Czy w przypadku nauczyciela sprawującego opiekę nad uczniami w trakcie wyjazdu na zawody sportowe, konkursy mają zastosowanie przepisy zawarte w rozporządzeniu MPiPS z 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.)?
W jaki sposób zwrócić koszty przejazdu w takiej sytuacji?

W zakresie dotyczącym krajowych podróży służbowych pracowników zatrudnionych w szkołach będących jednostkami państwowej lub samorządowej sfery budżetowej - w tym również do nauczycieli zatrudnionych w szkołach prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego - zastosowanie znajdą przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.). W myśl przepisu art. 775 Kodeksu pracy podróżą służbową jest wykonywanie na polecenie pracodawcy zadań służbowych poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy. W świetle powyższej definicji - zlecane przez dyrektora szkoły wyjazdy nauczyciela z uczniami na zawody (konkursy, wycieczki) do innej miejscowości niż ta, w której znajduje się szkoła, stanowią podróż służbową nauczyciela.
Warto w tym miejscu dodać, że realizowane poza pensum czynności i zajęcia wynikające z zadań statutowych szkoły, ze szczególnym uwzględnieniem zajęć opiekuńczych i wychowawczych wynikających z potrzeb i zainteresowań uczniów (a do takich należą wycieczki, wyjazdy na zawody, konkursy) - mieszczą się w zakresie obowiązków pracowniczych nauczyciela, które nauczyciel realizuje w ramach obowiązującego go czasu pracy (art. 42 ust. 2 pkt 2 Karty Nauczyciela).
Z tytuły podróży służbowej nauczycielowi przysługują świadczenia wymienione w przywołanym powyżej rozporządzeniu, tj.:
• diety - dieta jest przeznaczona na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia w czasie podróży i wynosi 23 zł za dobę podróży. Szczegółowe zasady dotyczące ustalania należności z tytułu diety określa § 4 przywołanego na wstępie rozporządzenia; wskazać należy, że dieta nie przysługuje m.in. wówczas, jeśli pracownikowi zostało zapewnione bezpłatnie całodzienne wyżywienie;
• zwrot kosztów przejazdów - obejmuje cenę biletu określonego środka transportu, z uwzględnieniem przysługującej pracownikowi ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga ta przysługuje, albo - jeśli na wniosek pracownika pracodawca wyraził zgodę na przejazd w podróży samochodem osobowym niebędącym własnością pracodawcy - zwrot kosztów przejazdu obejmuje kwotę stanowiącą iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę (stawka ta nie może być wyższa niż stawka określona w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy - Dz. U. Nr 27, poz. 271);
• zwrot kosztów noclegów - w wysokości stwierdzonej rachunkiem; pracownikowi, któremu nie zapewniono bezpłatnego noclegu i który nie przedłożył rachunku, przysługuje ryczałt za każdy nocleg w wysokości 150% diety;
• zwrot kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej - w wysokości 20% diety Za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej; zamiast wypłacania ryczałtu - pracodawca może też wyrazić zgodę na pokrycie udokumentowanych kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej;
• zwrot kosztów innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
Szczegółowe zasady dotyczące warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi należności z tytułu podróży służbowej określają przepisy przywołanego na wstępie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r.
Warto w tym miejscu wskazać na wyrok wojewódzkiego sądu administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2007 r., I SA/Wr 1332/06, w którym sąd ten stwierdził, że "Powierzenie pracownikowi przez pracodawcę wykonania określonego zadania służbowego poza stałym miejscem pracy wymaga odpowiedniego udokumentowania, takim dokumentem najczęściej jest polecenie wyjazdu służbowego (delegacja)."