W piątek na stronach sejmowych opublikowano wniesiony przez posłów PiS projekt ustawy o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta. Dotyczy on:
- autoryzacji;
- wewnętrznego systemu zarządzania jakością i bezpieczeństwem;
- akredytacji;
- rejestrów medycznych
Jakość w ograniczonym zakresie
Proponowane przez posłów przepisy ograniczają zasięg ustawy o jakości w odniesieniu do rządowej propozycji (ustawa przygotowana przez resort zdrowia została najpierw odrzucona przez Senat, a następnie przez Sejm).
O ile w rządowej wersji była mowa o tym, że autoryzację będą musiały uzyskać wszystkie podmioty wykonujące działalność leczniczą, jeśli udzielają świadczeń finansowanych ze środków publicznych. To projekt poselski zakłada, że obowiązek ten będzie dotyczył tylko udzielania świadczeń szpitalnych.
Rządowa ustawa zakładała, że wszystkie podmioty, niezależnie do korzystania ze środków publicznych - będą musiały wdrożyć system monitorowania zdarzeń niepożądanych. Projekt poselski obowiązek mówi ogólnie o "wewnętrznym systemie" w celu zapobieżenia zdarzeń niepożądanych. Obowiązek wprowadzenia takiego systemu będzie zgodnie z propozycją posłów PiS dotyczył tylko podmiotów, które udzielają świadczeń finansowanych na podstawie umowy z NFZ.
Rejestr zdarzeń niepożądanych - bez szczegółów
W projekcie nie wymienia się rejestru zdarzeń niepożądanych. Nie ma też opisu modelu raportowania tych zdarzeń, który znajdował się w ustawie firmowanej przez Ministerstwo Zdrowia.
Projekt poselski mówi ogólnie "monitorowaniu zdarzeń niepożądanych", ale nie przesądza, jak ma być skonstruowany.
W odniesieniu do rządowej odrzuconej ustawy zniknęły kontrowersyjne przepisy dotyczące podawania nazwisk uczestników zdarzeń niepożądanych. Nie ma też przepisów odnoszących się do Kodeksu karnego, które zakładały, że osoba, która zgłosi zdarzenie niepożądane (ale w tylko w określonych przypadkach) będzie mogła liczyć na nadzwyczajne złagodzenie kary przez sąd.
Poselski projekt precyzuje, że wewnętrzny system składa się z: zasad, procedur, metod oraz opisów stanowisk pracy, w celu zapobieżenia wystąpieniu zdarzeń niepożądanych.
Nie ma też regulacji odnoszących się do przekazywania danych do rejestru centralnego i wykorzystywania ich w ramach prowadzonych postępowań przez prokuraturę, sądy i NFZ (w ramach kontroli).
Poselski projekt dotyczący funduszu kompensacyjnego
Z kolei projekt nowelizacji ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz niektórych innych ustaw wniosła do Sejmu posłanka Józefa Szczurek-Żelazko (PiS). Podczas głosowania nad rządową ustawą o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta wstrzymała się od głosu. Wówczas zabrakło jednego głosu do odrzucenia senackiego weta. W konsekwencji opracowana przez Ministerstwo Zdrowia ustawa o jakości trafiła do kosza.
Projekt nowelizacji ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta zakłada wdrożenie nowego modelu pozasądowego rekompensowania szkód doznanych przez pacjentów w wyniku zaistnienia zdarzeń medycznych.
Czytaj także na Prawo.pl: Niedzielski: Kwestia no-fault zostanie oddzielona od ustawy o jakości>>
W ramach tego proponuje się wprowadzenie dwuinstancyjnego pozasądowego systemu rekompensaty szkód z tytułu zdarzeń medycznych obsługiwanego przez Rzecznika Praw Pacjenta, w miejsce obecnych wojewódzkich komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych, oraz powołanie Funduszu Kompensacyjnego Zdarzeń Medycznych.
Czytaj w LEX:
- Problemy jakości w podmiotach leczniczych >
- Bądź na bieżąco ze zmianami w ochronie zdrowia! Śledź nowe dokumenty w LEX >
Przewiduje się wprowadzenie rekompensat bez orzekania o winie, mającego na celu ustalenie czy w sprawie objętej wnioskiem doszło do zdarzenia medycznego oraz wskazanie wysokości świadczenia należnego wnioskodawcy z tego tytułu. Wdrożenie systemu rekompensat za szkody bez orzekania o winie ma na celu ustalenie czy w sprawie objętej wnioskiem doszło do zdarzenia medycznego oraz wskazanie wysokości świadczenia należnego wnioskodawcy z tego tytułu.
Rekompensaty mają być wypłacane szybciej i sprawniej niż w postępowaniach przed wojewódzkimi komisjami do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych lub w postępowaniach sądowych.