Nowa dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 roku w sprawie zamówień publicznych, uchylająca dyrektywę 2004/18/WE (dalej cytowana jako dyrektywa 2014/24/UE) definiuje pojęcie „zamówienia”. Pojęcie to na gruncie zapisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/18/WE z dnia 31 marca 2004 roku w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (dalej cytowanej jako dyrektywa 2004/18/WE) nie było zdefiniowane. Dyrektywa 2004/18/WE posługiwała się bowiem wyłącznie pojęciem „zamówienia publicznego”. Jak wskazał ustawodawca unijny w motywie 4 preambuły dyrektywy 2014/24/UE, celem wprowadzenia powyższe pojęcia było precyzyjne zdefiniowanie pojęcia „zamówień publicznych” w kontekście coraz bardziej zróżnicowanych form działań publicznych.
Zgodnie z art. 1 ust. 2 dyrektywy 2014/24/UE „zamówienie” stanowi nabycie – w drodze zamówienia publicznego – robót budowlanych, dostaw lub usług przez co najmniej jedną instytucję zamawiającą od wykonawców wybranych przez te instytucje zamawiające, niezależnie od tego, czy roboty budowlane, dostawy lub usługi przeznaczone są do celów publicznych.
Definiensem definicji zamówienia są pojęcia „nabycie” oraz „zamówienie publiczne”.
Pojęcie „nabycia”, jak wynika z motywu 4 preambuły do dyrektywy 2014/24/UE, powinno być rozumiane szeroko, jako uzyskiwanie korzyści z tytułu określonych robót budowlanych, dostaw lub usług, przy czym przeniesienie własności na instytucje zamawiające nie jest konieczne.
Zamówieniem w kontekście pojęcia „nabycia” nie będzie zwykłym finansowaniem działalności. Samo finansowanie działalności − zwłaszcza za pomocą dotacji często jest związane z obowiązkiem zwrotu otrzymanych kwot, o ile nie zostały wykorzystane zgodnie z przeznaczeniem - nie podlega zwykle przepisom dotyczącym zamówień publicznych.
Warunkiem koniecznym uzyskania „zamówienia” będzie zatem otrzymanie korzyści w postaci wykonanych robót budowlanych, dostaw lub usług. Ponadto z zamówieniem nie będziemy mieć do czynienia kiedy wszystkie podmioty spełniające określone warunki są uprawnione do wykonania danego zadana, bez przeprowadzenia kwalifikacji. Zgodnie z motywem 4 preambuły dyrektywy 2014/24/UE takim przypadkiem będziemy mieli do czynienia, m.in. w przypadku systemu opartego na wyborze klienta i systemu bonów usługowych.
Pojęcie „zamówienia publicznego”, jak wynika z art. 2 ust. 1 pkt 5 dyrektywy 2014/24/UE oznacza umowy o charakterze odpłatnym zawierane na piśmie pomiędzy co najmniej jednym wykonawcą a co najmniej jedną instytucją zamawiającą, których przedmiotem jest wykonanie robót budowlanych, dostawa produktów lub świadczenie usług.
Przedmiotem „zamówienia” mogą być wyłącznie zamówienia publiczne na roboty budowlane, dostawy lub usługi. Zamówienia publiczne na roboty budowlane, oznaczają zamówienia publiczne, których przedmiotem jest jedno z następujących działań: wykonanie albo zarówno zaprojektowanie jak i wykonanie robót budowlanych związanych z jednym z rodzajów działalności określonych w załączniku II do dyrektywy 2014/24/UE; wykonanie albo zarówno zaprojektowanie jak i wykonanie obiektu budowlanego; realizacja, za pomocą dowolnych środków, obiektu budowlanego odpowiadającego wymogom określonym przez instytucję zamawiającą mającą decydujący wpływ na rodzaj lub projekt obiektu. Z kolei zamówienia publiczne na dostawy, oznaczają zamówienia publiczne, których przedmiotem jest zakup, dzierżawa, najem lub leasing, z opcją lub bez opcji zakupu, produktów. Zamówienie publiczne na dostawy może obejmować dodatkowo rozmieszczenie i instalację. Natomiast zamówienia publiczne na usługi, oznaczają zamówienia publiczne, których przedmiotem jest świadczenie usług innych niż te, o których mowa w definicji zamówienia publicznego na roboty budowlane.
Nie każda zatem przedmiot będzie „zamówieniem” i będzie pociągał za sobą obowiązek stosowania procedur zamówień publicznych.
Ponadto użyty w definicji „zamówienia” zwrot niezależnie od tego, czy roboty budowlane, dostawy lub usługi przeznaczone są do celów publicznych wskazuje, że bez znaczenia jest fakt czy dane roboty budowlane, dostawy lub usługi są nabywane przez instytucję zamawiającą z przeznaczeniem do celów publicznych czy też nie. Zamówieniem w tym rozumieniu, jak słusznie wskazał M. Szydło, będzie również transakcja zakupowa, która jest realizowana w indywidualnym interesie instytucji zamawiającej .
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Prawo zamówień publicznych. Komentarz
|
Mając na uwadze definicję „zamówienia” należy stwierdzić, że powyższa definicja nie tylko dookreśla zakres podstawowych definicji zawartych w dyrektywie 2014/24/UE, ale również sankcjonuje wnioski wynikające z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (m.in. orzeczenie z dnia 15 stycznia 1998 roku w sprawie C-44/96 Mannesmann Anlagenbau Austria AG i in. przeciwko Strohal Ratationsdruck GesmbH; pkt 31 i 32; ECLI:EU:C:1998:4).