Oznacza to, że jeśli czyn stanowi występek zagrożony karą pozbawienia wolności przekraczającą 5 lat, a przedawnienie wynosi 15 lat i inny zagrożony karą 3 lata więzienia z 10 -letnim przedawnieniem, to obowiązuje dłuższy okres przedawnienia.
Uchwała ta została podjęta 20 września br. w odpowiedzi na wniosek prof. Małgorzaty Gersdorf, I prezes SN o rozstrzygnięcie rozbieżności w wykładni prawa, występującej w orzecznictwie Sądu Najwyższego i sądów powszechnych. W ustnym uzasadnieniu uchwały sędzia Rafał Malarski podkreślił, że badanie terminu przedawnienia karalności przestępstwa (art. 101 kodeksu karnego) dotyczyć może tylko takiego fragmentu zachowania ludzkiego, który spełnia wszystkie przesłanki odpowiedzialności karnej za przestępstwo stanowiące elementy struktury przestępstwa wynikające z art. 1 k.k., bez względu na to, czy ten fragment został wyodrębniony z zachowania człowieka przy pomocy znamion jednego, czy więcej niż jednego typu czynu zabronionego. Do tych przesłanek nie należy przedawnienie karalności przestępstwa, a precyzyjniej - brak upływu terminu przedawnienia.
Czytaj: Prokuratura przesłuchuje sędziów, którzy upomnieli się o swego b. szefa
Wyznaczenie terminu przedawnienia
Przechodząc do tego, jak wyznaczyć termin przedawnienia przestępstwa kumulatywnie kwalifikowanego, to Sąd Najwyższy zwrócił uwagę na to, że wysokość zagrożenia karą stanowi podstawowy, ale nie jedyny wyznacznik terminu przedawnienia. Jeśli do nowo utworzonego na podstawie art. 11 § 2 k.k. typu przestępstwa odnosić się będą inne wymienione w art. 101 k.k. lub innych przepisach przesłanki dotyczące określenia terminu przedawnienia, to powinny one mieć znaczenie dla wyznaczenia terminu przedawnienia w stosunku do tego nowego typu przestępstwa.
Zbieg przestępstw
Sąd Najwyższy zastrzegł równocześnie, że jego stanowisko co do przedawnienia, nie może przesądzać o znaczeniu wystąpienia innej negatywnej przesłanki postępowania (nie stanowiącej jednak przesłanki odpowiedzialności karnej wynikającej z elementów struktury przestępstwa) dotyczącej tylko fragmentu czynu stanowiącego kumulatywnie kwalifikowane przestępstwo.
Czytaj: SA: Nie można pozwać sędziego za naruszenie prawa do rzetelnego procesu
Dlatego jeśli do oceny prawnej tego samego czynu zbiegają się przepisy zawierające znamiona typów przestępstw, co do których przewidziano różne tryby ścigania, to przyczyny, dla których prawodawca wprowadził inny tryb ścigania (np. interesy pokrzywdzonego), mogą uzasadniać wyeliminowanie tego fragmentu czynu z opisu przestępstwa przypisanego i pominięcie jego kwalifikacji prawnej w kumulatywnej kwalifikacji prawnej czynu.
Pisemne uzasadnienie uchwały zostanie sporządzone w terminie 30 dni.
Sygnatura akt I KZP 7/18, uchwała 7 sędziów SN z 20 września 2018 r.