Błędy w regulaminie wynagradzania nauczycieli (NK.II.AŁ.0911-18/10)

Skoro uchwała rady gminy wydawana na podstawie art. 30 ust. 6 Karty Nauczyciela stanowi konstytucyjnie określone źrdło obowiązującego prawa, jako akt prawa miejscowego, to zakres normatywnej treści tego aktu nie może w jakikolwiek sposb wykraczać poza ustawowo określony zakres treści przekazanych przez ustawodawcę do unormowania przez radę gminy nawet w przypadku, gdy jakiekolwiek treści uchwały rady gminy nie pozostają w sprzeczności z normami ustawowymi.

Rada gminy podjęła uchwałę w sprawie uchwalenia regulaminu określającego wysokość oraz szczegółowe warunki przyznawania nauczycielom dodatków motywacyjnego, funkcyjnego i za warunki pracy oraz niektóre inne składniki wynagradzania, a także wysokości oraz szczegółowych zasady przyznawania i wypłacania dodatku mieszkaniowego nauczycieli zatrudnionych w szkołach prowadzonych przez gminę. W uchwale określiła ponadto sytuacje, w których dodatek funkcyjny nauczycielom nie przysługuje. Takie rozwiązanie zostało zakwestionowane przez wojewodę.

Organ nadzorczy podkreślił, iż w świetle art. 30 ust. 6 ustawy z 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. nr 97, poz. 674 z późn. zm.), rada gminy posiada kompetencje do ustalenia regulaminu wynagradzania nauczycieli, w tym do określenia wysokości i szczegółowych warunków przyznawania dodatku motywacyjnego i dodatku funkcyjnego. Nie posiada natomiast kompetencji do określania warunków, których spełnienie skutkować będzie pozbawienie nauczyciela dodatku motywacyjnego lub funkcyjnego. Zdaniem wojewody, skoro uchwała rady gminy wydawana na podstawie art. 30 ust. 6 Karty Nauczyciela stanowi konstytucyjnie określone źródło obowiązującego prawa, jako akt prawa miejscowego, to zakres normatywnej treści tego aktu nie może w jakikolwiek sposób wykraczać poza ustawowo określony zakres treści przekazanych przez ustawodawcę do unormowania przez radę gminy nawet w przypadku, gdy jakiekolwiek treści uchwały rady gminy nie pozostają w sprzeczności z normami ustawowymi. Powyższe stanowisko znajduje swoje odzwierciedlenie również w orzecznictwie sądowo-administracyjnym.

Zdaniem organu nadzoru rada gminy, realizując przysługującą jej kompetencję powinna ściśle uwzględniać wytyczne zawarte w upoważnieniu kompetencyjnym. W konsekwencji wojewoda uznał, iż odstąpienie od tej zasady narusza związek formalny i materialny pomiędzy aktem wykonawczym a ustawą, co stanowi istotne naruszenie prawa, uzasadniające stwierdzenie nieważności podjętej uchwały.



Przydatne materiały:
Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podlaskiego z dnia 25 stycznia 2010 r., NK.II.AŁ.0911-18/10