Czy należy się wynagrodzenie roczne spadkobiercom po nauczycielu, który od 1 listopada 2003 r. do 7 lutego 2010 r. (data śmierci) był pracownikiem szkoły?
Należy się wynagrodzenie roczne za 2010 r. po zmarłym pracowniku, w wysokości proporcjonalnej do przepracowanego w tym roku okresu.
W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) - dalej k.p, zostały zagwarantowane prawa majątkowe ze stosunku pracy po śmierci pracownika, w równych częściach, małżonkowi oraz innym osobom, jeżeli spełniają warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Natomiast, gdy takich osób brak, prawa te wchodzą do spadku. (art. 631 § 2 k.p.).
Do praw majątkowych ze stosunku pracy nauczyciela należy zaliczyć także wynagrodzenie roczne wypłacane zgodnie z ustawą z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080, z późn. zm.) - dalej u.d.w.r. Prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego w pełnej wysokości jest nabywane po przepracowaniu całego roku kalendarzowego (art. 2 ust. 1 u.d.w.r.), zaś do proporcjonalnej części wynagrodzenia dodatkowego po przepracowaniu minimum 6 miesięcy (art. 2 ust. 2 u.d.w.r.). Dopuszczalne jest natomiast wypłacenie wynagrodzenia rocznego w proporcjonalnej wysokości do przepracowanego okresu, krótszego niż 6 miesięcy w szczególnych przypadkach, m.in. wygaśnięcia stosunku pracy w związku ze śmiercią pracownika (art. 2 ust. 3 pkt 7 u.d.w.r.). Wobec tego uprawnionym osobom należy się wynagrodzenie roczne za 2010 r. po zmarłym pracowniku, w wysokości proporcjonalnej do przepracowanego w tym roku okresu od 1.01 do 7.02. Należy jedynie podkreślić, iż dla uznania tego okresu jako podstawy wypłacenia dodatkowego wynagrodzenia rocznego konieczne jest efektywne świadczenie pracy przez pracownika, a nie jedynie pozostawanie w zatrudnieniu w tym czasie. Takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 25 lipca 2003 r. (uchwała SN z dnia 25 lipca 2003 r., III PZP 7/03 OSNP 2004, nr 2, poz. 26).
Anna Siwonia
Należy się wynagrodzenie roczne za 2010 r. po zmarłym pracowniku, w wysokości proporcjonalnej do przepracowanego w tym roku okresu.
W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) - dalej k.p, zostały zagwarantowane prawa majątkowe ze stosunku pracy po śmierci pracownika, w równych częściach, małżonkowi oraz innym osobom, jeżeli spełniają warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Natomiast, gdy takich osób brak, prawa te wchodzą do spadku. (art. 631 § 2 k.p.).
Do praw majątkowych ze stosunku pracy nauczyciela należy zaliczyć także wynagrodzenie roczne wypłacane zgodnie z ustawą z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080, z późn. zm.) - dalej u.d.w.r. Prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego w pełnej wysokości jest nabywane po przepracowaniu całego roku kalendarzowego (art. 2 ust. 1 u.d.w.r.), zaś do proporcjonalnej części wynagrodzenia dodatkowego po przepracowaniu minimum 6 miesięcy (art. 2 ust. 2 u.d.w.r.). Dopuszczalne jest natomiast wypłacenie wynagrodzenia rocznego w proporcjonalnej wysokości do przepracowanego okresu, krótszego niż 6 miesięcy w szczególnych przypadkach, m.in. wygaśnięcia stosunku pracy w związku ze śmiercią pracownika (art. 2 ust. 3 pkt 7 u.d.w.r.). Wobec tego uprawnionym osobom należy się wynagrodzenie roczne za 2010 r. po zmarłym pracowniku, w wysokości proporcjonalnej do przepracowanego w tym roku okresu od 1.01 do 7.02. Należy jedynie podkreślić, iż dla uznania tego okresu jako podstawy wypłacenia dodatkowego wynagrodzenia rocznego konieczne jest efektywne świadczenie pracy przez pracownika, a nie jedynie pozostawanie w zatrudnieniu w tym czasie. Takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 25 lipca 2003 r. (uchwała SN z dnia 25 lipca 2003 r., III PZP 7/03 OSNP 2004, nr 2, poz. 26).
Anna Siwonia