Zakład planuje zbierać odpady dla potrzeb produkcji paliwa alternatywnego 19 12 10 w procesie R-15.
Czy może on zbierać opady dla potrzeb wyżej wskazanej działalności tylko z terenu województwa, w którym zlokalizowana jest siedziba zakładu, czy też z terenu całego kraju?
Czy może sprowadzać odpady dla potrzeb wskazanej działalności z Ukrainy? Jakie wymogi i procedury prawne musi w tym przypadku spełnić?
Zakład może zbierać odpady służące do produkcji paliwa alternatywnego (19 12 10) na terenie całego kraju mając siedzibę na terenie danego województwa. Musi on jednak uzyskać zezwolenie na zbieranie odpadów 19 12 10, spełniając wymagania art. 28 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 185, poz. 1243) - dalej u.o. Zezwolenie musi być wydane przez organ właściwy ze względu na miejsce zbierania.
Zakład może sprowadzać odpady – paliwo alternatywne z Ukrainy. W tym celu podmiot wysyłający te odpady musi spełnić wymagania rozporządzenie (WE) Nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (Dz. Urz. UE L 190 z 12 lipca 2006, s. 1) - dalej rozporządzenie 1013/2006.
Odpady przeznaczone jako paliwo alternatywne o kodzie 19 12 10 stanowią odpad nieujęty na żadnej z list odpadów (zielonej, bursztynowej), stanowiącej załącznik do rozporządzenia 1013/2006, w związku z powyższym ich transgraniczne przemieszczanie objęte jest procedurą uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody, określoną w Tytule II rozporządzenia 1013/2006. W przypadku sprowadzania odpadów na teren Polski, niezależnie od ich kwalifikacji procedurę wyznacza art. 63 ust. 2 rozporządzenia 1013/2006.
Procedura związana z przemieszczeniem odpadów do Polski jest zawsze taka sama, niezależnie od tego, czy przemieszczane są odpady z Zielonego Wykazu Odpadów czy Bursztynowego Wykazu Odpadów. Różnica dotycząca wysyłki odpadów z listy zielonej, listy bursztynowej lub odpadów nieznajdującej się na żadnej liście polega na tym, że w przypadku odpadów z listy zielonej zgłaszający nie musi ustanawiać gwarancji finansowej na pokrycie kosztów transportu, kosztów odzysku lub unieszkodliwienia, w tym kosztów niezbędnych procesów przejściowych, oraz kosztów składowania przez okres 90 dni, gdyby przemieszczanie, odzysk lub unieszkodliwienie odpadów nie mogły zostać zrealizowane albo byłyby nielegalne.
Przemieszczenie odpadów do Polski jest w zasadzie możliwe tylko w celu ich odzysku.
Zgłoszenia dokonuje podmiot, który wysyła odpady do Polski. Przed wysyłką odpadów musi on podpisać z odbiorcą odpadów umowę, która powinna zawierać zobowiązania określone w art. 22, art. 24 ust. 2, art. 24 ust. 3, art. 16e rozporządzenia 1013/2006. Umowa powinna być zawarta i obowiązywać od momentu zgłoszenia, przez cały okres trwania przemieszczenia, do wydania zaświadczenia potwierdzającego przeprowadzenie ostatecznego procesu odzysku. Gwarancja zostanie zwolniona po przekazaniu właściwemu organowi państwa wysyłki zaświadczenia, potwierdzającego przeprowadzenie ostatecznego procesu odzysku lub unieszkodliwiania. Procedura zgłoszenia i uzyskania zgody jest szczegółowo wyjaśniona w serwisie.
Zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów (Dz. U. Nr 124, poz. 859, z późn. zm.) - dalej u.m.p.o., warunkiem udzielenia zezwolenie na przywóz odpadów w postaci paliwa alternatywnego o kodzie 19 12 10 do instalacji odzysku na terenie Polski, jest odzysk w tej instalacji określonego minimalnego procentu paliwa alternatywnego wyprodukowanego z odpadów wytworzonych w kraju – w stosunku do całkowitej ilości paliwa alternatywnego wykorzystanego w tej instalacji, w odniesieniu do poszczególnych okresów danego roku, tj. po 50% w każdym półroczu.
Co do zasady, za odpady w postaci paliwa alternatywnego uznaje się odpady, które będą wykorzystane bezpośrednio w instalacji w procesie odzysku R1, bez konieczności wykonywania dodatkowych operacji przejściowych przed ich skierowaniem do instalacji realizującej odzysk.
