Pytanie pochodzi z publikacji Serwis BHP

W jaki sposób fizycznie, każdorazowo przed przystąpieniem do pracy, sprawdzić działanie urządzeń ochronnych różnicowoprądowych?

Odpowiedź

Obowiązek każdorazowego sprawdzenia przed przystąpieniem do pracy działania urządzeń ochronnych różnicowoprądowych wynika z § 59 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz. U. Nr 47, poz. 401), zgodnie z którym w przypadku zastosowania urządzeń ochronnych różnicowoprądowych w instalacji należy sprawdzić ich działanie każdorazowo przed przystąpieniem do pracy. Kopie zapisu pomiarów skuteczności zabezpieczenia przed porażeniem prądem elektrycznym powinny znajdować się u kierownika budowy.

Uzasadnienie

Załącznik B do normy PN-IEC 60364-6-61 zawiera 3 metody sprawdzania działania urządzeń ochronnych różnicowoprądowych.

Metoda 1

Układ bez sondy, gdzie zmienna rezystancja jest włączona między przewodem fazowym, za urządzeniem ochronnym, a częścią przewodzącą dostępną chronionego odbioru. Przez zmianę rezystancji RP regulowany jest prąd I?, przy którym zadziała badane urządzenie ochronne różnicowoprądowe. Nie może on być większy od I?n. Metoda ta może być stosowana dla układów sieci TN-S; TT oraz IT. W układzie IT, podczas przeprowadzania próby, w celu uzyskania zadziałania urządzenia ochronnego różnicowoprądowego może być potrzebne połączenie określonego punktu sieci bezpośrednio z ziemią.

W tej metodzie nie stosuje się sondy pomocniczej umieszczonej w tzw. „strefie ziemi odniesienia”.

Metoda 2

Zasada testera, w której zmienny opór jest włączony między przewodem fazowym od strony zasilania a innym przewodem czynnym po stronie odbioru Prąd zadziałania I? nie powinien być większy od I?n. Obciążenie powinno być odłączone podczas próby. Metoda ta może być stosowana dla układów sieci TN-S; TT oraz IT.

Metoda 3

Metoda, w której stosowana jest elektroda pomocnicza (sonda) umieszczona w „ziemi odniesienia”.

Prąd jest zwiększany przez zmniejszanie wartości rezystancji RP. W tym czasie mierzone jest napięcie U między dostępną częścią przewodzącą a niezależną elektrodą pomocniczą. Mierzony jest również prąd I?, przy którym urządzenie zadziała, a który nie powinien być większy niż I?n.

Ponadto powinien być spełniony następujący warunek:

U ? UL x I?/I?n

gdzie: UL jest napięciem dotykowym dopuszczalnym długotrwale w danych warunkach środowiskowych.

Metoda ta może być stosowana dla układów sieci TN-S; TT oraz IT tylko wówczas, gdy lokalizacja pozwala na zastosowanie elektrody pomocniczej (np. na terenach budowy). W układzie IT, podczas przeprowadzania próby, w celu uzyskania zadziałania urządzenia ochronnego różnicowoprądowego może być potrzebne połączenie określonego punktu sieci bezpośrednio z ziemią.

Krzysztof Zamajtys, autor współpracuje z publikacją Serwis BHP.

Odpowiedzi udzielono: 13 października 2014 r.