Świadectwo pracy trzeba wystawić raz na dwa lata

Od 21 marca 2011 r. obowiązują zmienione przepisy kodeksu pracy, które wprowadziły tzw. zbiorcze świadectwo pracy. Pracodawca ma obowiązek je wydać, gdy podstawą zatrudnienia pracownika są umowy o pracę na czas określony.Zasada ta będzie aktualna także po wejściu w życie zmian w umowach terminowych.

Ten zbiorczy dokument obejmuje zakończone umowy za okres 24 miesięcy, nawet gdy pracownik nadal pracuje u tego pracodawcy, niezależnie od podstawy zatrudnienia. Zasada ta jest ciągle aktualna mimo noweli kodeksu pracy z 25 czerwca 2015 r. (DzU z 2015 r. poz. 1220). W katalogu umów terminowych nie ma już umowy zawieranej na czas wykonania określonej pracy, a zatrudnienie na umowę na czas określony i próbny, w tym gdy jest to kilka umów terminowych następujących po sobie (jednak nie więcej niż trzy) u tego samego pracodawcy nie może przekroczyć 33 miesięcy (nowy art. 25¹ § 1 KP).

 

Czytaj: Pracodawca nie musi wydawać pracownikowi świadectwa pracy po rozwiązaniu każdej umowy terminowej

 

Odpowiednio zmodyfikowany został więc art. 97¹ KP, regulujący zasady wydawania zbiorczego świadectwa pracy. Zasadniczo, nic się jednak nie zmieni ani dla pracodawcy, ani dla pracownika. Zbiorcze świadectwo pracy będzie dokumentowało czas zatrudnienia na umowę na okres próbny i na czas określony. Powinno obejmować okres 24 miesięcy, począwszy od zawarcia pierwszej z tych umów.

Dowiedz się więcej z książki
	Kodeks pracy. Zbiór przepisów rzetelna i aktualna wiedza darmowa wysyłka od 50 zł

Zasadą jest, że zbiorcze świadectwo pracodawca wydaje w dniu upływu dwuletniego zatrudnienia pracownika na umowach terminowych. Można je jednak wydać później, gdy ostatnia umowa na czas określony kończy się po 24 miesiącach od zawarcia pierwszej. Pracodawca nie wydaje zbiorczego świadectwa, jeśli po zakończeniu terminowej umowy o pracę zatrudnia nadal pracownika na czas nieokreślony. Wówczas zbiorcze świadectwo wydaje się po zakończeniu umowy terminowej, nawet jeśli nastąpi to przed upływem dwóch lat zatrudnienia.

Są, oczywiście jeszcze przypadki, gdy pracodawca wystawia świadectwo po bardzo krótkim okresie zatrudniania na kontrakcie, gdy umowa zostanie rozwiązana za porozumiem lub za wypowiedzeniem jednej ze stron. Pracownik może również żądać wydania dokumentu wcześniej, po upływie umowy na czas określony, trwającej krócej niż 2 lata, gdy nadal pracuje na czas nieokreślony.

Wprowadzenie zbiorczego świadectwa pracy miało ograniczyć biurokrację i formalizm przy zatrudnianiu pracownika. Pracodawca musi jednak pamiętać, że pracownik może żądać wydania mu świadectw po upływie każdej umowy na czas określony. Wówczas pracodawca ma obowiązek mu je wydać w ciągu siedmiu dni od dnia zgłoszenia takiego żądania.

Czytaj: Pracodawca może wystawiać zbiorcze świadectwo pracy dla umów terminowych

Nadal obowiązują te same zasady wydawania świadectwa pracy po rozwiązaniu lub wygaśnięciu stosunku pracy na czas nieokreślony. Świadectwo pracy wydaje pracodawca w dniu ustania zatrudnienia, a jeżeli nie jest to możliwe nie później niż w ciągu siedmiu dni od ustania stosunku pracy. Wówczas ma obowiązek przesłać pocztą dokument pracownikowi lub osobie upoważnionej albo doręczyć go w inny sposób. Zasady te wynikają z § 2 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 15 maja 1996 w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania.