W dorocznych uroczystościach uczestniczyli Ukraińcy mieszkający w Lublinie oraz przedstawiciele lubelskich władz wojewódzkich i miejskich. Prawosławny arcybiskup lubelski i chełmski Abel odprawił na cmentarzu nabożeństwo żałobne, Panachydę, za dusze żołnierzy ukraińskich oraz dziękczynne, Mołebeń, za Ukrainę.

„Każdy naród istnieje, gdy zachowuje pamięć. To wspaniałe, że dzisiaj Polacy i Ukraińcy mogą wspólnie świętować ten wielki dzień jednego z dwóch bratnich narodów, budować wspólną pamięć historyczną, otwartą na wrażliwość sąsiada” – powiedział abp Abel.

Arcybiskup nawiązał do ubiegłorocznej decyzji rady miasta, która nadała skwerowi w pobliżu cerkwi w śródmieściu Lublina imię wieszcza narodu ukraińskiego Tarasa Szewczenki.

„Ten gest będący odpowiedzią na wniosek społeczności ukraińskiej Lublina jest wielce znaczący. Podkreśla rolę tej społeczności w dziejach Lublina i przypomina o związkach naszego miasta z tak bliską Ukrainą. Taras Szewczenko jest kluczową postacią dla zrozumienie Ukrainy i Ukraińców, to on dał impuls do odrodzenia narodowego” – dodał abp Abel.

Prezydent Lublina Krzysztof Żuk podkreślił znaczenie współpracy ze stroną ukraińską. „Lublin ma miasta partnerskie na Ukrainie, ma bardzo dużo kontaktów kulturalnych, naukowych, gospodarczych. Liczymy na rozwój współpracy. To, co udało się w ostatnich kilkunastu latach zbudować w Lublinie, to wzajemny szacunek, zaufanie, sprzyjające tworzeniu wspólnej perspektywy rozwoju wzajemnych stosunków” – podkreślił Żuk.

Wybrzmiały hymny państwowe Ukrainy i Polski. Pod pomnikiem ukraińskich żołnierzy złożone zostały kwiaty i zapalone znicze.

W części prawosławnej lubelskiego cmentarza pochowani są żołnierze armii Ukraińskiej Republiki Ludowej atamana Semena Petlury, którzy w 1920 r. byli sojusznikami Polski w walkach z bolszewikami. Po tej wojnie wielu z nich osiedliło się w Polsce. W Lublinie stanowili przed drugą wojną światową aktywną kulturalnie mniejszość. Chowani byli w wydzielonej części cmentarza. W 2001 r. w kwaterze ukraińskich żołnierzy odsłonięto poświęcony im pomnik.

22 stycznia Ukraina obchodzi święto państwowe Dnia Jedności na pamiątkę zjednoczenia dwóch państw ukraińskich w 1919 r.: kijowskiej Ukraińskiej Republiki Ludowej z proklamowaną we Lwowie Zachodnio-Ukraińską Republiką Ludową. W 2012 roku po raz pierwszy święto zostało połączone z Dniem Wolności, obchodzonym dotychczas 22 listopada w dniu wybuchu pomarańczowej rewolucji w 2004 roku.

Na skutek ekspansji Rosji bolszewickiej na początku lat 20. walka o wolną Ukrainę się nie powiodła. Ukraińcy uważają jednak wydarzenia tamtego okresu za ważny etap na drodze do niepodległości. Dzień 22 stycznia pozostał dla nich symbolem dążenia do suwerennego i zjednoczonego państwa. 

kop/ kot/