Ustawodawca nie określił maksymalnego terminu rękojmi. Przedłużenie terminów wynikających z Kodeksu cywilnego z 23.04.1964 r. (Dz.U. z 2017 r., poz. 459) dalej k.c. jest uprawnieniem stron umowy, wynikającym z zasady swobody umów. Zatem zamawiający może dowolnie określić okres rękojmi, byleby treść modyfikacji lub jej cel nie sprzeciwiały się właściwości stosunku ani zasadom współżycia społecznego (art. 3531 k.c.).
Okres, w jakim zamawiającemu przysługują uprawnienia z rękojmi za wady fizyczne, określa przepis art. 568 § 1 k.c., zgodnie z którym sprzedawca (wykonawca) odpowiada z tytułu rękojmi, jeżeli wada fizyczna zostanie stwierdzona przed upływem dwóch lat, a gdy chodzi o wady nieruchomości - przed upływem pięciu lat od dnia wydania rzeczy kupującemu (zamawiającemu). Jak wskazuje art. 558 § 1 zdanie pierwsze k.c. terminy powyższe mogą być umownie zmieniane. Tym samym zamawiający uprawniony jest rozszerzyć odpowiedzialność z tytułu rękojmi za wady poprzez przedłużenie okresu rękojmi.
W doktrynie podnosi się, że rozszerzenie odpowiedzialności sprzedawcy z tytułu rękojmi za wady rzeczy nie podlega żadnym ograniczeniom (Lubasz Dominik, Namysłowska Monika, Kodeks cywilny. Komentarz do zmian wprowadzonych ustawą z dnia 30 maja 2014 o prawach konsumenta, WK 2015). W ocenie opiniującego należy wziąć jednak pod uwagę, że zgodnie z art. 3531 k.c. treść lub cel modyfikacji przepisów dyspozytywnych zawartych w k.c. nie powinny sprzeciwiać się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
