Jeden z mieszkańców wystąpił do kierownika urzędu stanu cywilnego o dokonanie, w trybie administracyjnym, zmiany jego dotychczasowych imion.
W uzasadnieniu mężczyzna wyjaśnił, że jedno z imion, które chce posiadać jest imieniem powszechnie używanym w państwach skandynawskich, UE, w szczególności w Szwecji, zaś drugie imię jest imieniem szlachty niemieckiej, występującym w wielu językach, znaczącym w języku łacińskim imię Boga.
Mężczyzna wyjaśnił, iż imiona te bardziej do niego pasują.
Kierownik odmówił dokonania zmiany imion.
Mężczyzna poskarżył się do sądu administracyjnego.
WSA wyjaśnił, iż zawarta w przepisach regulacja prawna zmiany nazwiska i imienia jest oparta na zasadzie względnej stabilizacji nazwiska i imienia.
Zasada ta wyraża nie tyle generalny zakaz zmiany nazwiska/imienia co zakaz ich zmiany z błahych czy snobistycznych powodów. W przeciwnym razie ustawodawca nie używałby sformułowania "wyłącznie z ważnych powodów".
Przeświadczenie o większej "odpowiedniości" wnioskowanych imion czy ich szlachetności skarżący poczytuje jako spełnienie przesłanki ważnego powodu.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Samo nawet głębokie przekonanie o zaistnieniu ważnego powodu do zmiany imion nie jest wystarczające z uwagi na ich identyfikującą rolę w obrocie społecznym i prawnym – zwrócił uwagę sąd.
Muszą mu towarzyszyć oceniane wedle obiektywnych kryteriów okoliczności. Za takie nie może być uznana okoliczność posługiwania się na innych terytoriach określonym imieniem. Także znaczenie, jakie jest przypisywane danemu imieniu, jak i cechy jakie są przypisane osobie je noszącej, nie stanowi obiektywnej okoliczności zmiany imienia.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Łodzi z 26 stycznia 2016 r., sygn. akt III SA/Łd 1012/15, nieprawomocny
