Artykuł pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego. 

Starosta skierował kierowcę na badania kontrolne, w związku z przekroczeniem przez niego 24 punktów karnych za naruszenie przepisów ruchu drogowego.


Kierowca wystąpił o umorzenia postępowania, powołując się na na treść art. 45 § 3 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń ( Dz. U z 2013 r. poz. 482 ze zm.). Jego zdaniem upłynął już okres trzech lat od zdarzenia i kara grzywny się przedawniła. W związku z tym uznał, iż niecelowe jest kontynuowanie postępowania administracyjnego dotyczącego skierowania go na egzamin kwalifikujący do prowadzenia pojazdów.


W ocenie WSA przedawnienie karalności wykroczenia, za które przyznane zostały kierowcy punkty karne, nie jest podstawą do umorzenia postępowania w sprawie skierowania na egzamin kontrolny.


WSA zwrócił uwagę, iż sprawdzenie kwalifikacji kierowcy stanowi administracyjnoprawną konsekwencję przekroczenia przez niego określonej liczby punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego. Wprowadzenie tej instytucji ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa ruchu drogowego poprzez skontrolowanie uprawnień i ewentualne wyeliminowanie z ruchu podmiotu, którego zachowanie nie daje gwarancji bezpiecznego przemieszczania się uczestnikom ruchu. Powtarzające się nieprawidłowe zachowanie na drodze, nieprzestrzeganie zasad bezpieczeństwa i przepisów ruchu drogowego zawsze stanowi potencjalne zagrożenie.


Zebranie ponad 24 punktów z powodu naruszenia przepisów ruchu drogowego, zawiera w sobie domniemanie, że z tego względu nasuwają się wątpliwości, czy kierowca zna przepisy ruchu drogowego lub potrafi bezpiecznie prowadzić pojazd.


WSA podkreślił, nie ma znaczenia fakt, czy w dniu orzekania o sprawdzeniu kwalifikacji do kierowania pojazdami, wpisy stanowiące podstawę sporządzenia wniosku przez wojewódzkiego komendanta Policji, pozostają nadal w ewidencji, czy też zostały z niej usunięte – uznał WSA.


Artykuł pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.



Na podstawie:

Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z 18 grudnia 2013 r., sygn. akt II SA/Go 729/13,