Krajowa Rada Regionalnej Izby Obrachunkowej komunikat opublikowała w związku z pytaniami samorządów lokalnych. W stanowisku rada podkreśla, że w art. 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym zdefiniowano pojęcie „zarządzania kryzysowego”, jako działalność organów administracji publicznej będącą elementem kierowania bezpieczeństwem narodowym, która polega na zapobieganiu sytuacjom kryzysowym, przygotowaniu do przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych działań, reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych, usuwaniu ich skutków oraz odtwarzaniu zasobów i infrastruktury krytycznej. Zarządzanie kryzysowe polega zatem nie tylko na przygotowaniu do przejmowania kontroli nad sytuacjami kryzysowymi, ale także na odpowiednim reagowaniu na sytuacje kryzysowe. Obejmuje ono działania odpowiednie do rozwoju sytuacji, będącej następstwem zagrożenia.
Zobacz także: Samorządy przygotowują się na przyjęcie uchodźców z Ukrainy, ale oczekują rozwiązań prawno-finansowych>>
KR RIO wskazuje, że przez „sytuację kryzysową”, zgodnie z art. 3 pkt 1 u.z.k., należy rozumieć sytuację wpływającą negatywnie na poziom bezpieczeństwa ludzi, mienia w znacznych rozmiarach lub środowiska, wywołującą znaczne ograniczenia w działaniu właściwych organów administracji publicznej ze względu na nieadekwatność posiadanych sił i środków.
- W kontekście powyższego należy stwierdzić, że sytuacja, która wytworzyła się aktualnie na terenie RP w związku działaniami militarnymi w Ukrainie, wypełnia znamiona sytuacji kryzysowej, o której mowa w art. 3 pkt 1 u.z.k., a co za tym idzie daje podstawy do uruchomienia środków pochodzących z rezerwy na zarządzanie kryzysowe, w celu zapobieżenia i usunięcia skutków zaistniałej sytuacji – pisze w komunikacje Krajowa Rada RIO.
Zwraca też uwagę, że uruchomienie środków z rezerwy celowej na zarządzanie kryzysowe w kontekście aktualnej sytuacji związanej z kryzysem uchodźczym, należy odróżnić od możliwości wsparcia finansowego cudzoziemców w oparciu o przepisy o ustawy o cudzoziemcach, które skierowane jest do konkretnych osób, i którego zakres w sposób zasadniczy odbiega od pomocy finansowej świadczonej na podstawie przepisów ustawy o zarządzaniu kryzysowym.