Rada Gminy Dzwola określiła wzór deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi przez właściciela nieruchomości. Określiła w nim wykaz dokumentów potwierdzających dane zawarte w deklaracji.
Jednym z nich jest zaświadczenie ze szkół, uczelni, internatów, instytucji potwierdzających czasowe w nich zamieszkiwanie osób zainteresowanych lub inne dokumenty potwierdzające czasowe zamieszkanie poza miejscem zameldowania. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Lublinie uznało, że takie zaświadczenie nie potwierdza danych wykazanych w deklaracji, bo dotyczy osób, których ilość nie jest wpisywana do deklaracji i nie wpływa na wysokość opłaty.
Za niezasadne RIO uznała też składanie kopii aktu zgonu lub oświadczenia potwierdzającego zgon mieszkańca. RIO wskazała, że dokumenty te mogą potwierdzać jedynie dane wykazywane w nowej deklaracji, gdy następuje zmniejszenie ilości osób wykazanych w pierwotnej deklaracji z powodu zgonu, nie mają zaś zastosowania do deklaracji (pierwszej).
Nadto żądanie ich jest tak samo nieuzasadnione, jak żądanie zaświadczeń lub oświadczeń od podatników przez organ podatkowy, co do faktów temu organowi znanych lub możliwych do ustalenia na podstawie posiadanych przez niego ewidencji, czego zakazuje art. 306d § 1 pkt. 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Wójt gminy jest bowiem tym samym organem, który przyjmuje i sprawdza „deklaracje śmieciowe”, jak i prowadzi rejestr mieszkańców, gdzie odnotowane są zgony.
Szukasz więcej informacji dotyczących samorządu?
Poznaj LEX Administracja >>
Zdobądź wiedzę, dzięki której Twoja praca stanie się łatwiejsza
Za nieuprawnione RIO uznała również wymóg składania dokumentów potwierdzających, że mieszkaniec jest objęty opłatą za odbiór odpadów komunalnych w innej gminie. Izba wytknęła, że jeśli mieszkaniec jest objęty opłatą w innej gminie, to nie będzie wykazany w deklaracji o wysokości opłaty składanej do wójta gminy Dzwola. Dokument taki nie będzie potwierdzał więc ilości osób wykazanych w deklaracji, tylko ilość osób nie ujętych w deklaracji.
RIO unieważniło też zapis przewidujący składanie oświadczenia o niepowstawaniu odpadów oraz niezamieszkiwaniu mieszkańców. Uzasadniło, że niepowstawanie odpadów powoduje brak opłaty jedynie na nieruchomościach niezamieszkałych, podczas gdy z treści deklaracji załączonej do przedmiotowej uchwały, nie wynika, aby dotyczyła ona takich nieruchomości. Niepowstawanie odpadów na nieruchomościach zamieszkałych, których dotyczy deklaracja, nie ma żadnego wpływu na wysokość opłaty, a więc nie potwierdza danych podanych w takiej deklaracji.
Natomiast w przypadku niezamieszkiwania mieszkańców na danej nieruchomości, nie należy składać żadnej deklaracji (składa się ją w terminie 14 dni od zamieszkania pierwszego mieszkańca), a w przypadku wyprowadzenia się wszystkich dotychczas zamieszkujących ją mieszkańców należy złożyć nową deklarację („zerową").
Kolegium RIO zakwestionowało również obowiązek składania wykazu, w którym należy podawać imię i nazwisko osób zamieszkujących nieruchomość, bo stanowi to nieuprawnione przetwarzanie danych osobowych mieszkańców. Przepis art. 6m ust. 1b pkt. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach przewiduje, że rada gminy określając wzór deklaracji może wymagać podania jedynie imienia i nazwiska lub nazwy właściciela nieruchomości oraz adres jego miejsca zamieszkania lub siedziby - nie dotyczy to osób zamieszkałych na nieruchomości niebędących właścicielami. Danymi wpływającymi na wysokość opłaty nie są imiona i nazwiska mieszkańców nieruchomości tylko ich liczba.
RIO wskazało, że zakwestionowane dokumenty mają wspólną cechę polegającą na tym, że dotyczą potwierdzenia poprawności wypełnienia deklaracji, a nie potwierdzenia danych podanych w deklaracji. Poprawność sporządzenia deklaracji powinna być weryfikowana przez organ podatkowy w ramach czynności sprawdzających.
uchwała RIO Lublin nr 57/2018
