Postrój w strefie płatnego parkowania traktowany jest jak parkowanie

Co do zasady nie można do interpretacji przepisów prawa regulujących pewien zakres przedmiotowy objęty konkretną ustawą stosować pojęć z innej ustawy, gdy każdy z aktów reguluje inne cele. Nie można zatem stosować pojęć parkowania i postoju z ustawy prawo o ruchu drogowym do pobierania opłat za parkowanie. Nie można skutecznie twierdzić, korzystając z prawa o ruchu drogowym, że opłata za parkowanie uiszczana jest za manewr parkowania, a postój jest już bezpłatny uznał WSA w Bydgoszczy.

W sprawie kierowca pojazdu zakwestionował istnienie obowiązku uiszczenia przez niego opłaty za parkowanie pojazdu w strefie płatnego parkowania, wskazując, że opłata dotyczy parkowania, nie zaś postoju. W związku z tym kierowca pojazdu wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego.

Dyrektor miejskiego zarządu dróg odmówił uznania zarzutów zgłoszonych w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego.

WSA rozpatrując sprawę podkreślił, iż powoływane przez skarżącego przepisy dotyczące ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (jednolity tekst: Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), nie znajdują w sprawie zastosowania. Regulują one inną materię: zasady ruchu drogowego, zasady dopuszczenia do ruchu pojazdów, wymagania w stosunku do osób kierujących pojazdami, zasady i warunki kontroli ruchu. Ustawa ta nie dotyczy opłat za parkowanie. Tę materię reguluje ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.). Zgodnie z ustawą korzystający z dróg publicznych są obowiązani do ponoszenia opłat za: parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania.

WSA zwrócił uwagę, iż skarżący powoływał się na pojęcie postoju uregulowane w ustawie Prawo o ruchu drogowym. W myśl art. 2 pkt 30 tego aktu postój pojazdu oznacza - unieruchomienie pojazdu niewynikające z warunków lub przepisów ruchu drogowego, trwające dłużej niż 1 minutę. Natomiast parkowanie nie zostało zdefiniowane w powyżej przywołanej ustawie, wynika zaś z przepisów rozporządzenia wydanego na podstawie ustawy Prawo o ruchu drogowym. Z załączników do rozporządzenia z dnia 27 października 2005 r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz. U. z 2005 r. Nr 217, poz. 1834 ze zm.) wynika, że jest to czynność polegająca na wykonaniu przez kierującego pojazdem manewru (albo szeregu manewrów), którego celem jest zatrzymanie pojazdu w miejscu przeznaczonym na postój.

Podczas całego postępowania związanego z opłatą dodatkową, którą płaci się z tytułu nieuiszczenia opłaty za parkowanie pojazdu na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania, twierdził, że pojęcia postój i parkowanie mają swe umocowanie w prawie o ruchu drogowym i nie są to pojęcia tożsame. Postój oznacza unieruchomienie pojazdu, natomiast parkowanie oznacza manewr (parkowanie skośne, prostopadłe, równoległe, wjazd przodem, wjazd tyłem itp.).

WSA stanął na stanowisku, iż co do zasady nie można do interpretacji przepisów prawa regulujących pewien zakres przedmiotowy objęty konkretną ustawą stosować pojęć z innej ustawy, gdy każdy z aktów reguluje inne cele. Nie można zatem stosować pojęć parkowania i postoju z ustawy Prawo o ruchu drogowym do pobierania opłat za parkowanie. Nie można skutecznie twierdzić, korzystając z prawa o ruchu drogowym, że opłata za parkowanie uiszczana jest za manewr parkowania, a postój jest już bezpłatny. Gdyby tak było, to opłata za parkowanie winna być zawsze taka sama, np. 3 zł - za manewr. Opłaty te są jednak zróżnicowane ze względu na czas parkowania – podkreślił WSA.

Wyrok WSA w Bydgoszczy z 12 grudnia 2012 r., sygn. akt I SA/Bd 918/12, nieprawomocny