W jaki sposób starosta powinien prowadzić postępowanie egzekucyjne obowiązku określonego w art. 24 ustawy o lasach, jeżeli jego adresat nie odbiera korespondencji?


Starosta wydał decyzję nakazującą wykonanie zabiegu CS na podstawie art. 24 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59, z późn. zm.) - dalej u.l. Właściciel lasu nie wykonał obowiązku w terminie, wobec czego koniecznym jest wszczęcie postępowania egzekucyjnego.

Właściciel odbierał swoją korespondencję przez pełnomocnika upoważnionego do odbioru korespondencji. Starosta zawiadomił właściciela o terminie dokonania oględzin celem stwierdzenia, czy obowiązek ustalony w decyzji został wykonany. Zawiadomienie to odebrała osoba upoważniona do odbioru korespondencji. Następnie (wiedząc o konsekwencji nie wykonania decyzji) właściciel poinformował starostę faksem, iż wyjechał za granicę i cofa pełnomocnictwo do odbioru korespondencji, po powrocie skontaktuje się z wydziałem celem podania adresu.

W jaki sposób starosta ma dostarczyć upomnienie zgodnie z Kodeksem postępowania administracyjnego - dalej k.p.a.

Czy starosta może pozostawić w aktach sprawy upomnienie ze skutkiem doręczenia zgodnie zart. 40 § 5 k.p.a. i wydać tytuł egzekucyjny (grzywna celem przymuszenia)?

Odpowiedź:

Przyjmuje się, że doręczenie pisma podczas dłuższego wyjazdu strony za granicę, gdy nie zostanie ustanowimy pełnomocnik do prowadzenia sprawy w kraju ani nie zostanie wskazany pełnomocnik do doręczeń będzie skuteczne, jeśli pismo zostanie włączone do akt sprawy.

We własnym interesie osoba, która wyjeżdża na czas dłuższy powinna podać adres pobytu za granicą, skoro cofa pełnomocnictwo i informuje o wyjeździe. Jeśli tego nie czyni, ponosi wszystkie niekorzystne konsekwencje nieodebrania korespondencji, w tym możliwość uprawomocnienia się decyzji lub postanowienia, które mogłaby zaskarżyć, gdyby pismo odebrała w terminie.

Starosta może więc pozostawić w aktach sprawy upomnienie ze skutkiem doręczenia zgodnie z art. 40 § 5 k.p.a. i wydać tytuł egzekucyjny.

W mojej ocenie organ powinien jednak przed skorzystaniem z tej procedury wysłać pismo na adres zameldowania (zamieszkania), gdyż nie jest wcale pewnym, że adresat pisma faktycznie wyjechał za granicę. Procedura administracyjna przewiduje, że z upływem czasu przeznaczonego na odbiór przesyłki doręczenie uważa się za dokonane, a pismo pozostawia się w aktach. Rozwiązanie takie ma zapobiegać nieodbieraniu korespondencji przez osoby, które chcą przedłużać postępowanie lub uniknąć odpowiedzialności.


Uzasadnienie:

Właściciel lasu nie może powoływać się na fakt braku wiedzy o decyzji nakazującej mu wykonanie zabiegu CS, bo o nim wie. Wie również, a przynajmniej spodziewa się, że organ może wyegzekwować decyzję, skoro informuje o wyjeździe za granicę, cofa pełnomocnictwo do odbioru korespondencji i nie podaje adresu pobytu za granicą. Organ ma pełne prawo uznać, że działania te podejmowane są w celu uchylenia się od odpowiedzialności za niewykonanie decyzji. W takiej sytuacji wystarczyłoby, że organ upomnienie dołączy do akt sprawy, odczeka 14 dni i wyda tytuł egzekucyjny. Aby się jednak uchronić przed zarzutem właściciela lasu, że korespondencja nie została mu doręczona prawidłowo, bo mimo złożonego zapewnienia o wyjeździe, kraju nie opuścił, a zatem mógł odebrać pismo w domu lub na poczcie, gdyby organ mu je wysyłał. Dlatego, najpierw organ powinien wysłać pismo na adres zamieszkania, a dopiero gdy nie zostanie ono odebrane, włożyć je do akt ze skutkiem doręczenia.

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.)