Autorka zwraca uwagę na fakt, że z art. 64 wynika, że za dokonane czynności egzekucyjne organ pobiera opłaty stosunkowe w wysokości 4 proc., 5 proc., 6 proc., 10 proc. wartości egzekwowanej należności, przy czym przepis określa dolną granicę wysokości (nie mniej niż…), a nie wskazuje górnej. Jednocześnie stanowi (§ 8), że zapłata przez dłużnika egzekwowanej należności po dokonaniu czynności egzekucyjnej nie zwalnia dłużnika od obowiązku uiszczenia opłaty manipulacyjnej oraz opłat za czynności egzekucyjne i wydatków egzekucyjnych.
Zdaniem autorki, regulacja nakładająca obowiązek zapłaty kosztów egzekucyjnych nawet wtedy, gdy organ nie dokonał skutecznej egzekucji roszczenia, jest nie tylko skrajnie rygorystyczna i ma charakter sankcyjny, ale też nie spełnia wymogu adekwatności zakładanego celu regulacji. Organ pobiera koszty egzekucyjne na rzecz budżetu państwa. Ich wysokość została zapewne ustalona na poziomie służącym skuteczności i efektywności egzekucji.
Więcej >>> Rzeczpospolita 6.07.2010.