Zgodnie z art. 99 ust. 1 pkt.4 ustawy z 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym „1. Uczelnia publiczna może pobierać opłaty za świadczone usługi edukacyjne związane z: 4) prowadzeniem zajęć nieobjętych planem studiów, w tym zajęć uzupełniających efekty kształcenia niezbędne do podjęcia studiów drugiego stopnia na określonym kierunku”.
Powołując się na ten przepis jedna z warszawskich Uczelni naliczyła studentowi opłaty za zrealizowane, w ramach programu Erasmus+ zajęcia, argumentując, iż są one zajęciami „nieobjętymi programem studiów” bowiem wykraczają ponad określony pierwotnie limit przyznanych 120 punktów ECTS.
Na wniosek studenta, Rzecznik Praw Studenta podjął interwencję przed Władzami Uczelni oraz wskazał studentowi właściwą argumentację dla celów składanego odwołania od decyzji naliczającej opłaty. W uzasadnieniu Rzecznik Praw Studenta zaznaczył, iż zawarte /obligatoryjne dla celów programu Erasmus+/ learning agreement jest porozumieniem o programie zajęć, umową między studentem, jego uczelnią macierzystą i uczelnią przyjmującą, określającą program zajęć, w jakich student obowiązany jest uczestniczyć na uczelni partnerskiej oraz liczbę punktów ECTS, jaka będzie przyznana za ich zaliczenie.
Umowa ta stanowi modyfikację realizowanego dotychczas przez studenta programu studiów, w tym założoną liczbę punktów ECTS niezbędną do ukończenia studiów. Rzecznik Praw Studenta podkreślił, że jeżeli zatem przedmioty zrealizowane w trakcie trwania programu Erasmus+ spowodowały różnice pomiędzy ilością przedmiotów w pierwotnym planie studiów obowiązującym studenta oraz doprowadziły do jego rozszerzenia o przedmioty odbyte na Uczelni zagranicznej to zmiana ta wynika ze „zmiany” programu studiów /jego rozszerzenia/ na podstawie zawartego learning agreement.
Ponadto Rzecznik zwrócił uwagę na fakt, iż zajęcia te nie są realizowane w sposób faktyczny na danej Uczelni macierzystej oraz nie generują dla Uczelni kosztów niezbędnych do ich uruchomienia i prowadzenia. W związku z powyższym przedmioty te, nie mogą zostać uznane za zajęcia „nieobjęte planem studiów” i z tego tytułu podlegać opłatom, za prowadzone przez Uczelnię publiczną usługi edukacyjne na podstawie art. 99 ust. 1 pkt 4 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym.
Z powyższą argumentacją zgodziły się Władze Uczelni, które w drodze ugodowego rozwiązania sprawy, zdecydowały o umorzeniu naliczonych opłat.