Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.
Co powinien zrobić inwestor, jeżeli w toku realizacji prac doszło do zniszczenia siedlisk i ostoi ptaków, w tym gatunków chronionych? Inwestor nie posiadał stosownego pozwolenia RDOŚ na zniszczenie ww. siedlisk.
Inwestor zakupił teren łęgu znajdującego się nad rzeką. Planuje tam zbudować małą przystań kajakową, na którą mają się składać: niewielki pomost, plaża, garaże do przechowywania kajaków, budynek kuchni i jadalni, sanitariaty oraz ma być wyznaczone pole namiotowe i miejsca dla camperów.
Inwestor nieświadomy znaczenia przyrodniczego zakupionego terenu, w związku z tym, że teren łęgu w 80% stanowił tereny zalewowe, rozpoczął prace podwyższania terenu, na który nawiózł grunt dobrej jakości, jednocześnie jednak przysypując całą roślinność zielną oraz krzewy.
Ponadto, do wysokości ok. 1 m obsypano drzewa. Już wiadomo, że w wyniku nawiezienia ziemi doszło do zniszczenia siedlisk i ostoi ptaków w okresie lęgowym, tj. kwiecień i maj br. Ponadto, są jeszcze miejsca np. oczko wodne lub szuwar, w którym gniazdują ptaki lub brzeg rzeki (na palach, gdzie ma być pomost, gniazduje mewa siwa). Inwestor po zorientowaniu się, że działa niezgodnie z prawem, zlecił wykonanie opracowania przyrodniczego oraz szczegółowego opracowania dendrologa dla obsypanych ziemią drzew.
Co teraz powinien zbroić: wystąpić do RDOŚ o zezwolenie na niszczenie siedlisk dla tych, które już zostały zniszczone, czy już tylko dla tych które pozostały?
Czy może dla tych zniszczonych siedlisk powinien wnioskować o uzgodnienie warunków działań naprawczych, a po ich przeprowadzeniu poinformować RDOŚ o zakończeniu tych działań?
Odpowiedź:
Inwestor powinien zawiadomić RDOŚ o dokonanych zniszczeniach siedlisk i wnosić o uzgodnienie warunków działań naprawczych. Po zakończeniu działań naprawczych powinien zawiadomić RDOŚ.
Nie ma znaczenia, że inwestor nie miał świadomości swoich działań. Za dokonane zniszczenia może ponieść odpowiedzialność karną.
Jeżeli inwestycja wymaga zniszczenia siedlisk lub ostoi, inwestor powinien wystąpić o stosowne zezwolenie. Jednakże jest mało prawdopodobne, aby RDOŚ zezwolił na niszczenie siedlisk w okresie lęgowym.
Na usunięcie roślinności przybrzeżnej należy uzyskać pozwolenie wodnoprawne.
Uzasadnienie:
Usuwanie roślinności z wód oraz roślinności porastającej brzeg jeziora jest szczególnym korzystaniem z wód wskazanym w art. 37 pkt 7 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 145, z późn. zm.) - dalej pr. wod. Stąd inwestor musi uzyskać pozwolenie wodnoprawne w trybie art. 122 ust. 1 pkt 1 pr. wod. W przypadku ustalenia, że pośród roślinności rosnącej nad brzegiem jeziora bytują gatunki objęte ochroną gatunkową ścisłą lub częściową (i dla których roślinność ta jest siedliskiem lub ostoją), w stosunku do których zostały ustalone zakazy - art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 627) – dalej u.o.p. - wnioskodawca powinien najpierw wystąpić do RDOŚ o wydanie zezwolenia na niszczenie tych siedlisk i ostoi.
Dokonana szkoda w środowisku zostanie oceniona według ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 210) – dalej u.z.s.ś.n. oraz rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 30 kwietnia 2008 r. w sprawie kryteriów oceny wystąpienia szkody w środowisku (Dz. U. Nr 82, poz. 501). Skoro siedlisko zostało bezpowrotnie zniszczone, to prawdopodobieństwo kompensacji przyrodniczej lub podjęcia działalności naprawczej w celu likwidacji szkody w środowisko stypizowanej w art. 2 ust. 1 pkt 2 u.z.s.ś.n. jest mało prawdopodobne, gdyby jednak takie działania mogły być przeprowadzone, powinny być uzgodnione z RDOŚ.
Zniszczenie siedliska bez zgody na odstępstwo RDOŚ od zakazu wskazanego w art. 52 ust. 1 pkt 7 u.o.p. przez podmiot prowadzący rekultywację jest przestępstwem wskazanym w art. 181 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553) niezależnie od tego, czy czyn został popełniony umyślnie czy nieumyślnie.
Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.