Skoro przepis art. 8 ust. 1 ustawy o cenach nie jest podstawą do ustanowienia ceny wybranym przewoźnikom, lecz instrumentem regulowania nieprzekraczalnego poziomu cen obowiązujących wszystkich przewoźników (również prywatnych) świadczących usługi na teranie gminy w ramach komunikacji miejskiej, prawidłowo stosując ten przepis rada gminy winna objąć zakresem uchwały wszystkie podmioty wykonujące usługi transportu zbiorowego na terenie gminy i nie zmieniać ustawowej delegacji poprzez zawężenie jego stosowania do konkretnego podmiotu.

Jeżeli rada gminy ustali ceny urzędowe za usługi przewozowe transportu zbiorowego obowiązujące na terenie gminy (art. 8 ust. 1 ustawy o cenach ), to ceny te obowiązywać będą wszystkich przewoźników świadczących omawiane usługi na terenie gminy - również i komunalne jednostki gminy świadczące usługi z zakresu komunikacji miejskiej. Przepis art. 8 ust. 1 ustawy o cenach nie stanowi bowiem podstawy ustanowienia cen za usługi wyłącznie przewoźnikom komunalnym, ani też jakiemukolwiek pojedynczemu - indywidualnemu podmiotowi.

Rada miasta w uchwale określiła między innymi maksymalne ceny urzędowe za przewóz osób, bagażu środkami komunikacji miejskiej w strefie miejskiej w granicach administracyjnych miasta.

Wojewoda przypomniał, iż powołany w podstawie prawnej uchwały przepis art. 8 ust. 1 ustawy o cenach przyznaje radzie gminy możliwość ustalenia cen urzędowych za usługi przewozowe transportem zbiorowym oraz za przewozy taksówkowe na terenie gminy. Uchwała podjęta na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o cenach  ma walor przepisu powszechnie obowiązującego, co wskazuje, że zawartym w uchwale wydanej na jego podstawie cenom urzędowym należy przypisać charakter prawnie wiążący dla wszystkich podmiotów, które zajmują się na terenie danej gminy świadczeniem wspomnianych usług. W oparciu o powołany przepis organy stanowiące mogą ustalać ceny urzędowe jedynie na określone usługi (a konkretnie na usługi przewozowe transportu zbiorowego oraz na usługi przewozu taksówkami), nie mogą natomiast ustalać takich cen dla konkretnych przedsiębiorców zajmujących się świadczeniem wchodzących w grę usług. Art. 8 ustawy o cenach nie stanowi samoistnej podstawy prawnej do ustalania cen przewoźnikom komunalnym. Skoro zatem przepis art. 8 ust. 1 ustawy o cenach nie jest podstawą do ustanowienia ceny wybranym przewoźnikom, lecz instrumentem regulowania nieprzekraczalnego poziomu cen obowiązujących wszystkich przewoźników (również prywatnych) świadczących usługi na teranie gminy w ramach komunikacji miejskiej, prawidłowo stosując ten przepis rada miasta winna objąć zakresem uchwały wszystkie podmioty wykonujące usługi transportu zbiorowego na terenie gminy i nie zmieniać ustawowej delegacji poprzez zawężenie jego stosowania do konkretnego podmiotu. Przyjęcie odmiennej konstrukcji nie odpowiada wymogom aktu prawa miejscowego stanowionego przez organy gminy, które określają w sposób generalny i abstrakcyjny reguły postępowania (prawa i obowiązki) adresatów.

Zdaniem wojewody jeżeli rada gminy ustali ceny urzędowe za usługi przewozowe transportu zbiorowego obowiązujące na terenie gminy (art. 8 ust. 1 ustawy o cenach ), to ceny te obowiązywać będą wszystkich przewoźników świadczących omawiane usługi na terenie gminy - również i komunalne jednostki gminy świadczące usługi z zakresu komunikacji miejskiej. Przepis art. 8 ust. 1 ustawy o cenach  nie stanowi bowiem podstawy ustanowienia cen za usługi wyłącznie przewoźnikom komunalnym, ani jakiemukolwiek pojedynczemu - indywidualnemu podmiotowi.


Przydatne materiały:
Ustawa z 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 z późn. zm.)