Artykuł pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego. 

Z dniem 1 stycznia 2014 r. weszła w życie ustawa z dnia 22 listopada 2013 r. o systemie powiadamiania ratunkowego (Dz. U. poz. 1635) , określająca zadania i zasady działania w ramach systemu powiadamiania ratunkowego, zasady jego finansowania oraz organy właściwe w sprawach powiadamiania ratunkowego.

Nowe przepisy w sposób kompleksowy normują zagadnienia z zakresu systemu powiadamiania ratunkowego, opierając system powiadamiania ratunkowego na centrach powiadamiania ratunkowego (CPR). Podstawowym zadaniem systemu jest obsługa zgłoszeń alarmowych kierowanych do numerów alarmowych 112, 997, 998 i 999. CPR wykonujące zadania systemu powiadamiania ratunkowego będą współpracować z Policją, Państwową Strażą Pożarną, dysponentami zespołów ratownictwa medycznego oraz fakultatywnie z innymi podmiotami, do których zadań należy ochrona życia, zdrowia, bezpieczeństwa i porządku publicznego, mienia lub środowiska (np. stażami gminnymi).

W ustawie przewidziano możliwość obsługi przez CPR zgłoszeń alarmowych kierowanych do innych numerów alarmowych podmiotów, do których zadań należy ochrona przynajmniej jednej z następujących wartości: życie, zdrowie, bezpieczeństwo i porządek publiczny, mienie lub środowisko, albo numerów 991, 992, 993, 994, 996 lub 987. W ustawie nie określono katalogu "innych numerów alarmowych", gdyż mogłoby to utrudnić włączanie do systemu powiadamiania ratunkowego kolejnych numerów.

Zgodnie z przepisami ustawy organem obowiązanym do planowania i organizowania systemu powiadamiania ratunkowego oraz nadzorowania i koordynacji jego funkcjonowania na terenie kraju, jest minister właściwy do spraw administracji publicznej. Dodatkowo, minister będzie odpowiadał za upowszechnianie wiedzy o numerach alarmowych (jest to o tyle ważne, że Komisja Europejska nakazała poszczególnym państwom członkowskim upowszechnianie wiedzy na temat numeru alarmowego 112). Ponadto na stronie podmiotowej BIP urzędu obsługującego ministra publikowane będą statystyki dotyczące funkcjonowania systemu.

Tworzenie CPR, usytuowanych co do zasady w strukturze urzędu wojewódzkiego, powierzone zostało wojewodom. Organ ten będzie mógł jednak powierzyć, w drodze porozumienia, ich organizowanie i prowadzenie staroście lub prezydentowi miasta na prawach powiatu, służbie, inspekcji lub straży wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej.

Ustawa będzie miała wpływ na wojewodów, jednostki samorządu terytorialnego, dysponentów zespołów ratownictwa medycznego, Policję, Państwową Straż Pożarną oraz inne podmioty, do których zadań należy ochrona życia, zdrowia, bezpieczeństwa i porządku publicznego, mienia lub środowiska oraz niektórych służb o charakterze interwencyjnym. Koszty związane z wejściem w życie nowej ustawy (m.in. dotyczące budowy, rozbudowy, utrzymania i funkcjonowania CPR) pokryte zostaną z budżetu państwa.

Ustawa weszła w życie z dniem 1 stycznia br., z wyjątkiem niektórych przepisów (art. 20 ust. 1 pkt 2 lit. b, art. 27 pkt 1, 3 i pkt 4 lit. b oraz art. 29 ust. 1 pkt 1), które zaczną obowiązywać od dnia 1 stycznia 2015 r.

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 22 listopada 2013 r. o systemie powiadamiania ratunkowego (Dz. U. poz. 1635)

Artykuł pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.