W przypadku ubiegania się o zezwolenie na przywóz paliwa alternatywnego, wysyłający powinien dołączyć do wymaganych dokumentów oświadczenie prowadzącego instalację, w której ma być prowadzony odzysk paliwa alternatywnego, że będą przestrzegane ww. warunki dotyczące równoczesnego odzysku paliwa wyprodukowanego z odpadów wytworzonych w kraju, w okresie obejmującym obowiązywanie zezwolenia na przywóz odpadów oraz będzie przekazywana do GIOŚ informacja o faktycznej realizacji złożonej deklaracji. W przypadku nie dotrzymania wymaganych poziomów wykorzystania paliwa alternatywnego, GIOŚ będzie odmawiał wydania kolejnych zezwoleń na przywóz paliwa alternatywnego do danej instalacji – do czasu potwierdzonego w wyniku kontroli spełniania tych wymagań, w półroczu poprzedzającym okres, na jaki ma być wydane kolejne zezwolenie.
Paliwo alternatywne przywożone do Polski musi osiągać następujące parametry:
- wartość opałowa – powyżej 15 MJ/kg,
- zawartość popiołu – poniżej 20% wagowych,
- zawartość wilgoci – poniżej 25% wagowych,
- zawartość siarki – poniżej 0,5% wagowych (dla instalacji stosujących odsiarczanie spalin maksymalna zawartość siarki w paliwie może wynosić do 3% wagowych).
Odpady przywożone do Polski powinny być rozdrobnione, w postaci brykietów lub granulatu. Paliwo nie może być wytworzone z więcej niż 10 rodzajów odpadów, rozumiane jako rodzaje odpadów określonych 6 - cyfrowym kodem – zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206). Przy przywozie odpadów konieczne jest wskazanie źródła pochodzenia odpadów (np. odpady z rozbiórki i remontów, odpady poprodukcyjne).
Nie wolno przywozić paliwa alternatywnego przetworzonego z następujących grup i rodzajów odpadów: odpady niebezpieczne (bez względu na klasyfikację), odpady komunalne, odpady posortownicze z odpadów komunalnych o kodzie 19 12 12, osady ściekowe z oczyszczania ścieków komunalnych i przetworzone osady ściekowe.
Uwagi:
W Polsce, organem odpowiedzialnym za wykonanie rozporządzenia 1013/2006, w rozumieniu art. 53 tego aktu, a zatem właściwym w szczególności w sprawach przywozu odpadów na teren kraju, jest GIOŚ (art. 3 ust. 1 u.m.p.o.). To GIOŚ wydaje zezwolenia na przywóz odpadów na teren kraju, wywóz odpadów poza teren kraju, a także tranzyt odpadów przez teren kraju.
Janusz Jerzy
Czy może on zbierać opady dla potrzeb wyżej wskazanej działalności tylko z terenu województwa, w którym zlokalizowana jest siedziba zakładu, czy też z terenu całego kraju?
Czy może sprowadzać odpady dla potrzeb wskazanej działalności z Ukrainy? Jakie wymogi i procedury prawne musi w tym przypadku spełnić?
Zakład może zbierać odpady służące do produkcji paliwa alternatywnego (19 12 10) na terenie całego kraju mając siedzibę na terenie danego województwa. Musi on jednak uzyskać zezwolenie na zbieranie odpadów 19 12 10, spełniając wymagania art. 28 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 185, poz. 1243) - dalej u.o. Zezwolenie musi być wydane przez organ właściwy ze względu na miejsce zbierania.
Zakład może sprowadzać odpady – paliwo alternatywne z Ukrainy. W tym celu podmiot wysyłający te odpady musi spełnić wymagania rozporządzenie (WE) Nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (Dz. Urz. UE L 190 z 12 lipca 2006, s. 1) - dalej rozporządzenie 1013/2006.
Odpady przeznaczone jako paliwo alternatywne o kodzie 19 12 10 stanowią odpad nieujęty na żadnej z list odpadów (zielonej, bursztynowej), stanowiącej załącznik do rozporządzenia 1013/2006, w związku z powyższym ich transgraniczne przemieszczanie objęte jest procedurą uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody, określoną w Tytule II rozporządzenia 1013/2006. W przypadku sprowadzania odpadów na teren Polski, niezależnie od ich kwalifikacji procedurę wyznacza art. 63 ust. 2 rozporządzenia 1013/2006.
Procedura związana z przemieszczeniem odpadów do Polski jest zawsze taka sama, niezależnie od tego, czy przemieszczane są odpady z Zielonego Wykazu Odpadów czy Bursztynowego Wykazu Odpadów. Różnica dotycząca wysyłki odpadów z listy zielonej, listy bursztynowej lub odpadów nieznajdującej się na żadnej liście polega na tym, że w przypadku odpadów z listy zielonej zgłaszający nie musi ustanawiać gwarancji finansowej na pokrycie kosztów transportu, kosztów odzysku lub unieszkodliwienia, w tym kosztów niezbędnych procesów przejściowych, oraz kosztów składowania przez okres 90 dni, gdyby przemieszczanie, odzysk lub unieszkodliwienie odpadów nie mogły zostać zrealizowane albo byłyby nielegalne.
