Prezydent miasta orzekł o utracie przez stronę skarżącą statusu osoby bezrobotnej z powodu podjęcia przez nią pracy zarobkowej. W odwołaniu od tej decyzji skarżąca wniosła o przywrócenie jej statusu osoby bezrobotnej. Motywowała to faktem, iż nie wiedziała, iż ma obowiązek zgłoszenia w urzędzie pracy faktu podjęcia pracy na umowę zlecenia, nie wiedziała również, iż pracodawca odprowadzał za nią składki z tytułu zatrudnienia do ZUS. Ponadto powołała również się na swą trudną sytuację rodzinną i zdrowotną.

WSA rozpatrując skargę przypomniał, iż osoba bezrobotna to osoba niezatrudniona i niewykonująca żadnej pracy zarobkowej. Przy tym dla uzyskania i kontynuowania statusu osoby bezrobotnej konieczne jest, aby te okoliczności istniały w dacie rejestracji i trwały przez dalszy okres. Niepodobna bowiem zaakceptować sytuacji, w której status ten ma osoba pracująca czy uzyskująca dochody z innych źródeł. Nakazując osobom bezrobotnym zawiadamianie o podjętym zatrudnieniu, ustawodawca nie uczynił tego tyko dla nałożenia dodatkowych obowiązków na osoby bezrobotne, ale miał na myśli urealnienie wykazania spełnienia przesłanek dla trwania statusu. Przy czym nie chodzi jedynie o rzeczywiste wykonywanie pracy, ale o pozostawanie w stosunku prawnym, z którego wynika osiąganie dochodów, niezależnie czy rzeczywiście one były uzyskiwane w danym okresie, choćby z powodu siły wyższej. Decydujące bowiem jest to, aby osoba bezrobotna była gotowa do podjęcia zatrudnienia. Gotowość ta jest wykluczona wówczas, gdy pozostaje ona w stosunku pracy (albo innym równorzędnym), jak też gdy z powodu innego nie może wykonywać pracy. Nie zmieniają jej też dalsze kwestie podniesione przez skarżącą, a to stan zdrowia, stan materialny i rodzinny skarżącej, gdyż te okoliczności nie należą do istotnych prawnie przesłanek usprawiedliwiających niepowiadomienie organu zatrudnienia o zawartej umowie zlecenia. Dotyczy to również ewentualnego zaniedbania przez pracodawcę swych obowiązków w zakresie zgłoszenia pracownika do ubezpieczenia społecznego, jak też nieuzyskania świadczeń zdrowotnych. Podobnie bez znaczenia dla sprawy jest czas zawiadomienia PUP przez ZUS o tym fakcie. Zatem zaprzestanie spełniania kryteriów z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415) skutkuje pozbawieniem statusu bezrobotnego z mocy art. 33 ust. 4 pkt 1 tej ustawy – uznał WSA.

Na podstawie: Wyrok WSA w Gliwicach z 24 lutego 2012 r., sygn. akt IV SA/Gl 580/11, prawomocny