Pracownik samorządowy złożył pracodawcy oświadczenie, iż rozpoczął działalność gospodarczą. Pracodawca nie zgodził się na dalsze zatrudnienie pracownika i wypowiedział mu umowę o pracę z rozwiązaniem za porozumieniem stron.

Czy ta sytuacja może być traktowana jako wypowiedzenie z przyczyn leżących po stronie pracodawcy a nie pracownika?

Pracownik nadal chce pracować w jednostce (pracodawca zatrudnia ponad 20 pracowników).

Czy pracownik może żądać wypłacenia odprawy gdyż pracował w jednostce 6 lat?

Odpowiedź

Pierwszą kwestią, która "uderza" w treści pytania jest sformułowanie "Pracodawca nie zgodził się na dalsze zatrudnienie pracownika i wypowiedział mu umowę o pracę z rozwiązaniem za porozumieniem stron". Z tego sformułowania wynika, że nie doszło do wypowiedzenia a jedynie do rozwiązania stosunku pracy mocą porozumienia stron. Dalsze rozważania na temat uznania lub nie uznania tego aktu za wypowiedzenie z przyczyn dotyczących pracodawcy są bezprzedmiotowe. Godnym uwagi jest także i to, że pracodawca nie ma prawa do wyrażenia lub niewyrażenia zgody na prowadzenie przez pracownika działalności gospodarczej. Przepis art. 31 ustawy o pracownikach samorządowych , nakłada na pracownika samorządowego obowiązek poinformowania o działalności i to nawet nie natychmiastowy, ale w terminie 30 dni od jej podjęcia. Sankcje za naruszenie tego obowiązku polegają na możliwości nałożenia kar, ale nie na rozwiązaniu stosunku pracy. Uwagę zwraca jedynie art. 30 ustawy o pracownikach samorządowych stanowiący, że pracownik samorządowy zatrudniony na stanowisku urzędniczym, w tym kierowniczym stanowisku urzędniczym, nie może wykonywać zajęć pozostających w sprzeczności lub związanych z zajęciami, które wykonuje w ramach obowiązków służbowych, wywołujących uzasadnione podejrzenie o stronniczość lub interesowność oraz zajęć sprzecznych z obowiązkami wynikającymi z ustawy. W przypadku stwierdzenia naruszenia przez pracownika samorządowego któregokolwiek z zakazów, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie rozwiązuje się z nim, bez wypowiedzenia, stosunek pracy w trybie art. 52 § 2 i 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94) - dalej k.p., lub odwołuje się go ze stanowiska.

Reasumując, pracodawca postąpił bezprawnie doprowadzając do rozwiązania stosunku pracy. Wypowiedzenie było niemożliwe zatem zastosowano porozumienie stron, które jest zgodnym oświadczeniem obu stron i w tym zakresie w znacznej części wyklucza możliwość jego obalenia. Gdyby pracodawca uznał, że charakter działalności jest sprzeczny z dyrektywą art. 30 ustawy o pracownikach samorządowych , mógł zastosować tryb art. 52 k.p., tj. tzw. zwolnienie dyscyplinarne. Ocenę stanu faktycznego autorka musi pominąć z uwagi na brak szczegółów w pytaniu. Z pewnością jednak nie jest to rozwiązanie stosunku pracy w trybie określonym ustawą z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844, z późn. zm.).


Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 223, poz. 1458)