu.

Za telegramy nadeszło odtelefonowane abonentom pobiera się takie same należytości. Telegramy odtelefonowane uważa się za prawidłowo doręczone, niemniej jednak przysyła się ich oryginały abonentom przez pocztę jako listy zwykłe- bezpłatnie.

III.

OPŁATY:

ważne tylko na obszarze b. dzielnicy pruskiej.

1.

Abonament.

§ 34. Za każdy aparat główny oddalony nie więcej niż 5 klm. od głównej centrali telefonicznej, pobiera się roczny abonament, który wynosi:

w sieciach telefonicznych do 50 abonentów	24.000	mk.
w sieciach telefonicznych od 51 do 100 abonentów włącznie	40.000	"
w sieciach telefonicznych od 101 do 200 abonentów włącznie	44.000	"
w sieciach telefonicznych od 201 do 500 abonentów włącznie	50.000	mk.
w sieciach telefonicznych od 501 do 1.000 abonentów włącznie	56.000	"
w sieciach telefonicznych od 1.001 do 5.000 abonentów włącznie	60.000	"
w sieciach telefonicznych od 5.001 do 20.000 abonentów włącznie	64.000	"

§ 35. Jeżeli aparat główny położony fest dalej niż 5 kim. w linji powietrznej od centrali głównej, wówczas pobiera się za każde pełne 100 metr. lub części tychże długości przewodu leżącego poza granicą koła o promieniu 5 kim. dodatkową opłatą rocznie 2.000 mk.

Długość przewodu, za który pobiera się tę dodatkową opłatę, wymierza się wzdłuż najkrótszej drogi prowadzącej do tego aparatu, chociażby w rzeczywistości przewody prowadzone były drogami ubocznemi.

______

¹) Teren w promieniu 5 klm. od centrali jest strefą pierwszą, teren poza kołem o promieniu 5 kim. strefą drugą.

§ 36. Za zwykły aparat boczny, który Zarząd Państwowych Telefonów urządza i utrzymuje we własnym zakresie, opłaca abonent:

a) za urządzony na tej samej posiadłości gdzie aparat główny, w ubikacjach mieszkaniowych lub zawodowych właściciela głównej stacji, od każdej stacji rocznie. 8.000 mk.

za każdą inną boczną stację rocznie 12.000 "

b) jeżeli do połączenia stacji bocznej ze stacją główną użyto więcej niż 100 mtr. podwójnego przewodu, wówczas płaci abonent za każde następne pełne 100 mtr. lub część tychże podwójnego przewodu rocznie 2.000 mk.

mierzone wzdłuż najkrótszej drogi prowadzącej do stacji bocznej, chociażby w rzeczywistości przewody prowadzone były drogami ubocznemi.

c) Za boczne stacje, odległe w linji powietrznej od centrali więcej niż 5 kim. płaci abonent za każde następne, pełne 100 mtr. lub część tychże przewodu mierzonego od stacji głównej analogiczne dodatki jak przy stacjach głównych, wyszczególnione w § 35.

§ 37. a) Za każdy boczny aparat szeregowy, urządzony na tej samej posiadłości, gdzie stacja główna, w ubikacjach mieszkaniowych lub zawodowych właściciela głównej stacji przy użyciu dostarczonych przez Państwowy Zarząd Telefonów szafek łącznikowych:

