Zarząd miasta zwrócił się o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia polegającego na budowie Nadwiślańskiego Szlaku Rowerowego.
Prezydent umorzył postępowanie ze względu na fakt, że nie zalicza się ono do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, a tym samym nie wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko.
Jeden z mieszkańców poskarżył się do sądu administracyjnego.
Przedmiotem sporu było zagadnienie: czy budowa drogi rowerowej o nawierzchni twardej, o całkowitej długości przedsięwzięcia powyżej 1 km, jest objęta przepisem art. § 3 ust. 1 pkt 60 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko.
NSA wyjaśnił, iż droga rowerowa może być częścią drogi przeznaczoną dla ruchu rowerów, a może też być odrębną, samodzielną, nie stanowiącą części innej drogi - drogą przeznaczoną do ruchu rowerów.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Wobec tego szlak rowerowy, o którym mowa w sprawie, nie będący częścią innej drogi lecz stanowiący samodzielną drogę służącą do ruchu rowerów, składający się z odcinków o różnym rodzaju nawierzchni (m.in. żwirowej bitumowanej, a częściowo asfaltowej) na odcinku dłuższym niż 1 km, jest drogą o twardej nawierzchni.
W związku z tym jest przedsięwzięciem mogącym potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, dla którego wymagane jest zgodnie z art. 71 ustawy z dnia 3 października 2008. uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach – uznał sąd.
Na podstawie:
Wyrok NSA z 21 grudnia 2016 r., sygn. akt II OSK 1470/16, prawomocny
