Rozpoznanie choroby zawodowej może nastąpić zarówno w okresie zatrudnienia, jak i po jego ustaniu

Postępowanie dotyczące uznania danego schorzenia za chorobę zawodową jest wieloetapowe. Obejmuje ono kolejno: etap zgłoszenia podejrzenia, rozpoznania i stwierdzenia choroby zawodowej z uwzględnieniem oceny narażenia zawodowego związanego z występowaniem w środowisku pracy czynników szkodliwych dla zdrowia, a także sposobem wykonywania pracy. W komentarzu Serwisu BHP Maciej Ambroziewicz opisuje ten typ postępowania. Przedstawia również przysługujące pracownikowi uprawnienia w związku ze stwierdzeniem u niego choroby zawodowej.

Podejrzenie choroby zawodowej to stan, w którym nastąpiło stwierdzenie objawów lub zmian patologicznych, które mogą mieć związek z czynnikiem szkodliwym występującym w środowisku pracy (na stanowisku pracy), bądź z istotą wykonywanej pracy (jej rodzajem). Podejrzenie choroby zawodowej podlega zgłoszeniu państwowemu inspektorowi sanitarnemu oraz okręgowemu inspektorowi pracy.
W myśl art. 235 § 1 i 2 k.p. obowiązek zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej spoczywa na pracodawcy oraz lekarzu zatrudnionym w jednostce orzeczniczej. Ponadto takiego zgłoszenia może dokonać również każdy lekarz lub lekarz dentysta, który podczas wykonywania zawodu powziął takie podejrzenie (art. 235 § 2¹ k.p.), a także sam pracownik (art. 235 § 2² k.p.).

Zobacz także: Chorobę zawodową rozpozna wyłącznie uprawniona jednostka orzecznicza>>

W przypadku niedopełnienia obowiązku zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej przez pracodawcę, zgodnie z art. 283 § 2 pkt 6 k.p. podlega on odpowiedzialności za wykroczenia przeciwko prawom pracownika, co może skutkować grzywną w wysokości od 1000 zł do 30.000 zł. W przypadku niedopełniania obowiązku przez lekarza – musi on liczyć się z możliwością pociągnięcia go, na wniosek pracownika, do odpowiedzialności zawodowej.
Należy tu również zaznaczyć, że śmierć pracownika nie jest przeszkodą do przeprowadzenia postępowania administracyjnego w sprawie stwierdzenia choroby zawodowej , ponieważ ze stwierdzeniem takiej choroby wiążą się określone nie tylko prawa pracownika, lecz także innych uprawnionych podmiotów, właśnie w przypadku śmierci pracownika. Okoliczność, że podejrzewana o chorobę zawodową osoba zmarła, nie zwalnia organu inspekcji sanitarnej od obowiązku działania na podstawie orzeczenia lekarskiego właściwej jednostki, natomiast do niej będzie należała ocena czy – w świetle wiedzy medycznej – dostępny w sprawie materiał dowodowy uzasadnia rozpoznanie lub nie daje podstaw do rozpoznania choroby zawodowej, czy też w ogóle nie pozwala na zajęcie stanowiska. W przypadku braku stosownego orzeczenia lekarskiego postępowanie administracyjne dotyczące stwierdzenia choroby zawodowej jest niedopuszczalne i podlega umorzeniu (wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 października 2007 r., VII SA/Wa 1161/07).

Zobacz także: Jakie obowiązki ma pracodawca w stosunku do pracownika, u którego stwierdzono chorobę zawodową?>>

Więcej na ten temat w Serwisie BHP.