Pytanie:
Zgodnie z wprowadzonym art. 86a. ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.) - dalej u.o.o.ś., organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przekazuje ostateczne decyzje, o których mowa w art. 71 ust. 1 u.o.o.ś., wraz z kopią załączników organowi ochrony środowiska, o którym mowa w art. 378 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1232, z późn. zm.) - dalej p.o.ś.

Czy mimo użycia przez ustawodawcę liczby pojedynczej ("przekazuje organowi"), burmistrz powinien przekazywać decyzje wszystkim pozostałym organom wskazanym w art. 378 p.o.ś., tj. staroście, regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska i marszałkowi województwa?

Odpowiedź:
Tak, przedstawiona wykładnia jest właściwa.

Uzasadnienie:
Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach powinna być przekazywana wszystkim organom ochrony środowiska wymienionym w art. 378 p.o.ś., czyli w praktyce staroście, RDOŚ i marszałkowi województwa (w art. 378 p.o.ś. wymieniony jest także wójt/burmistrz/prezydent miasta, ale - przy uwzględnieniu art. 378 ust. 3 p.o.ś. - organ musiałby przekazać decyzję środowiskową samemu sobie).

Przepis art. 86a u.o.o.ś. zawiera odesłanie do całości art. 378 p.o.ś., bez odniesienia do określonych ustępów tego artykułu. Celem przepisu art. 86a u.o.o.ś. jest zapewnienie przepływu informacji pomiędzy organem wydającym decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach a organami wydającymi pozwolenia na emisję. Dlatego też nie można ograniczyć jego zastosowania tylko do jednego organu ochrony środowiska.