Ze stanu faktycznego opisanego przez pracodawcę, który złożył wniosek o interpretację wynika, że 1 listopada 
2015 r. nastąpiło przejście części zakładu pracy spółki z o.o. na nowego pracodawcę – spółkę komandytową, w trybie art. 231 KP. Zgodnie z jego § 1, w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy, z zastrzeżeniem innych przepisów.
Spółka komandytowa miała się stać nowym pracodawcą dla 100 pracowników, którzy byli pracownikami poprzedniego pracodawcy do 31 października 2015 r. Przyczyną przejścia zakładu na nowego pracodawcę było przejęcie przez niego większości zadań dotychczasowego pracodawcy. Pracodawca wskazał, że w wyniku sukcesji nie dojdzie do zmiany ilości zatrudnionych ani rodzaju prowadzonej działalności, która ma znaczenie przy występowaniu poziomu zagrożeń i skutków wypadkowych, co z kolei ma wpływ na wysokość składki na ubezpieczenie wypadkowe ustalanej przez ZUS. Składkę tę ustala się na podstawie danych zawartych w formularzu ZUS IWA przesyłanych przez pracodawców zatrudniających ponad 10 osób. Pracodawca miał wątpliwość, czy jako przejmujący będzie miał prawo do zastosowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, którą obowiązywała przejmowaną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.
 
 
Pracodawca uznał, że nie będzie mógł jej zastosować. Argumentował, że zgodnie z ustawą o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe ustala się na rok składkowy. Zgodnie z nią, jeśli ZUS nie ustalił płatnikowi kategorii ryzyka, bo ten nie musi przekazywać informacji o danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe na ZUS IWA za trzy ostatnie lata kalendarzowe, to obowiązuje go zryczałtowana stopa procentowa składki dla grupy działalności, do której należy (art. 33 ust. 1 w związku 
z art. 28 ust. 2). Przy czym, nie ma przepisów szczególnych, które regulowałyby kwestię przejęcia uprawnień poprzedniego płatnika do stosowania obowiązującej go stopy procentowej składki wypadkowej.

 

ZUS w wydanej decyzji podzielił to stanowisko. Przypomniał, że wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek ustala się na okres składkowy trwający od 1 kwietnia danego roku do 31 marca roku następnego. Jeżeli płatnik zgłasza się w ZUS między 1 stycznia danego roku a 31 marca roku następnego, liczbę ubezpieczonych ustala się, biorąc pod uwagę osoby zgłaszane do ubezpieczenia wypadkowego w miesiącu zgłoszenia 
płatnika. ZUS dodał ponadto, że wysokość składki na ubezpieczenie wypadkowe, która bezpośrednio wpływa na wysokość należności z tytułu składek, sama w sobie nie jest należnością z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne. Dlatego nie przechodzi na następcę prawnego i nie ma podstaw do zastosowania w tym miejscu wykładni rozszerzającej.