Prokurator generalny wniósł kasację na korzyść od wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w Brzegu z 19 grudnia 2023 r. Wyrokiem tym uznano Zbigniewa R. winnego tego, że będąc kierowcą samochodu, nie dostosował się do znaku pionowego B-1 „zakaz ruchu w obu kierunkach” .

Znak miał tabliczkę „nie dotyczy pojazdów do 3,5 tony zaopatrzenia sklepów w strefie zakazu według upoważnienia do 15 minut, pojazdów służbowych, miejskich oraz rowerów”.  

 

Kara nagany w trybie nakazowym

Czyn ten zakwalifikowano jako wykroczenie z art. 92 par. 1 kodeksu wykroczeń w zw. z art. 16 rozporządzenia ministrów infrastruktury oraz spraw wewnętrznych i administracji z 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych i za to ukarano obwinionego karą nagany. Wyrok nakazowy, od którego nie wpłynął sprzeciw, uprawomocnił się 31 grudnia 2023 r.

W nadzwyczajnym środku zaskarżenia, który wniósł prokurator na korzyść obwinionego, zarzucono wyrokowi rażące naruszenie prawa procesowego. Polegało ono na wydaniu wyroku w trybie postępowania nakazowego, w sytuacji gdy okoliczności czynu i wina obwinionego budziły wątpliwości. Prokurator żądał więc uchylenia zaskarżonego wyroku nakazowego i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Brzegu.

Czytaj w LEX: Pobieranie opłaty za parkowanie w strefie płatnego parkowania > >

 

Wybiórcze dowody

Sąd Najwyższy uznał, że kasacja była oczywiście zasadna. Analiza procedury Sądu Rejonowego w Brzegu potwierdziła, że sąd opierał się na wybiórczym materiale dowodowym.

Jednak pominął relację obwinionego, który z jednej strony zadeklarował przyznanie się do winy, ale z drugiej wyraźnie zanegował, jakoby wypełnił znamiona czynu zabronionego. Bezsprzecznie ustalenie to stanowiło poważną wątpliwość co do okoliczności czynu. Stało to w sprzeczności z obciążającym kierowcę materiałem dowodowym. A więc wątpliwe jest, czy zachowanie obwinionego w ogóle wypełniało znamię bezprawności czynu. Umieszczony na początku ulicy znak B-1 pozwalał na parkowanie lżejszych pojazdów i to w celach dostawy.

Sprawdź w LEX: Zasadność wskazania naruszonej przez sprawcę reguły ostrożności. Glosa do postanowienia SN z dnia 5 listopada 2014 r., V KK 162/14 > >

 

Możliwe umorzenie sprawy

Jak przyznał Sąd Najwyższy, Sąd Rejonowy w Brzegu powinien uwzględnić rozbieżności pomiędzy zarzutem a relacją obwinionego i skierować sprawę na rozprawę. Ponadto sąd I instancji  musi wyjaśnić, czy w ogóle doszło do popełnienia wykroczenia. Powinno to jednak zostać poprzedzone ustaleniem, czy obwiniony, o którym wiadomo, że przebywał co najmniej cztery miesiące w szpitalu dla nerwowo i psychicznie chorych może w ogóle odpowiadać za swoje czyny, czy też nie zachodzą wobec niego przesłanki do umorzenia postępowania.

Wobec powyższego Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok nakazowy i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Brzegu.

Sąd Najwyższy orzekał w składzie: SSN Michał Laskowski (przewodniczący, sprawozdawca), SSN Kazimierz Klugiewicz, a także ‎SSN Eugeniusz Wildowicz.

Wyrok Izby Karnej SN z 9 stycznia 2025 r., sygnatura akt I KK 425/24

 

Nowość
Prawo o ruchu drogowym. Komentarz
-50%

Cena promocyjna: 149.5 zł

|

Cena regularna: 299 zł

|

Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 299 zł