22 czerwca 2015 r. projekt wpłynął do Sejmu, a 24 lipca skierowany został do I czytania w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny (druk nr 3746). Komisja ta od 15 maja 2015 r. pracuje już nad projektem posłów SLD dotyczącym tej samej możliwości (druk nr 3406).
Projekt ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw autorstwa posłów PSL, nie odstępując od sukcesywnego podnoszenia wieku emerytalnego, który wynosić będzie docelowo 67 lat (w 2020 r. dla mężczyzn i w 2040 r. dla kobiet), proponuje możliwość skorzystania z prawa do emerytury przez osoby, które legitymują się co najmniej 40-letnim okresem opłacania składek na ubezpieczenie emerytalne. Po spełnieniu powyższego warunku moment przejścia na emeryturę będzie decyzją ubezpieczonego, zależną od jego sytuacji dochodowej, rodzinnej i zawodowej. W gestii osoby ubezpieczonej będzie więc decyzja, czy po przepracowaniu minimum 40 lat osoba ta chce mieć niższą emeryturę i pobierać ją przez dłuższy okres, czy wyższą, lecz pobieraną krócej.
Prawo do emerytury mają mieć osoby, które posiadają okres składkowy, wynoszący co najmniej 40 lat opłacania składki na ubezpieczenie emerytalne od podstawy wymiaru nie niższej od kwoty minimalnego wynagrodzenia pracowników. Przy obliczaniu okresów składkowych stosowana będzie obecna zasada, wynikająca z art. 87 ust. 3 i 4 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, polegająca na tym, że miesiące, w których składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe były obliczone od podstawy wymiaru niższej od kwoty minimalnego wynagrodzenia pracowników, są uwzględniane w części odpowiadającej proporcji tej podstawy do kwoty minimalnego wynagrodzenia.
Wysokość emerytury ma stanowić równowartość ilorazu podstawy jej obliczenia (kwoty zwaloryzowanych i zewidencjonowanych składek na koncie osoby ubezpieczonej) i średniego dalszego trwania życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego. W przypadku gdy wysokość obliczonej emerytury będzie niższa od minimalnej, gwarantowanej przez państwo, zostanie ona podwyższona do wysokości gwarantowanej, co refundowane będzie ze środków budżetu państwa. W przypadku kontynuowania aktywności zawodowej i opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wysokość emerytury ma być ustalana ponownie. Emerytura ma podlegać obecnym zasadom zmniejszania i zawieszenia wypłaty świadczenia.
Analogiczną możliwość prawa do emerytury dla osób, które posiadają 40 letni okres ubezpieczenia emerytalno-rentowego przewidziano w ustawie o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych.
Proponowane rozwiązanie dotyczyć będzie osób, które rozpoczęły pracę w młodym wieku (ok. 20 lat) i w całym okresie zatrudnienia miały krótkie okresy absencji chorobowej czy braku pracy. Zdaniem posłów jego wprowadzenie powinno stworzyć silny bodziec do aktywności zawodowej, będąc jednocześnie swoistym zabezpieczeniem na wypadek utraty pracy.
Opracowanie: Agnieszka Zatyka-Szlachcic,
Źródło: www.sejm.gov.pl, stan z dnia 31 lipca 2015 r.