Weryfikacja wpisu w rejestrze gruntów możliwa jest tylko na podstawie dokumentów (sygn. II SA/Bk 272/10)

Postępowanie polegające na ponownej ocenie dokumentw stanowiących podstawę już istniejącego wpisu nie mieści się w pojęciu aktualizacji ewidencji.

Strona wystąpiła z wnioskiem o wznowienie postępowania dotyczącego weryfikacji wpisu, którego dokonano na podstawie zmiany w rejestrze gruntów. Domagała się w nim przywrócenia stanu faktycznego przez sprostowanie zawartych w nim informacji. Starosta powiatowy decyzją odmówił sprostowania. Sprawa ostatecznie trafiła do WSA w Białymstoku.

WSA zwrócił uwagę, że szczegółowe zasady prowadzenia ewidencji gruntów i budynków oraz zasady wymiany danych ewidencyjnych reguluje obecnie rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. nr 38, poz. 454 ze zm.). Rozporządzenie to posługuje się kategorią aktualizacji operatu ewidencyjnego, która następuje z urzędu lub na wniosek, poprzez wprowadzanie udokumentowanych zmian do danych ewidencyjnych – niezwłocznie po uzyskaniu przez starostę odpowiednich dokumentów, z których wynikają zmiany. Dokumenty, które mogą być podstawą zmienionego wpisu to m.in. akty notarialne, ostateczne decyzje administracyjne, prawomocne orzeczenia sądowe, przyjęte do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego opracowania geodezyjne i kartograficzne. Procedura aktualizacji ma zatem charakter rejestrowy. Zdaniem WSA oznacza to, że wprowadzane w jej trakcie zmiany są wtórne wobec zdarzeń prawnych, z których wynikają. Mając na uwadze sformalizowany charakter procedury aktualizacji danych ewidencyjnych, WSA przyjął, że obejmuje ona dwie sytuacje. Przede wszystkim jest to uaktualnienie danych ewidencyjnych polegająca na wprowadzeniu nowych informacji wynikających z dokumentów źródłowych. W ocenie WSA w pojęciu aktualizacji mieścić się będzie również usuwanie błędnych wpisów znajdujących się w bazie danych ewidencyjnych, ale tylko takich, które mają charakter oczywistych – w świetle złożonych dokumentów.

Zdaniem WSA oznacza to, że przedstawione rozumienie pojęcia aktualizacji oraz techniczno-deklaratoryjny charakter ewidencji gruntów i budynków wyklucza dokonywanie zmian ewidencyjnych, które nie wynikają wprost z dokumentów źródłowych lub które powinny zostać rozstrzygnięte w drodze cywilnego sporu o własność. Nie można bowiem na organy ewidencyjne, które jedynie rejestrują zmiany będące wynikiem innej procedury, przerzucać kompetencji innych organów czy sądów.


Przydatne materiały:
Wyrok WSA w Białymstoku z 10 sierpnia 2010 r., sygn. akt II SA/Bk 272/10