przy jednym połączeniu z centralą rocznie.	12.000	mk.
przy dwóch połączeniach z centralą rocznie.	16.000	"
przy trzech połączeniach z centralą rocznie.	20.000	"
przy Więcej jak trzech połączeniach z centralą	24.000	"
b) Za każdy inny boczny aparat szeregowy:
przy jednem połączeniu z centralą rocznie	16.000	mk.
przy dwóch połączeniach z centralą rocznie	20.000	mk.
przy trzech połączeniach z centralą rocznie	24.000	"
przy więcej jak trzech połączeniach z centralą	28.000	"
c) Za każde pełne 10 mtr. lub część tychże kabla, użytego do połączenia dostarczonych szafek łącznikowych między sobą, przy jednem połączeniu z centralą rocznie	1.000	mk.
przy dwóch połączeniach z centralą rocznie	1.400	"
przy trzech połączeniach z centralą rocznie	1.800	"
przy więcej jak trzech połączeniach .za każde dalsze połączenia z centralą rocznie 500 mk. więcej, t. j. 2.300 mk. 2.800 mk. i t. d.
d) Przy połączeniach między stacjami bocznenemi, zwyczajnemi aparatami i bocznemi stacjami o szeregowem załączeniu za każdą boczną stację z aparatem zwyczajnym dodatek rocznie	1.600	mk.
e) Za przemianę bocznych stacji o zwykłych aparstach na boczne stacje o szeregowem załączeniu, jakoteż za przełożenie i zmianą bocznych stacji o szeregowem załączeniu, koszta własne z wyłączeniem kosztów szafki łącznikowej i materjału budowlanego.
f) Za specjalne urządzenia do ochrony kabli przed uszkodzeniem tychże koszta rzeczywiste.
g) Za urządzenia podsłuchowe za każdą szafką, zaopatrzoną w takie urządzenie podsłuchową, i za każdy przewód, który może być podsłuchany, rocznie	1.000	mk.

2.

Inne urządzenia.

§ 38. Za bezpośrednie połączenie aparatów dwóch stacji oprócz dodatku za przewód według § 36 lit. c) za rozszerzenie wewnętrznych technicznych urządzeń w obydwóch stacjach, o ile one znajdują się w ubikacjach mieszkaniowych lub zawodowych tej samej osoby i na tej samej posiadłości, razem rocznie 6.000 mk.

w innym wypadku rocznie 1.000 "

§ 39. Opłata ryczałtowa za aparaty boczna, urządzone nie przez Państwowy Zarząd Telefonów.

1. Za każdą boczną stację, umieszczoną w ubikacji mieszkaniowej lub zawodowej właściciela stacji głównej i w obrębie tej samej posiadłości co stacja główna rocznie 4.000 mk

2. Za każdą inną boczną stację 6.000 "

§ 40. Za wykonane przez Zarząd Państwowych Telefonów urządzenia telefoniczne z gniazdami wtyczkowe mi pobiera się:

1. Za każde gniazdo wtyczkowe rocznie 2.000 mk.

2. Za przewód łączący gniazda wtyczkowe między sobą i ze stacjami głównemi lub bocznemi za każde pełne 100 mtr. lub część tychże podwójnego przewodu rocznie 1.000 mk.

3. Za każdą szafkę łącznikową przeznaczoną do włączenia się w gniazda wtyczkowe należytość jak za stacje boczne wedle stawek § 36.

4. Przy urządzeniach, oddalonych więcej niż 8 kim. od centrali za nadwyżkę długości przewodu mierzonego od stacji głównej te same dodatki budowlane jak przy stacjach głównych według § 35.

5. Przy urządzeniach telefonicznych z gniazdami wtyczkowemi, których nie urządził Państwowy Zarząd Telefonów pobiera się za każdą szafkę łącznikową przeznaczoną do włączenia się w gniazda wtyczkowe należytość jak za boczną stację wedle stawek § 39.

§ 41. Dodatkowe urządzenia, małe roboty przy stacjach telefonicznych, budowa szczególnie kosztownych przewodów i dostarczenie szczególnie kosztownych aparatów. Dodatkowe urządzenia przy stacjach telefonicznych (dzwonki, tarcze spadkowe, mikrofony, induktory, słuchawki), są dozwolone tylko w obrębie posiadłości stacji telefonicznej. Opłata wynosi:

