Nasze przedsiębiorstwo prowadzi działalność w zakresie produkcji i dystrybucji wody oraz odbioru i oczyszczania ścieków na terenie dwóch graniczących ze sobą jednostek administracyjnych (miasto oraz miasto na prawach powiatu). Przygotowujemy wniosek o udzielenie pozwolenia na wytwarzanie i odzysk odpadów.

Który z tych organów (starosta albo prezydent miasta) jest właściwy do wydania pozwolenia na wytwarzanie odpadów dla naszego przedsiębiorstwa wg zasad określonych wart.21§1 Kodeksu postępowania administracyjnego - dalej k.p.a. ?

Proszę o rozstrzygnięcie zagadnienia właściwości miejscowej w ww. przypadku (instalacja znajduje się na terenie dwóch powiatów oraz miasta na prawach powiatu).

Odpowiedź

W świetle art. 378 Prawa ochrony środowiska - dalej p.o.ś. należy stwierdzić, że co do zasady, organem ochrony środowiska właściwym do wydania pozwolenia w tym również pozwolenia na wytwarzanie odpadów jest starosta, przy czym za starostę uważa się także prezydenta miasta na prawach powiatu (art. 3 pkt 35 p.o.ś. ). Podobnie w przypadku zezwolenia na prowadzenie odzysku odpadów, co do zasady, w myśl art. 26 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 185, poz. 1243 z późn. zm.) właściwym organem jest starosta. Przy czym właściwość miejscową organu, należy ustalić według miejsca wytwarzania oraz prowadzenia odzysku odpadów. W przypadku tzw. "decyzji łączonych" wydawanych w oparciu o art. 31 u.o., kiedy wytwórca odpadów prowadzi również odzysk i we wniosku o wydanie pozwolenia na wytwarzanie odpadów uwzględnia również wymagania przewidziane dla wniosku o wydanie zezwolenia na odzysk, jeżeli miejsce prowadzenia odzysku jest inne niż miejsce wytwarzania odpadów, właściwy organ, wydając pozwolenie na wytwarzanie odpadów obowiązany jest zasięgnąć opinii wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, właściwych ze względu na miejsce prowadzenia odzysku odpadów. Wytwórca odpadów jest obowiązany do uzyskania pozwolenia na wytwarzanie odpadów, jeżeli powstają one w związku z eksploatacją instalacji w ilości powyżej 1 Mg odpadów niebezpiecznych rocznie lub powyżej 5 tysięcy Mg odpadów innych niż niebezpieczne rocznie.

Tymczasem instalacja stanowi stacjonarne urządzenie techniczne, zespół stacjonarnych urządzeń technicznych powiązanych technologicznie, do których tytułem prawnym dysponuje ten sam podmiot i położonych na terenie jednego zakładu, a także budowle niebędące urządzeniami technicznymi ani ich zespołami, których eksploatacja może spowodować emisję. Jeżeli w analizowanej sytuacji miejsce wytwarzania odpadów, a zatem położenie instalacji, która stanowi źródło odpadów, rzeczywiście występuje na terenie dwóch graniczących ze sobą jednostek administracyjnych, wówczas w moje ocenie będzie miał zastosowanie art. 21 § 1 pkt 1 k.p.a. , zgodnie z którym w sytuacjach, gdy nieruchomość położona jest na obszarze właściwości dwóch lub więcej organów, orzekanie należy do organu, na którego obszarze znajduje się większa część nieruchomości.

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2010 r. Nr 185, poz. 1243 ze zm.)
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. 2009 r. Nr 151, poz. 150 ze zm.)
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.)