Skarżąca Anna G. zwróciła się do Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego o udostępnienie:

  1. treści wniosków dofinansowanych w konkursie "Wsparcie Uniwersytetów Trzeciego Wieku" w zakresie projektów realizowanych w okresie od 15 marca do 31 października 2018 r.;
  2. informacji jaką liczbę punktów uzyskały dofinansowane wnioski oraz listy rekomendowanych do finansowania wniosków
  3. pozostałych dokumentów sporządzonych w toku dokonywania oceny wniosku.

Minister decyzją w czerwcu 2018 r., odmówił udostępnienia żądanej informacji publicznej.

Listy rankingowe są niejawne

W uzasadnieniu decyzji organ podał, że pismem z 30 maja 2018 r. poinformował skarżącą, że już w lutym 2018 r. MNiSW opublikowało na stronie internetowej listę projektów rekomendowanych do dofinansowania w ramach tego programu.

A w zamieszczonej tabeli znajdują się informacje o przyznanej punktacji poszczególnym projektom oraz kwotę dofinansowania. Po czym minister udostępnił skarżącej kopie protokołów z posiedzeń zespołu specjalistycznego do spraw projektów zgłoszonych w konkursie.

Minister uznał, że listy rankingowe, których udostępnienia żąda skarżąca, są dokumentami o charakterze wynikowym, chroni je tajemnica przedsiębiorstwa więc nie podlegają udostępnieniu.

Na tą decyzję skarżąca złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W piśmie z 8 stycznia 2019 r. podała, że zawarta w odpowiedzi na skargę informacja o decyzji Ministra o przyznaniu środków finansowych na realizację projektów nie została jej przekazana.

Sąd oddala skargę

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, iż ustawodawca przesądził że wnioski, recenzje, umowy i raporty są dokumentami poufnymi. Ustawodawca posłużył się bowiem sformułowaniem "stanowią", a więc nie pozostawił żadnego luzu decyzyjnego co do możliwości innej kwalifikacji charakteru posiadanego przez wnioski, recenzje, umowy i raporty. Tym dokumentom ustawa nadaje status tajemnicy przedsiębiorstwa bez żadnych uwarunkowań i bez ograniczeń czasowych.
Sąd uznał, że minister prawidłowo odmówił skarżącej udostępnienia wnioskowanej informacji publicznej w oparciu o art. 5 ust. 2 u.d.i.p. w związku z art. 15 ust. 1 u.z.f.n.

Czytaj też: Tajemnica bankowa - kogo i jak chroni>>
 

Skarga kasacyjna dotyczy tajemnicy

Na ten wyrok skargę kasacyjną złożył uczestnik postępowania, wnosząc o jego uchylenie oraz uchylenie decyzji Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

W uzasadnieniu skarżący kasacyjnie podniósł, że nie ma racjonalnych powodów, aby wyniki jednych konkursów publicznych były jawne, a innych — objęte tajemnicą, podczas gdy te konkursy łączy przekazywanie środków publicznych na realizowanie projektów, związanych z wykonywaniem zadań publicznych.

Naczelny Sąd Administracyjny na posiedzeniu niejawnym 30 kwietnia br. orzekł, że zarzuty nie zostały oparte na usprawiedliwionych podstawach. -  Prawo dostępu do informacji publicznej jest prawem podmiotowym znajdującym podstawę w Konstytucji (art. 61 ust. 1 i 2) - przyznał sąd II instancji. Ale od tej zasady są wyjątki i należy do nich m. in tajemnica przedsiębiorcy. - Nie ma podstaw do przyjmowania, że dochodzi do naruszenia wskazanych w kasacji norm konstytucyjnych - powiedział sąd II instancji.

Traktowanie przez ustawodawcę "wniosków, recenzji, umów i raportów z realizacji zadań finansowanych ze środków na naukę" jako tajemnicy przedsiębiorstw oznacza wpisanie ich w realizację polityki państwa i zadań "szczególnie ważnych dla postępu cywilizacyjnego, rozwoju gospodarczego i kulturalnego państwa", których ochronę gwarantuje się ustawowo - zaznaczył sąd.

NSA podsumował zatem: Tajemnica przedsiębiorstwa, do której się odwołano jako dobra chronionego, stanowi więc przeszkodę w udostępnieniu informacji publicznej.

Sygnatura akt I OSK 1080/19, wyrok z 30 kwietnia 2020 r.

 

Sprawdź również książkę: Państwo i Prawo - Nr 3/2020 [889] >>