Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.


Podmiot złożył aktualnie przed starostą wniosek o wydanie nowego zezwolenia na zbieranie odpadów. Jest to kontynuacja prowadzonej uprzednio działalności, a dotychczasowe zezwolenie wygasa w związku z art. 232 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r. poz. 21, z późn. zm.) – dalej u.o.

Istnieje jednak (nieudowodnione) domniemanie, że w tym samym miejscu (w ramach tego samego zakładu) podmiot ten realizuje również odzysk odpadów w oparciu o zezwolenie udzielone uprzednio przez marszałka województwa (również wygasa ono w związku z ww. przepisem prawa) z uwagi na fakt, iż prowadzony odzysk dotyczy odpadów niebezpiecznych.

Jak powinien postąpić starosta?

Czy należałoby wystąpić do marszałka o potwierdzenie faktu posiadania przez ww. podmiot zezwolenia na odzysk odpadów w tym samym miejscu?

Czy takie ustalenie stanowiłoby wystarczającą przesłankę do przekazania wniosku o udzielenie zezwolenia na zbieranie odpadów - według właściwości do marszałka - na podstawie art. 41 ust. 6 u.o.?


Odpowiedź:

Co do zasady, zezwolenie na zbieranie odpadów, jak również zezwolenie na przetwarzanie odpadów wydaje właściwy ze względu na miejsce zbierania lub przetwarzania odpadów - starosta. Powyższe wynika z art. 41 ust. 2 oraz 41 ust. 3 pkt 2 u.o.


Marszałek województwa jest organem właściwym jedynie w przypadku przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, a także w przypadku odpadów innych niż niebezpieczne poddawanych odzyskowi w procesie odzysku polegającym na wypełnianiu terenów niekorzystnie przekształconych (jeżeli ilość umieszczanych w wyrobisku lub zapadlisku odpadów jest nie mniejsza niż 10 Mg na dobę lub całkowita pojemność wyrobiska lub zapadliska jest nie mniejsza niż 25.000 Mg). Marszałek województwa będzie także organem właściwym dla regionalnych instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych. Ponadto, organem właściwym do wydania zezwolenia na zbieranie odpadów i zezwolenia na przetwarzanie odpadów na terenach zamkniętych będzie regionalny dyrektor ochrony środowiska.


W myśl art. 41 ust. 5 u.o. działalność wymagająca uzyskania zezwolenia na zbieranie odpadów i zezwolenia na przetwarzanie odpadów może być, na wniosek posiadacza odpadów, objęta jednym zezwoleniem na zbieranie i przetwarzanie odpadów. Jak stanowi art. 41 ust. 6 u.o., w przypadku prowadzenia w tym samym miejscu przedsięwzięć, o których mowa w ust. 3, organem właściwym do wydania zezwolenia na zbieranie i przetwarzanie odpadów jest marszałek województwa. Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Środowiska przedstawionym w odpowiedziach na pytania przekazane przez urzędy marszałkowskie i regionalne dyrekcje ochrony środowiska, marszałek województwa wydaje decyzję łączną – tj. zezwolenie na zbieranie i przetwarzanie odpadów - natomiast decyzje oddzielne wydają dwa organy.

W mojej ocenie, zbadanie na podstawie treści złożonego przez stronę wniosku swojej właściwości do załatwienia sprawy stanowi ukształtowany w oparciu o art. 19 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 267, z późn. zm.) – dalej k.p.a. obowiązek organu. Zgodnie z tym przepisem, organy administracji publicznej z urzędu przestrzegają swojej właściwości zarówno rzeczowej, jak i miejscowej.


W mojej ocenie, w celu zbadania swojej właściwości organ może wykorzystać różne instrumenty. W analizowanym przypadku zasadne wydaje się jednak rozstrzygnięcie wątpliwej kwestii poprzez wezwanie strony do złożenia wyjaśnienia w oparciu o art. 50 § 1 k.p.a.

Jednocześnie należy zauważyć, iż w sytuacji, gdy organ administracji publicznej, do którego podanie wniesiono, okaże się niewłaściwy w sprawie, obowiązany będzie przekazać wniosek do organu właściwego. W takim przypadku zastosowanie znajdzie art. 65 i/lub 66 k.p.a.


Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.