Irena Lipowicz rzecznikiem praw obywatelskich

Irena Lipowicz została powołana przez Sejm na stanowisko rzecznika praw obywatelskich. Lipowicz - rekomendowaną przez PO - poparło 251 posłów. Za jej kontrkandydatką, zgłoszoną przez PiS Zofią Romaszewską, głosowało 134 posłów.

Zgodnie z konstytucją, rzecznika praw obywatelskich powołuje Sejm za zgodą Senatu na pięcioletnią kadencję. Wybór będzie musiał zatwierdzić jeszcze Senat, z czym nie powinno być problemu, bowiem w tej izbie PO dysponuje samodzielną większością.
Poprzedni RPO Janusz Kochanowski zginął w katastrofie pod Smoleńskiem.

Irena Lipowicz (ur. 9 czerwca 1953 w Gliwicach) – była posłanką na Sejm I, II i III kadencji; prawnik, wykładowca akademicki i dyplomata.
W 1976 ukończyła z wyróżnieniem studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego, na którym podjęła pracę w charakterze asystenta, a następnie adiunkta. W 1981 uzyskała stopień doktora nauk prawnych, zaś w 1992 doktora habilitowanego. W 1980 przystąpiła do NSZZ "Solidarność, brała też udział w założeniu Związku Górnośląskiego.
Pracowała następnie m.in. w Krajowej Szkole Administracji Publicznej. W 1998 została profesorem Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, na którym objęła kierownictwo Katedry Prawa Administracyjnego. Opublikowała ponad 50 prac naukowych, prowadziła wykłady na uniwersytetach w Kolonii, Atenach, Grazu, Dreźnie i Tybindze. W 2009 otrzymała tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Osnabrück.
W latach 1991–2000 sprawowała mandat posła I, II oraz III kadencji, wybieranego w Katowicach (była bezpartyjnym kandydatem z ramienia Unii Demokratycznej i Unii Wolności).
W trakcie zasiadania w parlamencie, kilkakrotnie wymieniano ją w rankingach tygodnika "Polityka" wśród najlepszych posłów. W Sejmie III kadencji przewodniczyła Komisji Samorządu Terytorialnego. Uczestniczyła w pracach nad reformą administracyjną w 1999, na mocy której m.in. przywrócono powiaty i ustanowiono samorząd wojewódzki. Mandat poselski złożyła w 2000, gdy objęła funkcję ambasadora RP w Republice Austrii. W listopadzie 2004 została mianowana przedstawicielem MSZ do spraw stosunków polsko-niemieckich. Z resortu odeszła w maju 2006 razem ze Stefanem Mellerem (po wejściu do rządu Andrzeja Leppera).
W 2006 została rekomendowana przez posłów Platformy Obywatelskiej do Trybunału Konstytucyjnego, jednak jej kandydatura nie uzyskała wystarczającej większości. W tym samym roku powołano ją do Kolegium NIK.
W 2008 została dyrektorem Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej, razem z profesor Gesine Schwan została współprzewodniczącą Forum Polsko-Niemieckiego.