Cofnięcie skargi na uchwałę gminy obliguje sąd do zbadania tego aktu

Umorzenie postępowania w sprawie ze skargi na uchwałę gminy jest równoznaczne z wiążącym stwierdzeniem sądu, że zaskarżony akt nie jest obarczony wadami uzasadniającymi konieczność jego wyeliminowania z obrotu prawnego uznał WSA. Cofnięcie skargi obliguje bowiem sąd do zbadania czy zaskarżony akt nie jest dotknięty wadą nieważności, czyli do podjęcia wszystkich działań wyznaczonych zakresem kompetencji w fazie orzekania.

Stowarzyszenie wniosło skargę na uchwałę rady gminy dotyczącej uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów predysponowanych pod lokalizację siłowni wiatrowych w gminie. Jednak po wniesieniu skargi stowarzyszenie cofnęło skargę.

Stowarzyszenie wskazało, iż zgodnie z treścią art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę. Jeżeli jednak cofnięcie skargi zmierza do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności, sąd uznaje skargę za niedopuszczalną.

WSA uznał, że cofnięcie skargi jest dopuszczalne i skuteczne. Umorzenie postępowania w sprawie ze skargi na uchwałę jest równoznaczne z wiążącym stwierdzeniem sądu, że zaskarżony akt nie jest obarczony wadami uzasadniającymi konieczność jego wyeliminowania z obrotu prawnego. Cofnięcie skargi obliguje bowiem sąd do zbadania czy zaskarżony akt nie jest dotknięty wadą nieważności, czyli do podjęcia wszystkich działań wyznaczonych zakresem kompetencji w fazie orzekania. W konsekwencji postanowienie o umorzeniu postępowania ze względu na dopuszczalne cofnięcie skargi na uchwałę lub zarządzenie organu jednostki samorządu terytorialnego zrównuje się z oceną sądu uzasadniającą wydanie wyroku oddalającego skargę.

WSA zwrócił równeż uwagę, iż uznanie przez sąd cofnięcia skargi za niedopuszczalne wymagałoby uprzedniego ustalenia, że zaskarżony akt obarczony jest wadami powodującymi jego nieważność. W przypadku skargi na akt prawa miejscowego kontrola zgodności z prawem tego aktu poprzedzona jest bowiem ustaleniem legitymacji do wniesienia skargi, a więc wyjaśnieniem czy interes prawny skarżącego został naruszony przez zaskarżony akt, jak wymaga tego art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym . Co więcej, okoliczności te powinny zostać wykazane przez skarżącego. Skutkiem zaś niewykazania naruszenia interesu prawnego jest oddalenie skargi z uwagi na brak legitymacji. W takim zaś przypadku sąd nie może w ogóle dokonać kontroli zgodności z prawem zaskarżonego aktu – podkreślił WSA.

Na podstawie:

Postanowienie WSA w Gdańsku z 6 czerwca 2013 r., sygn. akt II SA/Gd 28/13, nieprawomocne

Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.)