Przepis § 43 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.) - dalej r.b.h.p. dotyczy wszystkich pomieszczeń pracy stałej, w których może przebywać pracownik, jak również innych pomieszczeń niebędących na stałe pomieszczeniami pracy. Obowiązkiem pracodawcy zgodnie z art. 207 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks Pracy (teks jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) jest ochrona zdrowia i życia pracowników przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki.
Uzasadnienie
Zgodnie z § 2 pkt 3 r.b.h.p. przez pomieszczenie pracy rozumie się pomieszczenie przeznaczone na pobyt pracowników, w którym wykonywana jest praca. Nie uważa się za przeznaczone na pobyt pracowników pomieszczeń, w których:
a)łączny czas przebywania tych samych pracowników w ciągu jednej zmiany roboczej jest krótszy niż 2 godziny, a wykonywane czynności mają charakter dorywczy bądź praca polega na krótkotrwałym przebywaniu związanym z dozorem albo konserwacją urządzeń lub utrzymaniem czystości i porządku,
b)mają miejsce procesy technologiczne niepozwalające na zapewnienie odpowiednich warunków przebywania pracowników w celu ich obsługi, bez zastosowania środków ochrony indywidualnej i zachowania specjalnego reżimu organizacji pracy,
c)jest prowadzona hodowla roślin lub zwierząt, niezależnie od czasu przebywania w nich pracowników zajmujących się obsługą,
W dziale III r.b.h.p. ustawodawca wskazał, jakie wymagania powinny spełniać pomieszczenia pracy. Wymagania te dotyczą:
a) położenia pomieszczeń pracy;
b) powierzchni i wysokość;
c) komunikacji;
d) oświetlenia;
e) ogrzewania i wentylacji.
W innych pomieszczeniach nietraktowanych jako pomieszczenia pracy stałej można dopuścić pewne odstępstwa od ogólnych wymagań podanych w dziale III r.b.h.p., nie mogą one jednak prowadzić do powstania zagrożeń dla zdrowia czy życia pracownika. Należy również pamiętać, iż zgodnie z § 43 ust. 2 r.b.h.p. pracodawca powinien ustalić rodzaje pomieszczeń stwarzających realne zagrożenia, a także określić sposób meldowania się oraz postępowania w razie braku meldunków.
Roman Majer
Uzasadnienie
Zgodnie z § 2 pkt 3 r.b.h.p. przez pomieszczenie pracy rozumie się pomieszczenie przeznaczone na pobyt pracowników, w którym wykonywana jest praca. Nie uważa się za przeznaczone na pobyt pracowników pomieszczeń, w których:
a)łączny czas przebywania tych samych pracowników w ciągu jednej zmiany roboczej jest krótszy niż 2 godziny, a wykonywane czynności mają charakter dorywczy bądź praca polega na krótkotrwałym przebywaniu związanym z dozorem albo konserwacją urządzeń lub utrzymaniem czystości i porządku,
b)mają miejsce procesy technologiczne niepozwalające na zapewnienie odpowiednich warunków przebywania pracowników w celu ich obsługi, bez zastosowania środków ochrony indywidualnej i zachowania specjalnego reżimu organizacji pracy,
c)jest prowadzona hodowla roślin lub zwierząt, niezależnie od czasu przebywania w nich pracowników zajmujących się obsługą,
W dziale III r.b.h.p. ustawodawca wskazał, jakie wymagania powinny spełniać pomieszczenia pracy. Wymagania te dotyczą:
a) położenia pomieszczeń pracy;
b) powierzchni i wysokość;
c) komunikacji;
d) oświetlenia;
e) ogrzewania i wentylacji.
W innych pomieszczeniach nietraktowanych jako pomieszczenia pracy stałej można dopuścić pewne odstępstwa od ogólnych wymagań podanych w dziale III r.b.h.p., nie mogą one jednak prowadzić do powstania zagrożeń dla zdrowia czy życia pracownika. Należy również pamiętać, iż zgodnie z § 43 ust. 2 r.b.h.p. pracodawca powinien ustalić rodzaje pomieszczeń stwarzających realne zagrożenia, a także określić sposób meldowania się oraz postępowania w razie braku meldunków.
Roman Majer