Czy istnieją przepisy, na podstawie których prezydent miasta mógłby zrobić niewielkie odstępstwo w planie zagospodarowania przestrzennego, ku wygodzie pacjentów niepełnosprawnych?

Informuję, że mam zgodę sąsiadów mojej posesji na zwiększenie powierzchni gabinetów. Moja argumentacja jest ignorowana przez wydział architektury i urbanistyki urzędu miasta.

Odpowiedź

Żadne pismo zawierające konkretny wniosek inwestora adresowane do urzędu nie powinno pozostać bez odpowiedzi. Wniosek może być rozpatrzony negatywnie i wtedy można uruchomić procedurę odwoławczą. Stąd też inwestor nie może poprzestać wyłącznie na wizytach w urzędzie i przedstawianiu ustnych argumentów przemawiających za udzieleniem zgodny na proponowane odstępstwa od planu. Należy jednak liczyć się z możliwością odmowy z uwagi na treść miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, określającego precyzyjnie możliwości w zakresie planowanych przedsięwzięć, w tym jej zabudowę. Zgoda sąsiadów jest elementem niezbędnym, z uwagi na możliwość zmiany cen posiadanych przez nich nieruchomości na skutek zmiany planu, ale nie jest to element przesądzający o zgodzie organu na odstępstwo od planu. Jeśli zatem organ administracji nie zgodzi się na odstępstwa (i właściwie bez przeprowadzenia procedury zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest to praktycznie niemożliwe) należy złożyć formalny wniosek o zmianę planu. Jest to procedura możliwa do zrealizowania, niestety rozciągnięta w czasie.

Uzasadnienie

Procedura uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uregulowana została w ustawie z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) . Procedurę tę stosuje się, zgodnie z art. 27 wskazanej ustawy , także do zmiany planu miejscowego. Zmiana planu miejscowego polega zatem na przeprowadzeniu procedury zmierzającej do uchwalenia nowego planu, który wraz z wejściem w życie zastępuje dotychczasowy plan miejscowy (art. 34 ust. 1 ustawy ). Jedyną istotną różnicą pomiędzy uchwaleniem i zmianą planu miejscowego jest sposób zainicjowania przewidzianej w ustawie procedury.

1. Z wnioskiem o sporządzenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego może wystąpić każdy. Nie jest to jednak wniosek w indywidualnej sprawie w rozumieniu  Kodeks postępowania administracyjnego , gdyż ma on charakter jedynie postulatywny. Rozpatrzenie takiego wniosku nie jest określone żadnym terminem.
2. Przyjęte wnioski mogą stać się przyczyną przystąpienia do sporządzania planu, z inicjatywą tą występuje jednak Burmistrz.
3. Opłaty skarbowe: 5 zł. za wniosek, 50 gr. za każdy z załączników.
4. Do wniosku należy załączyć:
- mapę zasadniczą nieruchomości, której wniosek dotyczy;
- mapę ewidencyjną w skali 1:1000;
- wypis z rejestru gruntów.

Prezydent przeprowadza przynajmniej raz w kadencji ocenę zmian w zagospodarowaniu przestrzennym i przedstawia radzie miejskiej.

Równocześnie przeprowadza analizę wniosków o zmiany w planie zagospodarowania przestrzennego. W wyniku wniosków i analiz występuje do rady miejskiej z wnioskiem o przystąpienie do zmiany planu zagospodarowania przestrzennego (art. 32 ustawy ).

Konkludując, w praktyce - z uwagi na czas niezbędny na przeprowadzenie procedury - korzystniejsze może okazać się poszukanie innej nieruchomości, na której będzie można zrealizować inwestycję. Niestety nie ma przepisu, który mógłby przymusić organ do zaakceptowania propozycji inwestora.

Decyzja odmowna, może być oczywiście poddana procedurze odwoławczej, jednakże sąd administracyjny nie będzie badał merytorycznie sprawy i kierował się przesłankami merytorycznymi, tylko oceni, czy decyzja została wydana prawidłowo pod względem formalnym. Zapewne czas, w którym można było zaskarżyć plan dawno minął stąd, jeśli organ nie zgodzi się na odstępstwo, pozostaje tylko wniosek w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Pytanie pochodzi z publikacji Prawo i Zdrowie

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.)
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.)