N.C. domagała się umorzenia należności z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego wypłacanych na rzecz uprawnionych dzieci w kwocie 40.000 zł wraz z odsetkami. Wójt Gminy przy ponownym rozpoznaniu wniosku odmówił uwzględnienia wniosku.
Organ zwrócił uwagę, że wnioskodawczyni mieszka z córką i partnerem w wynajmowanym lokalu. Rodzina nie korzysta ze wsparcia MOPS. Wnioskodawczyni pracuje na ½ etatu. Wnioskodawczyni nie została uznana za osobę niepełnosprawną. Jej partner jest natomiast osobę niepełnosprawną w umiarkowanym stopniu. Razem partnerzy uzyskują miesięczny dochód w kwocie ok. 2762 zł. Po uwzględnieniu wydatków rodzinie pozostaje miesięcznie ok. 600 zł. Wójt podkreślił, że skarżąca nie złożyła wniosku o przyznanie świadczenia wychowawczego na córkę. Skarżąca nie wniosła też o uzyskanie zgody na pobyt stały w Polsce. Należało więc uznać, że nie zaszły wyjątkowe okoliczności, które przemawiałyby za umorzeniem należności – podkreślił organ. Skarżąca wniosła odwołanie, ale Samorządowe Kolegium Odwoławcze nie uwzględniło go. SKO zgodziło się z organem pierwszej instancji, że sytuacja strony nie jest na tyle szczególna, by zasadnym było uwzględnienie jej wniosku. Podkreślono, że decyzja o umorzeniu należności ma uznaniowy charakter.
Cena promocyjna: 59 zł
|Cena regularna: 59 zł
|Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: zł
Umorzenie zaległości z funduszu alimentacyjnego
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił wniesioną skargę. Skarga nie mogła zostać uwzględniona. To, że po spłacie zobowiązań na utrzymanie rodziny skarżącej nie pozostaje wiele nie oznacza, że jej wniosek był zasadny. Z ustaleń nie wynika, aby skarżąca nie była w stanie spłacić zadłużenia na rzecz funduszu alimentacyjnego. Sąd podkreślił, że nie można przyjąć, aby skarżąca nie miała możliwości podejmowania pracy w pełnym wymiarze czasu pracy. Nie podejmuje się prac dorywczych, a w ten sposób skarżąca mogłaby uzyskiwać wyższe zarobki – podkreślono. Sąd zwrócił uwagę, że skarżąca mogłaby domagać się ustalenia alimentów na jej dziecko, które wychowuje. Sąd zaznaczył, że skarżąca nie wykorzystuje swoich możliwości zarobkowania (z powodu nieporadności lub celowo), aby unikać egzekucji komorniczej. Nie można więc uznać, że w przyszłości nie będzie mogła spłacić zadłużenia.
Strona domagająca się umorzenia należności powinna pamiętać, że decyzja w tym zakresie ma uznaniowy charakter. Poza tym strona w pierwszej kolejności powinna najpierw wnosić o odroczenie spłaty zadłużenia lub rozłożenia na raty – podkreślił sąd. Gdyby doszło do umorzenia zadłużenia, uzyskałaby ona najdalej idącą formę ulgi.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 30 września 2020 r., II SA/Gl 451/20, LEX nr 3094640.
Czytaj także: SN: Dłużnik alimentacyjny nie może wykorzystywać luk w prawie na swoją korzyść>>