Czy organ założycielski może przyznać dyrektorowi SP ZOZ-u nagrodę roczną w innej wysokości (większej lub mniejszej) niż wnioskuje o to rada społeczna?
Organ założycielski może przyznać dyrektorowi samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej nagrodę roczną w wysokości innej niż wnioskowana przez radę społeczną.
Zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz. U. Nr 26, poz. 306 z późn. zm.) – dalej u.w.o.k. nagrodę roczną dla dyrektora samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej przyznaje, na wniosek rady społecznej, organ administracji rządowej właściwy dla utworzenia tego zakładu lub organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego, która ten zakład utworzyła. Wniosek rady społecznej warunkuje możliwość przyznania dyrektorowi nagrody rocznej – bez takiego wniosku organ założycielski przyznać nagrody nie może. W gestii natomiast organu założycielskiego leży faktyczne przyznanie nagrody (organ założycielski może zatem nagrody nie przyznać wbrew wnioskowi rady społecznej, gdy uzna, że wyniki pracy dyrektora nie dają podstaw do przyznania nagrody) oraz wysokość nagrody rocznej (organ założycielski może uznać za właściwą inną wysokość nagrody dla dyrektora niż wnioskowana przez radę społeczną). Stanowisko to znajduje potwierdzenie w uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16 sierpnia 2005 r., wydanym w sprawie o sygn. akt I PK 16/05. Sąd Najwyższy w wyroku tym wyjaśnił, że wysokość wynagrodzenia osoby kierującej podmiotem objętym jej regulacją [regulacją ustawy o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami] zależy od oceny jej pracy i wyników kierowanej przez nią jednostki organizacyjnej, a kompetencja do ustalania wynagrodzenia, zarówno miesięcznego, jak i nagrody rocznej oraz odprawy, przysługuje założycielowi (w przypadku powoda zarządowi województwa) lub organowi reprezentującymi Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego tworzącą podmiot, albo zgromadzeniu wspólników lub akcjonariuszy. Podmioty te decydują o wysokości wynagrodzenia miesięcznego osoby kierującej podmiotem prawnym, a także o ewentualnym przyznaniu i wysokości nagrody rocznej i odprawy (art. 6 ust. 1, art. 8 i 10 ust. 1 i 6 u.w.o.k.). Pogląd ten zachowuje aktualność także po uchyleniu ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 z późn. zm.), na tle której wydany został powyższy wyrok.
Uwagi
Wysokość nagrody rocznej przyznanej dyrektorowi nie może przekroczyć trzykrotności jego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w roku poprzedzającym przyznanie nagrody (art. 10 ust. 7 u.w.o.k.).
Łukasz Kajda
Organ założycielski może przyznać dyrektorowi samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej nagrodę roczną w wysokości innej niż wnioskowana przez radę społeczną.
Zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz. U. Nr 26, poz. 306 z późn. zm.) – dalej u.w.o.k. nagrodę roczną dla dyrektora samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej przyznaje, na wniosek rady społecznej, organ administracji rządowej właściwy dla utworzenia tego zakładu lub organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego, która ten zakład utworzyła. Wniosek rady społecznej warunkuje możliwość przyznania dyrektorowi nagrody rocznej – bez takiego wniosku organ założycielski przyznać nagrody nie może. W gestii natomiast organu założycielskiego leży faktyczne przyznanie nagrody (organ założycielski może zatem nagrody nie przyznać wbrew wnioskowi rady społecznej, gdy uzna, że wyniki pracy dyrektora nie dają podstaw do przyznania nagrody) oraz wysokość nagrody rocznej (organ założycielski może uznać za właściwą inną wysokość nagrody dla dyrektora niż wnioskowana przez radę społeczną). Stanowisko to znajduje potwierdzenie w uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16 sierpnia 2005 r., wydanym w sprawie o sygn. akt I PK 16/05. Sąd Najwyższy w wyroku tym wyjaśnił, że wysokość wynagrodzenia osoby kierującej podmiotem objętym jej regulacją [regulacją ustawy o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami] zależy od oceny jej pracy i wyników kierowanej przez nią jednostki organizacyjnej, a kompetencja do ustalania wynagrodzenia, zarówno miesięcznego, jak i nagrody rocznej oraz odprawy, przysługuje założycielowi (w przypadku powoda zarządowi województwa) lub organowi reprezentującymi Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego tworzącą podmiot, albo zgromadzeniu wspólników lub akcjonariuszy. Podmioty te decydują o wysokości wynagrodzenia miesięcznego osoby kierującej podmiotem prawnym, a także o ewentualnym przyznaniu i wysokości nagrody rocznej i odprawy (art. 6 ust. 1, art. 8 i 10 ust. 1 i 6 u.w.o.k.). Pogląd ten zachowuje aktualność także po uchyleniu ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 z późn. zm.), na tle której wydany został powyższy wyrok.
Uwagi
Wysokość nagrody rocznej przyznanej dyrektorowi nie może przekroczyć trzykrotności jego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w roku poprzedzającym przyznanie nagrody (art. 10 ust. 7 u.w.o.k.).
Łukasz Kajda