Prezydent miasta określił podatnikowi wysokość opłaty targowej z tytułu sprzedaży na targowisku.
Kwestią sporną pomiędzy organami podatkowymi a podatnikiem była kwalifikacja punktu handlowego, który nie był trwale związany z gruntem i został posadowiony na płytach chodnikowych.
Organy podatkowe przyjęły, że punkt handlowy jest tymczasowym obiektem budowlanym i z tego względu podlega opłacie targowej.
Natomiast podatnik utrzymywał, że punkt handlowy jest budowlą, a zatem powinien podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, co tym samym zwalniałoby go z obowiązku uiszczenia opłaty targowej.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
WSA przyznał rację organom podatkowym.
Sąd zwrócił uwagę, iż aby uznać dany obiekt za budowlę dla celów wymiaru podatku od nieruchomości, konieczne jest bezpośrednie wymienienie danego obiektu budowlanego w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 290 ze zm.) lub też w innych przepisach ustawy Prawo budowlane lub załączniku do niej.
W rozpatrywanej sprawie, pawilon, czy też kiosk handlowy nie został wymieniony w tego rodzaju przepisach.
W konsekwencji, kiosku - punktu handlowego - nie można zaliczyć do budowli, co wyklucza jego opodatkowanie podatkiem od nieruchomości.
Zatem punkt handlowy spełnia jedynie cechy tymczasowego obiektu budowlanego i podlega opłacie targowej – uznał sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Rzeszowie z 11 sierpnia 2016 r., sygn. akt I SA/Rz 516/16, nieprawomocny