1. Za każdy dodatk. dzwonek rocznie 1.000 mk-

2. Za każdą dodatkową tarczę spadkową rocznie 1.000 mk.

3. Za drugi mikrofon rocznie 1.600 "

4. Za każdy dodatkowy dzwonek innej konstrukcji aniżeli używany przez Państwowy Zarząd Telefonów rocznie 1.600 mk.

5. Za dodatkowy induktor do aparatu telefonicznego dla baterji centralnych rocznie 1.000 mk.

6. Za przyrząd do chwilowego wyłączenia aparatu telefonicznego lub słuchawki, rocznie 1.000 mk.

7. Za urządzenie dzwonkowe dołączone do tarcz spadkowych i

8. Za drugą słuchawkę nie pobiera się żadnych bieżących opłat.

9. Koszta sprawienia i utrzymania dodatkowych urządzeń od punktu 4 do 8 wraz z dodatkowemi materjałami zwraca abonent Zarządowi Państwowych Telefonów. Przedmioty kupione na rachunek abonenta stają się jego własnością. Dołączenia osobnych dzwonków, uskutecznione przez samego abonenta do stacji telefonicznych, wykonanych przez Państwowy Zarząd Telefonów, muszą odpowiadać wymogom technicznym przepisanym przez Państwowy Zarząd Telefonów.

Należytość za każdy dzwonek wynosi rocznie 1.000 mk.

Za wszelkie inne małe roboty przy stacjach telefonicznych, jak zdjęcie i ponowne założenie przewodu pokojowego, za naprawę uszkodzonego przewodu pokojowego albo ziemnego i t. p. świadczenia płaci abonent rzeczywiste koszta.

Za wszelkie inne dostarczone i wykonane dodatkowe urządzenia, nie objęte tym paragrafem, ustanawia Państwowy Zarząd Telefonów od wypadku do wypadku warunki dostarczenia, przymocowania i utrzymania tych urządzeń.

§ 42. Dołączony do aparatu telefonicznego drugi aparat telefoniczny ręczny, uważa się :t boczną stację (§ 36} opłata wynosi:

1. Przy stacjach głównych i bocznych, urządzonych przez Państwowy Zarząd Telefonów rocznie 4.000 mk.

2. Przy stacjach bocznych urządzonych nie przez Państwowy Zarząd Telefonów 2.000 mk.

§ 43. Zr używanie przewodów, których koszta budowy przekraczają zwyczajne wydatki budowy więcej niż o 500 mk., pobiera się oprócz przypadających zwykłych opłat 70% dodatku do kosztów nadzwyczajnych.

§ 44. Za aparaty, które są przeznaczone do umieszczenia w ubikacjach wilgotnych, płaci abonent 80% kosztów ich sprawienia. Oprócz tego pokrywa abonent koszta naprawy uszkodzonego z powodu wilgoci aparatu.

3.

Różne opłaty.

§ 45. a) Należytość za codzienne podawani dokładnego czasu abonentom rocznie 4.800 mk.

b) Za wcześniejsze zniesienie urządzeń telegraficznych i telefonicznych za każdą stację główną lub boczną 5.000 mk.

c) za współużywanie państwowych słupów telegraficznych i telefonicznych (dla prywatnych urządzeń tudzież za wynajęcie żył kablowych dla tych samych celów:

1. na słupach drewnianych za każdy kilometr rocznie 6.000 mk.

2. na słupach żelaznych za każdy kilometr rocznie 16.000 mk.

w obu wypadkach bez różnicy ilości drutu na słupach umieszczonych.

3. za wynajęcie pojedynczej żyły kablowej za każdy kilometr rocznie 16.000 mk.

4. za wynajęcie podwójnej żyły kablowej za każdy kilometr rocznie 32.000 mk.

1 Z dniem 1 lutego 1923 r. § 13, odnoszący się do należytości za rozmowy telefoniczne międzymiastowe w ruchu z Austrją traci moc obowiązującą, zgodnie z § 2 rozporządzenia z dnia 20 stycznia 1923 r. w sprawie podwyższenia opłat za rozmowy telefoniczne między Polską a Austrją (Dz.U.23.11.73).

• Identyfikator: Dz.U.1922.107.1000
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Podwyższenie opłat pocztowych, telegraficznych i telefonicznych.
• Data aktu: 29/11/1922
• Data ogłoszenia: 14/12/1922
• Data wejścia w życie: 01/01/1923, 15/12/1922