Sprawa dotyczyła sporu pomiędzy wójtem i burmistrzem, dwóch różnych gmin.
Chodziło o wskazanie organu właściwego w sprawie rozpoznania wniosku kobiety o przyznanie jej pomocy finansowej oraz pokrycie kosztów dożywiania dziecka w szkole.
NSA wyjaśnił, iż decydujące znaczenie dla ustalenia organu właściwego w sprawie odgrywała okoliczność, iż zainteresowana de facto mieszka obecnie w miejscowości wraz z dwójką dzieci, które uczęszczają tam do szkoły, a ona sama podejmuje tam pracę dorywczą.
Nie ma przy tym znaczenia, czy wnioskodawczyni przedstawiła tytuł prawny do zajmowanego mieszkania (np. umowę najmu lokalu), bowiem okoliczność ta nie mogła w tym wypadku przesądzać o faktycznym miejscu jej zamieszkiwania.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Sąd podkreślił, iż zamiar pobytu w miejscu zamieszkania nie jest równoważny z życzeniem dożywotniego lub długoletniego przebywania w danej miejscowości, ani też z wolą zerwania wszelkich więzi z miejscem zameldowania. Dlatego też na ocenę, jakie jest aktualnie miejsce zamieszkania zainteresowanej nie ma wpływu okoliczność, że być może zmieni ona to miejsce w przyszłości.
Sam fakt zaś uznania się przez wójta za organ właściwy w innej, zainicjowanej wcześniej przez kobietę, sprawie również nie przesądza, że organ ten automatycznie jest zobligowany rozpoznać wniosek o przyznanie jej pomocy finansowej.
Właściwość organu należy bowiem ustalić odrębnie w każdym toczącym się postępowaniu, dokonując każdorazowej analizy mających na nią wpływ okoliczności – wyjaśnił sąd.
Na podstawie:
Postanowienie NSA z 12 kwietnia 2016 r., sygn. akt I OW 7/16, prawomocne
