WSA: brak badań psychologicznych zmusza starostę do odebrania prawa jazdy

Mimo iż decyzje o skierowaniu na badanie psychologiczne po przekroczeniu dozwolonego limitu punktów i zatrzymaniu prawa jazdy pozostają ze sobą w związku, to w postępowaniu ws zatrzymania prawa jazdy nie bada się już prawidłowości i zasadności wcześniejszej decyzji o skierowaniu na badanie - orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny.

Skarżący uzyskał łącznie 26 punktów karnych za kilkukrotne naruszenie przepisów ruchu drogowego. W związku z przekroczeniem dozwolonego limitu komendant wojewódzki Policji zwrócił się do właściwego starosty o skierowanie skarżącego na badania psychologiczne. Decyzja w tej sprawie stała się ostateczna, a następnie po wyroku sądu administracyjnego - prawomocna. Starosta wydał wówczas decyzję o zatrzymaniu skarżącemu prawa jazdy. Do dnia wydania tej decyzji skarżący nie przedłożył wymaganego orzeczenia psychologicznego.

W odwołaniu od decyzji skarżący wskazał, że w jego ocenie zarówno skierowanie na badanie psychologiczne i decyzja o zatrzymaniu prawa jazdy stały się bezprzedmiotowe po tym jak punkty karne za naruszenie przepisów ruchu drogowego zostały usunięte, po upływie roku od dnia naruszenia. Innego zdania był jednak organ II instancji i odwołania nie uwzględnił.

WSA nie stwierdził naruszenia prawa przez organy administracyjne i skargę oddalił. Sąd przypomniał, że zgodnie z art. 102 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami starosta wydaje decyzję administracyjną o zatrzymaniu prawa jazdy, w przypadku, gdy osoba posiadająca prawo jazdy nie przedstawiła w wymaganym terminie orzeczenia o istnieniu lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem.

Skarżący został skierowany na takie badania decyzją starosty, w terminie miesiąca od dnia jej doręczenia, i jednocześnie wezwano go do przedstawienia wyniku badania przed upływem 3 miesięcy od tego dnia (art. 101 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy). Skarżący zlekceważył jednak wezwanie organu administracji, nie zgłosił się na badanie psychologiczne w wyznaczonym terminie i nie przedstawił żądanego orzeczenia psychologicznego. W związku z tym organ I instancji zobowiązany był do wydania decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy.

  Prawo o ruchu drogowym >>

Sąd podkreślił, że decyzja ta, wydawana w trybie art. 102 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy nie ma charakteru uznaniowego. W razie zaistnienia przesłanek jej wydania, organ zobowiązany jest zadecydować o zatrzymaniu kierującemu prawa jazdy. W postępowaniu w sprawie zatrzymania prawa jazdy organ nie bada już prawidłowości i zasadności wcześniejszej decyzji o skierowaniu na badanie psychologiczne. Organ załatwiający sprawę zatrzymania prawa jazdy związany jest decyzją o skierowaniu na badania. Związanie to oznacza, że obowiązkiem organu jest ustalenie, czy strona poddała się badaniu psychologicznemu, a jeżeli tak, to co wynika z wydanego na tej podstawie orzeczenia psychologicznego. W sytuacji braku zgłoszenia się kierowcy na badanie psychologiczne, obligatoryjnie następuje zatrzymanie prawa jazdy. Wbrew twierdzeniom skarżącego organy orzekające w jego sprawie nie miały zatem obowiązku ponownego badania, czy przekroczył on liczbę 24 punktów otrzymanych za naruszenie przepisów ruchu drogowego. Miały jedynie obowiązek, zbadania, czy decyzja o skierowaniu na badania psychologiczne stała się ostateczna i czy skarżący wykonał wynikający z niej obowiązek, i go dopełniły.

Wyrok WSA w Kielcach z 25 października 2017 r. II SA/Ke 545/17.