Przemieszczenie odpadów do Polski jest w zasadzie możliwe tylko w celu ich odzysku.
Zgłoszenia dokonuje podmiot, który wysyła odpady do Polski. Przed wysyłką odpadów musi on podpisać z odbiorcą odpadów umowę, która powinna zawierać zobowiązania określone w art. 22, art. 24 ust. 2, art. 24 ust. 3, art. 16e rozporządzenia 1013/2006. Umowa powinna być zawarta i obowiązywać od momentu zgłoszenia, przez cały okres trwania przemieszczenia, do wydania zaświadczenia potwierdzającego przeprowadzenie ostatecznego procesu odzysku. Gwarancja zostanie zwolniona po przekazaniu właściwemu organowi państwa wysyłki zaświadczenia, potwierdzającego przeprowadzenie ostatecznego procesu odzysku lub unieszkodliwiania. Procedura zgłoszenia i uzyskania zgody jest szczegółowo wyjaśniona w serwisie.
Zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów (Dz. U. Nr 124, poz. 859, z późn. zm.) - dalej u.m.p.o., warunkiem udzielenia zezwolenie na przywóz odpadów w postaci paliwa alternatywnego o kodzie 19 12 10 do instalacji odzysku na terenie Polski, jest odzysk w tej instalacji określonego minimalnego procentu paliwa alternatywnego wyprodukowanego z odpadów wytworzonych w kraju – w stosunku do całkowitej ilości paliwa alternatywnego wykorzystanego w tej instalacji, w odniesieniu do poszczególnych okresów danego roku, tj. po 50% w każdym półroczu.
Co do zasady, za odpady w postaci paliwa alternatywnego uznaje się odpady, które będą wykorzystane bezpośrednio w instalacji w procesie odzysku R1, bez konieczności wykonywania dodatkowych operacji przejściowych przed ich skierowaniem do instalacji realizującej odzysk.
W przypadku ubiegania się o zezwolenie na przywóz paliwa alternatywnego, wysyłający powinien dołączyć do wymaganych dokumentów oświadczenie prowadzącego instalację, w której ma być prowadzony odzysk paliwa alternatywnego, że będą przestrzegane ww. warunki dotyczące równoczesnego odzysku paliwa wyprodukowanego z odpadów wytworzonych w kraju, w okresie obejmującym obowiązywanie zezwolenia na przywóz odpadów oraz będzie przekazywana do GIOŚ informacja o faktycznej realizacji złożonej deklaracji. W przypadku nie dotrzymania wymaganych poziomów wykorzystania paliwa alternatywnego, GIOŚ będzie odmawiał wydania kolejnych zezwoleń na przywóz paliwa alternatywnego do danej instalacji – do czasu potwierdzonego w wyniku kontroli spełniania tych wymagań, w półroczu poprzedzającym okres, na jaki ma być wydane kolejne zezwolenie.
Paliwo alternatywne przywożone do Polski musi osiągać następujące parametry:
- wartość opałowa – powyżej 15 MJ/kg,
- zawartość popiołu – poniżej 20% wagowych,
- zawartość wilgoci – poniżej 25% wagowych,
- zawartość siarki – poniżej 0,5% wagowych (dla instalacji stosujących odsiarczanie spalin maksymalna zawartość siarki w paliwie może wynosić do 3% wagowych).
Odpady przywożone do Polski powinny być rozdrobnione, w postaci brykietów lub granulatu. Paliwo nie może być wytworzone z więcej niż 10 rodzajów odpadów, rozumiane jako rodzaje odpadów określonych 6 - cyfrowym kodem – zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206). Przy przywozie odpadów konieczne jest wskazanie źródła pochodzenia odpadów (np. odpady z rozbiórki i remontów, odpady poprodukcyjne).
Nie wolno przywozić paliwa alternatywnego przetworzonego z następujących grup i rodzajów odpadów: odpady niebezpieczne (bez względu na klasyfikację), odpady komunalne, odpady posortownicze z odpadów komunalnych o kodzie 19 12 12, osady ściekowe z oczyszczania ścieków komunalnych i przetworzone osady ściekowe.
Uwagi:
W Polsce, organem odpowiedzialnym za wykonanie rozporządzenia 1013/2006, w rozumieniu art. 53 tego aktu, a zatem właściwym w szczególności w sprawach przywozu odpadów na teren kraju, jest GIOŚ (art. 3 ust. 1 u.m.p.o.). To GIOŚ wydaje zezwolenia na przywóz odpadów na teren kraju, wywóz odpadów poza teren kraju, a także tranzyt odpadów przez teren kraju.
Janusz Jerzy