Osoby zatrudnione w bibliotece samorządowej nie są pracownikami samorządowymi. Tym samym powołanie dyrektora biblioteki przez burmistrza nie podlega kompetencji kontrolnej wojewody. Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. II OSK 23/10).
Burmistrz w drodze zarządzenia powołał osobę pełniącą obowiązki na stanowisku dyrektora miejsko-gminnej biblioteki publicznej, co następnie rozstrzygnięciem nadzorczym zakwestionował wojewoda, stwierdzając nieważność tej czynności.
Zgodnie z uzasadnieniem wojewody, zarządzenie burmistrza wydane było bez wymaganej podstawy prawnej, gdyż przepisy ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej przewidują jedynie możliwość powołania dyrektora instytucji kultury i jego zastępcy, a upoważnienie to nie dotyczy powołania osób pełniących obowiązki dyrektora instytucji kultury. W treści rozstrzygnięcia nadzorczego wojewoda zwrócił również uwagę na brak wymaganych do objęcia tego stanowiska kwalifikacji powołanej osoby. W odpowiedzi na te zarzuty organu nadzoru burmistrz podkreślił, że sprawa ma charakter cywilny, a nie administracyjny, zatem doszło do przekroczenia kompetencji nadzorczych wojewody.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, przyjmując za słuszną argumentację wojewody, oddalił skargę gminy na rozstrzygnięcie nadzorcze. Inne stanowisko zaprezentował natomiast Naczelny Sąd Administracyjny, który rozpatrując skargę kasacyjną podkreślił, że choć oświadczenie woli burmistrza w tej sprawie nazwane zostało zarządzeniem, to nim jednak nie jest, ponieważ wykracza poza katalog spraw, w których burmistrz może wydawać zarządzenia.
W opinii NSA, pracownicy biblioteki samorządowej nie są pracownikami samorządowymi, zatem powołanie, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jest nawiązaniem stosunku pracy w rozumieniu art. 61 § 1 kodeksu pracy. Wojewoda nie posiada zatem kompetencji do stwierdzenia nieważności aktu powołania w drodze rozstrzygnięcia nadzorczego.
Burmistrz w drodze zarządzenia powołał osobę pełniącą obowiązki na stanowisku dyrektora miejsko-gminnej biblioteki publicznej, co następnie rozstrzygnięciem nadzorczym zakwestionował wojewoda, stwierdzając nieważność tej czynności.
Zgodnie z uzasadnieniem wojewody, zarządzenie burmistrza wydane było bez wymaganej podstawy prawnej, gdyż przepisy ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej przewidują jedynie możliwość powołania dyrektora instytucji kultury i jego zastępcy, a upoważnienie to nie dotyczy powołania osób pełniących obowiązki dyrektora instytucji kultury. W treści rozstrzygnięcia nadzorczego wojewoda zwrócił również uwagę na brak wymaganych do objęcia tego stanowiska kwalifikacji powołanej osoby. W odpowiedzi na te zarzuty organu nadzoru burmistrz podkreślił, że sprawa ma charakter cywilny, a nie administracyjny, zatem doszło do przekroczenia kompetencji nadzorczych wojewody.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, przyjmując za słuszną argumentację wojewody, oddalił skargę gminy na rozstrzygnięcie nadzorcze. Inne stanowisko zaprezentował natomiast Naczelny Sąd Administracyjny, który rozpatrując skargę kasacyjną podkreślił, że choć oświadczenie woli burmistrza w tej sprawie nazwane zostało zarządzeniem, to nim jednak nie jest, ponieważ wykracza poza katalog spraw, w których burmistrz może wydawać zarządzenia.
W opinii NSA, pracownicy biblioteki samorządowej nie są pracownikami samorządowymi, zatem powołanie, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jest nawiązaniem stosunku pracy w rozumieniu art. 61 § 1 kodeksu pracy. Wojewoda nie posiada zatem kompetencji do stwierdzenia nieważności aktu powołania w drodze rozstrzygnięcia nadzorczego.
Opracowanie: Karol Kozłowski, RPE WKP
Źródło: Rzeczpospolita z dnia 19 maja 2010 r.