W czerwcu 2007 roku Prezes UOKiK zakwestionował praktyki stosowane przez udzielającą szybkich pożyczek spółkę Forminx Finance. Zastrzeżenia dotyczyły naruszenia obowiązku informacyjnego – spółka w umowach zawieranych z konsumentami nie informowała w sposób prawidłowy m.in. o rzeczywistej rocznej stopie oprocentowania, zabezpieczeniu pożyczki. Ponadto, Urząd ustalił, że spółka nie wliczała opłaty przygotowawczej do kosztów kredytu. Prezes UOKiK nakazał zaprzestanie stosowania sprzecznych z prawem praktyk. Spółka odwołała się od tego rozstrzygnięcia, ale sąd podtrzymał stanowisko Urzędu. Decyzja stała się prawomocna.
Prezes Urzędu stwierdził, że udzielająca szybkich pożyczek spółka Forminx Finance nie wykonała prawomocnej decyzji UOKiK z 2007 roku. Nałożona kara to 523 472 zł. Decyzja nie jest ostateczna. Kwestionowana praktyka trwa od 2006 roku. Prezes UOKiK, badając wykonanie prawomocnej decyzji w sprawie Forminx Finance, sprawdzał czy przedsiębiorca zmienił wzorce umów, czy może nadal stosuje sprzeczne z prawem postanowienia. Maksymalna kara za niezastosowanie się do rozstrzygnięcia Urzędu to 10 tys. euro za każdy dzień zwłoki.
Urząd ustalił, że konsumenci zawierający umowy z Forminx Finance nadal nie są rzetelnie informowani o rzeczywistej rocznej stopie oprocentowania, sposobie zabezpieczenia pożyczki, łącznej kwocie wszystkich kosztów, opłat i prowizji. Ponadto spółka wbrew prawu nadal nie wlicza opłaty przygotowawczej do całkowitego kosztu kredytu – w związku z tym koszt przedstawiany konsumentowi jest znacznie niższy od rzeczywistego. Potwierdza to materiał dowodowy zebrany przez Prezesa Urzędu w toku prowadzonego postępowania. W konsekwencji, konsument, nie wiedząc ile w rzeczywistości będzie go kosztował kredyt, nie jest w stanie porównać ofert innych przedsiębiorców oraz świadomie podjąć decyzji o pożyczce.
To nie pierwsza kara, którą Prezes Urzędu nałożył na Forminx Finance. Za nieudzielenie informacji żądanych przez UOKiK podczas prowadzonego postępowania na spółkę zostały nałożone sankcje: 150 tys. zł w 2010 roku, 198 015 zł w 2011 roku. Decyzja z 2011 r. jest już prawomocna.