Okazuje się, że tak. Jak pisze Dziennik Gazeta Prawna od 1 października 2014 r. uczelnie mogą uznać studentowi część programu studiów bez konieczności uczęszczania przez niego na niektóre zajęcia i wykłady. Chodzi tu o osoby, które od kilku lat pracowały np. w zawodzie informatyka i zdobyły potrzebną wiedzę i doświadczenie, które pozyskałyby w trakcie studiów. Jeśli zamierzają wrócić na studia lub je podjąć to uczelnia może uznać kwalifikacje, które posiada dana osoba. Wtedy nie trzeba uczęszczać na przedmioty specjalistyczne a czas studiowania ulega skróceniu.
Takie rozwiązanie przysługuje osobom, które posiadają:
● świadectwo dojrzałości i co najmniej pięć lat doświadczenia zawodowego – jeśli ubiegają się o przyjęcie na studia pierwszego stopnia (licencjackie albo inżynierskie) lub jednolite studia magisterskie,
● tytuł licencjata i co najmniej trzy lata doświadczenia zawodowego po ukończeniu studiów pierwszego stopnia – przy ubieganiu się o przyjęcie na studia drugiego stopnia (magisterskie),
● tytuł magistra i co najmniej dwa lata doświadczenia zawodowego po ukończeniu studiów drugiego stopnia albo jednolitych studiów magisterskich – w razie ubiegania się o przyjęcie na kolejny kierunek studiów pierwszego lub drugiego stopnia lub jednolite studia magisterskie.
Przeczytaj także: Student zapłaci za przekroczenie limitu punktów ECTS
Wyjątkiem są absolwenci kolegiów nauczycielskich, języków obcych i kolegiów pracowników służb społecznych - nie muszą oni legitymować się pięcioletnim doświadczeniem zawodowym po ukończeniu nauki.
Zaliczenie nie następuję na wniosek studenta automatycznie. Każdy musi przejść określoną przez uczelnię procedurę. Każda z nich określa swoje warunki przyznania zaliczenia.
Wyższa szkoła musi sprawdzić na ile może uznać część wykładów na rzecz danej osoby.
Jak pisze Dziennik Gazeta Prawna na jednej z uczelni procedura wygląda następująco:
● wnioskodawca składa wniosek o potwierdzenie nabytych umiejętności. Muszą być one zbieżne z tymi, które uzyskałby w trakcie studiów.
● załącza dokumenty pozwalające ocenić wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne. Są to:
– świadectwo dojrzałości dla kandydatów na pierwszy stopień kształcenia,
– dyplom licencjata dla kandydatów na drugi stopień kształcenia,
– dyplom magistra dla kandydatów na kolejny kierunek,
– świadectwo pracy zawodowej,
– inne dokumenty potwierdzające zdobyte kwalifikacje, np. certyfikaty, dyplomy lub inne zaświadczenia dokumentujące uczestnictwo w kursach i szkoleniach, w których poniesiony nakład pracy jest zbliżony do niezbędnego do zaliczenia wskazanych zajęć na studiach, dokumenty poświadczające doświadczenie zdobyte podczas wolontariatu i aktywności w organizacjach społecznych, które również pozwoliło uzyskać wymagane programem studiów umiejętności.
Następnie wniosek rozpatruje dziekan, który może w tym celu powołać specjalny zespół. Po analizie złożonych dokumentów zarządza przeprowadzenie egzaminów z zajęć, o których zaliczenie ubiega się wnioskodawca. Przeprowadzają je nauczyciele akademiccy prowadzący ćwiczenia lub wykłady z tego zakresu tematycznego. Na podstawie egzaminu uczelnia stwierdza, czy przedmiot może zostać uznany za zaliczony. Jeśli wynik jest pozytywny, zajęcia są uznane jako odbyte i zainteresowany jest z nich zwolniony, ma je zaliczone w planie studiów.
W taki sposób można zdobyć nie więcej niż 50 proc. punktów ECTS - oznacza to skrócenie edukacji o połowę.
Należy podkreślić, że na uczelnię nie zostanie przyjęta, na studia z zaliczeniem części programu, większa liczba niż 20 proc. ogólnej liczby studentów na danym kierunku.
Chodzi o to, aby studenci, którzy rozpoczną naukę w skróconym trybie, byli włączeni do regularnego cyklu nauczania. Dzięki zaliczeniu niektórych zajęć nie będą musieli uczestniczyć w pełnym wymiarze w cyklu całego nauczania. Ważne jest również to, że w szkołach wyższych podejmowanie studiów w skróconym terminie wiąże się z opłatą. Wysokość czesnego określają uczelnie.
Zgodnie z zasadami o zaliczeniu studiów decydują punkty ECTS.
Do uzyskania dyplomu trzeba uzyskać co najmniej:
● 180 punktów ECTS – w przypadku studiów pierwszego stopnia,
● 90 punktów ECTS – w przypadku studiów drugiego stopnia,
● 300 punktów ECTS – w przypadku studiów pięcioletnich jednolitych magisterskich.
(wr/dgp)
Więcej przeczytasz na stronie Dziennika Gazety Prawnej>>>
