Z interpretacji podatkowych wydawanych wynikają istotne wskazówki co do tego, kiedy wydatek na podnoszenie kwalifikacji może być kosztem, a kiedy nie.
Przede wszystkim istotne znaczenie ma to, kiedy koszt został poniesiony. Jeśli jeszcze przed rozpoczęciem działalności gospodarczej – fiskus raczej potraktuje go jako wydatek o charakterze osobistym. Najlepiej widać to na przykładzie aplikacji przygotowujących do wykonywania zawodów prawniczych. Z licznych interpretacji wynika, że do kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć wydatków związanych z odbyciem aplikacji radcowskej (np. interpretacja z 20 września 2013 r., sygn. IPTPB1/415-427/13-2/AP) czy adwokackej (np. interpretacja z 13 września 2013 r., sygn. IPPB1/415-662/13-2/IF). Ostatnio dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził to stanowisko w odniesieniu do aplikacji notarialnej (interpretacja z 24 września 2013 r., sygn. IPPB1/415-659/13-4/IF).
Organy podatkowe argumentują, że skoro wydatek miał miejsce w latach wcześniejszych, przed rozpoczęciem praktyki, to brak jest związku przyczynowo-skutkowego między ich poniesieniem a uzyskiwaniem przychodów z takiej działalności.
Źródło: http://edgp.gazetaprawna.pl